Δεν έδωσαν τη μάχη τους για να μην εμβολιαστεί. Δεν έδωσαν τη μάχη τους για να μην διασωληνωθεί. Την έδωσαν για να μην μεταφερθεί καν στο νοσοκομείο – κι ας είπε η υγειονομικός που την εξέτασε ότι ήταν επείγουσα ανάγκη να νοσηλευτεί. Ουσιαστικά, την ήθελαν καταδικασμένη σε θάνατο με δική τους υπογραφή. Μία δολοφονία που δεν συντελέστηκε για λόγους ανεξάρτητους από την θέληση των συγκεκριμένων γονιών.

Η ιστορία με τον κορωνοϊό έχει πάει πολύ μακριά, τουλάχιστον για ένα 10%-15% των συμπολιτών μας. Όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, πάνω από ένας στους δέκα Έλληνες δεν πιστεύει ότι υπάρχει η επιδημία, δεν πιστεύει ότι τα εμβόλια κάνουν την διαφορά, δεν πιστεύει ότι οι γιατροί έχουν τον πρώτο λόγο όταν η υγεία ενός ανθρώπου μπαίνει σε κίνδυνο.

Βεβαίως, οι άνθρωποι αυτοί έχουν δικαίωμα ψήφου – και το ασκούν, βάζοντας στη Βουλή κόμματα που τους εκφράζουν. Τα παραδείγματα είναι γνωστά: το κόμμα Βελόπουλου είναι το μοναδικό που «τσιμπάει» στα γκάλοπ,  ενώ ο πρόεδρός του εμφανίζεται πρώτος στις προτιμήσεις εκείνων που δηλώνουν ότι δεν πρόκειται να εμβολιαστούν σε καμία περίπτωση.

Φυσικά, υπάρχει ο φόβος: χιλιάδες συμπολίτες νιώθουν απέραντο φόβο μπροστά στο εμβόλιο – ακόμα κι αν δεν ενστερνίζονται τα περί της «ανάκλησης των αντιπροσώπων», που διαφημίζουν οι διάδοχοι του Σώρρα. Όμως, ποιος φοβήθηκε ποτέ στην προηγούμενη και την προ-προηγούμενη γενιά εμβολίων, όταν οι μαθητές έμπαιναν στην σειρά για εμβολιαστούν, χωρίς καν να γνωρίζουν την ασθένεια για την οποία εμβολιάζονταν; Κανείς…

Η διαφορά σήμερα είναι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – και τα όσα καταγράφονται εκεί. Η επιδραστικότητά τους είναι τεράστια, χωρίς καμία αμφιβολία – οι έρευνες δείχνουν ότι ένα μεγάλο τμήμα της νέας γενιάς επιλέγει ως βασικό μέσο ενημέρωσης τα social media, οπότε όλες οι θεωρίες συνωμοσίας γίνονται αντικείμενο συζήτησης. Και ενίοτε, το βασικό αντικείμενο συζήτησης

Φυσικά, υπάρχουν και στα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης επιχειρήσεις που επιχειρούν να εκφράσουν τέτοιες απόψεις, αλλά παραμένουν ουσιαστικά περιθωριακά, αφού οι άνθρωποι που πιστεύουν σε όλα αυτά αρνούνται το χαρτί, μιας και προϋποθέτει ότι θα πάνε σε ένα περίπτερο και θα εκτεθούν, αγοράζοντας μία τέτοια φυλλάδα. Αντίθετα, τα κοινωνικά δίκτυα εξασφαλίζουν και την συμμετοχή σε μία ομάδα και την διακριτικότητα…