Θα περίμενε κανείς πως μετά την αποφυγή του σκοπέλου των stress tests των τραπεζών,θα βλέπαμε μια θετική αντίδραση από την κεφαλαιαγορά και πως γενικότερα θα άλλαζε επί το θετικότερο η εικόνα της οικονομίας,καθώς η 26η Οκτωβρίου,ήταν μια κομβική ημερομηνία.

Κι όμως για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι οι αγορές έχουν τους δικούς τους κανόνες και λογικές και ενδεχομένως, τα όποια νέα μαθαίνουμε  εμείς εκ των υστέρων αυτές ήδη τα έχουν προεξοφλήσει. Έτσι, χωρίς  κάποιες εμφανείς  εξελίξεις βλέπουμε  στο ταμπλό του χρηματιστηρίου τις μετοχές των τραπεζών που επιτυχώς πέρασαν τις  ευρωπαϊκές εξετάσεις, να σημειώνουν σημαντικές απώλειες και να δημιουργούν μοιραία δεύτερες σκέψεις και προβληματισμούς, μήπως τελικά υπάρχουν και ψιλά γράμματα στις αξιολογήσεις σαν αυτά που  υπάρχουν στα ασφαλιστήρια συμβόλαια και τα οποία διαπιστώνουμε όταν έρχεται η ώρα να κάνουμε χρήση των καλύψεων που νομίζαμε ότι είχαμε.

Αυτά προφανώς θα τα μάθουμε προσεχώς καθώς τώρα ,έχουμε μπροστά μας  πενήντα ημέρες στις οποίες θα κριθούν όλοι οι κόποι, οι θυσίες και οι αντοχές της ελληνικής κοινωνίας καθώς  σ’ αυτό το διάστημα θα αποφασισθεί πως θα πορευτεί η χώρα στα επόμενα χρόνια.

Κι όταν λέμε θα αποφασιστεί, εννοούμε από τους δανειστές, οι οποίοι έχουν αναλάβει από το 2012 τη δέσμευση πως θα εξετάσουν το θέμα της ελάφρυνσης του χρέους έτσι ώστε να καταστεί βιώσιμο μόλις πετύχουμε πρωτογενές πλεόνασμα. Κι αυτό τουλάχιστον, αν μη τι άλλο, το πετύχαμε και το έχουν αναγνωρίσει. Με τις υπόλοιπες δεσμεύσεις στα διαρθρωτικά μέτρα, τις ομαδικές απολύσεις, τις απολύσεις από το δημόσιο και το ασφαλιστικό αλλά και μια σειρά από θεσμικές παρεμβάσεις, συνεχίζουμε να είμαστε ελλειμματικοί, διστακτικοί  και φoβικοί και γι αυτό έρχονται και ξανάρχονται οι τροικανοί.

Και μάλιστα χωρίς καμιά  διαλλακτική διάθεση όπως θα ήταν το  αναμενόμενο τη στιγμή που βρισκόμαστε  στην τελική ευθεία εξόδου από το πρόγραμμα.

Είναι σαφές πως οι εντολές που έχουν από τα αφεντικά τους είναι αυστηρές και δεν επιδέχονται εκπτώσεις στις απαιτήσεις.

Ακόμα κι  αυτό που θεωρούσαμε  ως απλό, δηλαδή τα λεφτά που θα περισσέψουν από το ΤΧΣ να χρησιμοποιηθούν ως προληπτική  χρηματοδοτική γραμμή στήριξης, φαίνεται πως θα χρειαστούν σκληρές διαπραγματεύσεις και ενώ  δεν χρειάζεται έγκριση από τα εθνικά κοινοβούλια, εν τούτοις οι απαιτήσεις όπως κι αν αυτές βαφτιστούν δεν θα είναι καθόλου light.

Όλα επομένως, φαίνεται πως θα κριθούν από τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα που έρχεται την άλλη εβδομάδα και κυρίως από την έκθεση αξιολόγησης τους. Μέχρι τότε είναι εξαιρετικά παρακινδυνευμένη οιαδήποτε ερμηνεία των αγορών και του τρόπου αντίδρασης τους είτε στα spread είτε στις μετοχές πολύ δε περισσότερο σε ενδεχόμενες επενδύσεις στη χώρα. Εκτός και εάν οι πολιτικές εξελίξεις είναι  ταχύτερες από το αναμενόμενο και όλα πλέον παγώσουν μέχρι να σχηματισθεί νέα κυβέρνηση, γεγονός που με τα σημερινά δεδομένα δεν φαντάζει εύκολη υπόθεση με ό,τι τούτο συνεπάγεται.