Κανένας δεν διαφωνεί πως η πρώτη μέριμνα και φροντίδα της κυβέρνησης τούτες τις δύσκολες ώρες που περνούμε, με τα κύματα ακρίβειας, είναι οι πλέον αδύναμοι συμπολίτες μας.
Οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι χαμηλόμισθοι και οι άνεργοι αλλά και άλλες ευάλωτες οικονομικά ομάδες συμπολιτών μας. Σαφώς και η κυβέρνηση έπρεπε να δείξει την ευαισθησία της για να μη διαρρηχθεί ο κοινωνικός ιστός.
Από την άλλη όμως, υπάρχει και η λεγόμενη μεσαία τάξη η οποία όλα τα προηγούμενα χρόνια σήκωσε τον ζυγό της χρεοκοπίας, φτωχοποιήθηκε, έχασε τις όποιες αποταμιεύσεις. Όλοι αυτοί που αποτελούν τον λεγόμενο παραγωγικό κορμό της χώρας και με τους φόρους τους στηρίζουν τα κρατικά ταμεία. Ζευγάρια που δουλεύουν και καταφέρνουν κι οι δυο μαζί να συγκεντρώνουν οικογενειακό εισόδημα λίγο πάνω από τις 30.000 ευρώ με μισθό 1.200 ευρώ τον μήνα και δεν τους λες πλούσιους, αλλά μένουν εκτός των μέτρων στήριξης. Αυτοί που με μέτριους υπολογισμούς καλούνται μέσα στη χρονιά να επιβαρυνθούν από 2.000 ευρώ και πάνω, λόγω της ακρίβειας.
Ναι, όπως είπε και ο πρωθυπουργός, μακάρι η δημοσιονομική εικόνα της χώρας να ήταν καλύτερη και να μπορούσαν να στηριχθούν περισσότεροι πολίτες. Ναι, δεν πρέπει να υποθηκευτεί το μέλλον και η αναπτυξιακή προοπτική της χώρας ούτε να διακινδυνέψει η προοπτική απόκτησης της επενδυτικής βαθμίδας.
Όμως οφείλουμε να πούμε πως το κράτος από το κύμα ακρίβειας εισπράττει πολύ περισσότερα από τον ΦΠΑ καθώς αυτός υπολογίζεται σε υψηλότερες τιμές. Και στο σύνολο των καταναλωτικών προϊόντων από την αντλία έως το ράφι των σούπερ μάρκετ, η διαφορά που εισπράττεται σε σχέση με την ίδια κατανάλωση προ ενεργειακής κρίσης, ανέρχεται σε αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια.
Από τη στιγμή που στην ουσία, αυτά τα ποσά, δίνονται και καλώς δίνονται στους ευάλωτους, τούτο σημαίνει πως στην πράξη, γίνεται μια ακόμα αναδιανομή εισοδήματος από τους θεωρητικά έχοντες, στους μη έχοντες.
Αν όμως αυτός ο επιπλέον ΦΠΑ που εισπράττει το κράτος από την ακριβότερη βενζίνη, το ακριβότερο πετρέλαιο θέρμανσης, ισοσκελιζόταν με προσωρινή έστω μείωση του ΦΠΑ, τότε θα έβλεπαν μια έστω μικρή, μείωση τιμής όλοι οι καταναλωτές κι αυτό θα ήταν δικαιότερο. Όμοια και με τον ΦΠΑ στα τρόφιμα.
Μπορεί ο αντίλογος σ’ αυτό το επιχείρημα να είναι πως με τις οριζόντιες επιδοτήσεις στο φυσικό αέριο και στο ηλεκτρικό ρεύμα, ευνοούνται και πολίτες με υψηλά εισοδήματα με μεγάλα σπίτια κ.λπ. αλλά ας μην ξεχνάμε πως αυτοί οι μεγαλοκαταναλωτές, δηλαδή οι πλούσιοι, πληρώνουν και αυξημένο ΦΠΑ επί μεγάλων καταναλώσεων.
Λεπτομέρειες θα πει κανείς, την ώρα που ουδείς γνωρίζει πού θα μας βγάλει αυτό το τσουνάμι της ακρίβειας και όταν όλες οι προβλέψεις του προϋπολογισμού αναθεωρούνται.
Ένα είναι βέβαιο, ο υψηλός πληθωρισμός θα μας συντροφεύει όλον τον χρόνο και πρέπει να οπλιστούμε με πολύ υπομονή αλλά και να το πάρουμε απόφαση πως η όποια βελτίωση σημειώθηκε τα προηγούμενα χρόνια στην ενίσχυση των εισοδημάτων μέσω της μείωσης των φόρων και των εισφορών, τώρα εξανεμίζονται από την γενικευμένη ακρίβεια. Και η -«τρόπος του λέγειν»- μεσαία τάξη, αυτή που «τιμώρησε» τον ΣΥΡΙΖΑ για όλα όσα υπέστη επί των ημερών του, πρέπει να αποδεχθεί και πάλι τις νέες διακρίσεις.