Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα γεγονότα, που υποδέχτηκαν αυτές τις αναμετρήσεις των κομμάτων καταρχάς με τους εαυτούς τους, ήταν και είναι πρωτόγνωρα, «βαριά» και απαιτητικά, γεμάτα νέες αβεβαιότητες για κάθε «νησίδα» στον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο χάρτη. Ήταν και είναι εφιαλτικά για εκατομμύρια πολιτών, που είδαν και εξακολουθούν να ζουν την βιαιότητα του πολέμου, την προσφυγιά, τις ραγδαίες αλλαγές στη ζωή τους, την προσδοκία για ένα ασφαλές μέλλον για εκείνους και τα παιδιά τους.

Για δύο και πλέον χρόνια η πανδημία του κορωνοϊού αφήνει το θλιβερό αποτύπωμά της και μαζί όμως «όπλα», όπως το εμβόλιο, για την αντιμετώπιση των κινδύνων που σκόρπισε αιφνιδιαστικά στο πέρασμά της. Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία- την στιγμή που ο κόσμος αισθανόταν ότι έβγαινε από τον κοινό εφιάλτη της πανδημίας- προκαλεί ραγδαίες και «διαρκείς» ανακατατάξεις. Στη χώρα μας η πολυετής οικονομική κρίση είχε ήδη φορτωθεί στις πλάτες των πολιτών- κυρίως στις πλάτες των πιο ευάλωτων νοικοκυριών και της μεσαίας τάξης που «γονάτισαν» στις δύσβατες συνθήκες.

Είναι πασιφανές ότι για να ορθοποδήσουν ξανά οι πολίτες απαιτούνται γρήγορες και ευθύβολες αποφάσεις αλλά και ταυτόχρονα σταθερά βήματα στη βάση ενός στιβαρού σχεδίου για την υπέρβαση των απανωτών κρίσεων. Όλο και περισσότεροι πολίτες στην Ευρώπη αναρωτιούνται στις δημοσκοπήσεις και στις εθνικές κάλπες «γιατί οι χώρες μας δεν ήταν προετοιμασμένες μπροστά στους κινδύνους;» και την ίδια ώρα απαιτούν το αυτονόητο από τις πολιτικές ηγεσίες: σχέδιο με βραχυπρόθεσμες λύσεις για τις «πρώτες ημέρες» αλλά απαντήσεις κυρίως για τα επόμενα χρόνια και για όλες τις γενιές. Λιγότερα και καθαρά λόγια. Πράξεις που δίνουν προοπτική και ελπίδα.

Τόσο η Νέα Δημοκρατία, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ με τα Συνέδριά τους επιχείρησαν να περιγράψουν το σχέδιο που υπόσχονται στα ακροατήριά τους, προετοιμάζοντας το έδαφος για την εκλογική αναμέτρηση που ακολουθεί. Το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τις εκλογικές στοχεύσεις, ωστόσο ως ο νέος παίκτης στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό έχει κάθε λόγο να πετύχει με το Συνέδριό του ένα βήμα προς το «στοίχημα» που προσπαθεί να περιγράψει από τον περασμένο Δεκέμβρη. Η αλλαγή ηγεσίας δεν μηδενίζει το κοντέρ στη Χαριλάου Τρικούπη, αλλά της δίνει αναμφίβολα τη δυνατότητα να «συστηθεί» ξανά στους πολίτες. Η άνοδος των ποσοστών σε όλες τις δημοσκοπήσεις το τελευταίο εξάμηνο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «ψήφος εμπιστοσύνης» με την προσδοκία ότι το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ υπό τη νέα ηγεσία, αλλάζει και «επικαιροποιεί» εκτός από το όνομα, το σύμβολο και τα «συνθήματα», τον «οδικό χάρτη» για την κρίσιμη δεκαετία.

Υπό αυτήν την έννοια το Συνέδριο είναι μια ευκαιρία για το Νίκο Ανδρουλάκη και το κόμμα του να αποδείξουν ότι μπορούν, όχι απλώς να δημιουργήσουν προσδοκίες, αλλά ότι έχουν και το σχέδιο και τα πρόσωπα για την επόμενη δύσκολη μέρα. Η «ταυτότητα»- πολιτική και ιδεολογική- κάθε κόμματος είναι η βάση εκκίνησης και ως εκ τούτου πρέπει να είναι σαφής και με λιγότερα «ναι, μεν αλλά». Από κει και πέρα χρειάζεται καθαρό σχέδιο και πρόταση για την διακυβέρνηση της χώρας μετά τις απανωτές κρίσεις. Η ενεργειακή ακρίβεια έχει ήδη δείξει τα δόντια της, φρενάροντας τις αισιόδοξες προβλέψεις. Το δημόσιο σύστημα Υγείας που δοκιμάστηκε μέσα στην πανδημία χρειάζεται στήριξη και σοβαρές αλλαγές για να νιώσουν οι πολίτες ότι τα φορολογικά βάρη πιάνουν τόπο.

Η Παιδεία για όλους και όλες είναι η μόνη ελπίδα για τις νεότερες γενιές και τους γονείς που δίνουν καθημερινή μάχη για να εξασφαλίσουν στα παιδιά τους πρόσβαση στην γνώση, την εργασία, την προοπτική. Για όλα τα πεδία της πραγματικής μάχης, χρειάζονται ρεαλιστικά εφόδια και προτάσεις. Το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ θα κριθεί και θα πετύχει τους στόχους του στις προσεχείς εθνικές εκλογές, μόνο αν πείσει τους πολίτες που «επιστρέφουν» για να το ακούσουν, ότι διαθέτει «οδικό χάρτη»- σύγχρονο, σοσιαλδημοκρατικό, όπως δηλώνει ο Νίκος Ανδρουλάκης- για την ουσιαστική στήριξη της κοινωνίας. Και το Συνέδριο δεν αρκεί…