Σήμερα το βράδυ ,εκτός απροόπτου, θα κατατεθεί στη Βουλή η τροπολογία η οποία θα επιχειρήσει να μπαλώσει κάποια από τα εγκληματικά ανεύθυνα λάθη που έγιναν στον καταλογισμό του ΕΝΦΙΑ.
Και λέω κάποια που είναι εξόφθαλμα παρανοϊκά, αν και η άποψη μου είναι ότι όλος ο νόμος είναι πέρα για πέρα ληστρικός ,άδικος και αντισυνταγματικός.

Και γιατί θα κατατεθεί σήμερα το βράδυ; Μα  γιατί πρέπει να πάρει το πράσινο φως από την Τρόικα που συζητά με την ελληνική αντιπροσωπεία στο Παρίσι!
 
Κι αυτό τον ευτελισμό της ελληνικής πολιτείας, της κυβέρνησης και της χώρας γενικότερα, τον περνάμε έτσι στο ντούκου, σαν μια καθημερινή φυσιολογική διαδικασία. Λες κι έχουμε πάθει ένα  είδος εθνικού μιθριδατισμού και δεν μας αγγίζει καμιά πλέον ταπείνωση.

Να τα πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.  Αφού επί 1,5 χρόνο οι υπηρεσίες   του υπουργείου Οικονομικών ετοίμαζαν τον νέο νόμο( το λέμε αυτό καλοπροαίρετα γιατί δεν  δεχόμαστε ότι μας ήρθε  έτοιμος απ’ έξω κι απλώς τον μεταφράσαμε!) τον οποίο επιχείρησαν να εφαρμόσουν τον Ιούλιο, δεν τους βγήκε όμως και ανέβαλλαν την εφαρμογή για τον Αύγουστο.
 
Τότε  κατάλαβαν από τα πρώτα κιόλας ειδοποιητήρια, ότι είχαν λάθη επί λαθών και χρέωναν τα χωράφια στις ραχούλες ωσάν να ήταν στην Ηρώδου του Αττικού. Γι’ αυτό και τα προσδοκώμενα έσοδα ξεπερνούσαν τα 4 δισ. αντί για 3,3 δισ που ήταν ο σχεδιασμός έτσι ώστε με μια εισπραξιμότητα της τάξης του 80-83% να πετύχουν το στόχο του προϋπολογισμού που είναι 2,65 δισ.

Ξεκίνησαν λοιπόν τις διορθώσεις για  4.000 οικισμούς ανά την επικράτεια. Παράλληλα, ξεσηκώθηκε και ο κόσμος που έχει ακίνητα ξενοίκιαστα και μη ηλεκτροδοτούμενα, δηλαδή δεν του αποφέρουν κανένα εισόδημα, και η φορολόγηση τους με τις πλαστές αντικειμενικές τιμές, συνιστά  καθαρή δήμευση περιουσίας.

Οι υπουργοί και η κυβέρνηση αναγνώρισαν την αδικία  , έκαναν τους λογαριασμούς τους και είδαν πως  “αντέχει”  το σύστημα χωρίς να ξεφύγει από τον εισπρακτικό  στόχο  μια έκπτωση γι αυτά τα ακίνητα.

Έλα όμως  που έστω κι αν αναγνωρίζουν την κατάφωρη αδικία, έστω κι αν δεν επηρεάζεται ο στόχος που μας έχουν επιβάλλει, θα πρέπει  κι αυτό το θέμα να υποβληθεί για διαπραγμάτευση!

Και εν προκειμένω έχω την εξής απορία. Δηλαδή οι τροικανοί θα  βάλλουν κάτω με το κομπιουτεράκι τα στοιχεία με τα ακίνητα που τους πήγαμε και θα αρχίσουν να ξαναλογαριάζουν γιατί δεν έχουν εμπιστοσύνη στην δική μας αριθμητική;

Όμως αν δεν απατώμαι σε μια κανονική χώρα, υπάρχουν οι εγχώριοι ειδήμονες και επιστήμονες οι οποίοι σε συνεργασία με την εκλεγμένη κυβέρνηση, αφουγκράζονται τις ανάγκες της κοινωνίας, σφυγμομετρούν τις αντοχές της και σε συνδυασμό με τις ανάγκες του κράτους, επιχειρούν ένα συνδυασμό με όσο το δυνατόν λιγότερες αδικίες. Τώρα  φθάσαμε να ανεχόμαστε ως φυσιολογική κατάσταση ένας αποστεωμένος συναισθηματικά ξένος τεχνοκράτης, να αποφασίζει αν πρέπει να πληρώνει χαράτσι αυτός  που έχει ένα  άχρηστο και μη ηλεκτροδοτούμενο ακίνητο.

Κατανοώ, χωρίς να συμμερίζομαι, τις απαιτήσεις τους να μαζεύει το κράτος  συγκεκριμένα έσοδα, να περικόψει σπατάλες και περιττές δαπάνες, να έχει λόγο για το πόσους δημοσίους υπαλλήλους αντέχει η οικονομία μας κλπ. Επ΄ουδενί όμως ανέχομαι να ορίζουν αυτοί με ποιο τρόπο  και με πόσες δόσεις η κυβέρνηση θα μαζεύει τους φόρους  που έχουν θέσει αυτοί ως στόχο.
 
Είπαμε, με τα μνημόνια  οι κυβερνήσεις των τελευταίων 5 ετών, παραχώρησαν και κομμάτι της εθνικής κυριαρχίας. Αυτή όμως η κατάσταση, αποδεικνύει ότι αυτό δεν είναι κομμάτι αλλά το σύνολο της διακυβέρνησης της χώρας. Εν τοιαύτη όμως περιπτώσει δεν μιλάμε ούτε για διαπραγματεύσεις, ούτε για τεχνική βοήθεια. Με υπαλλήλους της τρόικας μοιάζουν οι υπουργοί που πηγαίνουν στο παρακαλετό με τα αιτήματα τους, ρωτώντας πριν, στον προθάλαμο τη γραμματέα τους, “πως είναι τα κέφια του αφεντικού σήμερα…”