Και όχι απλώς οι ψηφοφόροι που άλλοι πίστευαν πως θα έρθει ως εκδικητής και ρεβανσιστής και άλλοι πως θα έρθει η δική τους ώρα για “δουλειές”, προσλήψεις και διευθετήσεις, αλλά ακόμα και οι βουλευτές και πολιτευτές του που περίμεναν “μέρισμα” από την εξουσία.
Μέχρι στιγμής -και ελπίζω για όλη τη διάρκεια της θητείας του- δεν είδαμε διώξεις, απολύσεις, εξυπηρετήσεις ημετέρων, βόλεμα “των δικών μας παιδιών” τουλάχιστον σε βαθμό εξόφθαλμων μεροληψιών. Ναι, στελέχωσε τον κρατικό μηχανισμό σε χρόνο dt με πρόσωπα της δικής του επιλογής, πράγμα όμως που θεωρείται για την ελληνική πραγματικότητα ως απόλυτα φυσιολογικό.
Άλλωστε πως αλλιώς θα μπορούσε να εφαρμόσει το δικό του διαφορετικό πρόγραμμα για το οποίο και θα λογοδοτήσει στο τέλος της τετραετίας, αν δεν χρησιμοποιούσε στελέχη της εμπιστοσύνης του που θα πίστευαν τις επιλογές του;
Όμως όπως πληροφορούμαστε, στην κοινοβουλευτική του ομάδα αλλά και στον κομματικό μηχανισμό, έχουν αρχίσει από γκρίνιες μέχρι έντονες διαμαρτυρίες γιατί τους έχει αφήσει εκτός και δεν μπορούν να προχωρήσουν ούτε σε μικρορουσφέτια και ¨”διευθετήσεις”. Δεν αφήνει λένε, ούτε το παραμικρό περιθώριο σε βουλευτές να διορίσουν κάποιο πρωτοπαλίκαρο τους σε κάποιο Διοικητικό Συμβούλιο Οργανισμού, ούτε να κάνουν κάποιες αποσπάσεις, μεταθέσεις ώστε να φανεί στους ψηφοφόρους τους ότι έχουν δύναμη και περνάει ο λόγος τους.
Όλα λένε, αρχίζουν και τελειώνουν από το γραφείο του Κυριάκου και αναρωτιούνται μεγαλοφώνως πως θα μπορέσουν να κινητοποιήσουν ξανά όλους αυτούς που στις τελευταίες εκλογές “έδωσαν τον αγώνα” για την επικράτηση του κόμματος τους και των βουλευτών του!
Όλοι αυτοί, από τα μέλη μέχρι τα μεγαλοστελέχη και βουλευτές της Ν.Δ, είναι σαφές πως δεν κατάλαβαν και δεν ξέρουν καλά τον Μητσοτάκη αλλά και την κοινωνία στην οποία απευθύνεται.
Το ποσοστό του 40% που πέτυχε, δεν είναι το ποσοστό που πήγε μαζί του επειδή έτρεξαν οι κομματάρχες με τις ομάδες τους. Ήταν οι περισσότεροι έξω από τους κομματικούς μηχανισμούς και τα μικροσυμφέροντα και απλά ένιωσαν την ανάγκη να εκφράσουν την άποψη του “ως εδώ”, μέσω της ψήφου τους στον Κυριάκο, που χρησιμοποίησε μια άλλη γλώσσα από αυτή που είχαμε μάθε να ακούμε μέχρι τώρα από τη Ν.Δ.
Δεν έταξε λαγούς με πετραχήλια , δεν είπε πως θα γεμίσει ξανά το δημόσιο με γαλάζιους αυτή τη φορά, δεν είπε πως θα αυξήσει τους μετακλητούς και δεν έταξε πως θα μας κάνει πλούσιους. Απλά είπε πως θα επιδιώξει ανάπτυξης της οικονομίας και μέσω της ανάπτυξης και της δημιουργίας θέσεων εργασίας, θα επανεκκινήσει την οικονομία ώστε σταδιακά να αρχίσουν να παίρνουν μέρισμα από την αύξηση του πλούτου όλοι και όχι μόνο οι πιο αδύναμοι.Τα πρώτα δείγματα τα είδαμε με τις φοροελαφρύνσεις.
Αυτοί που τον ψήφισαν παρόλο που δεν ανήκαν στο ίδιο ιδεολογικό στρατόπεδο, δεν θα ήθελαν να δουν παλινόρθωση μιας δεξιάς όπως την είχαμε ζήσει όλα τα προηγούμενα χρόνια αλλά μια εκσυγχρονιστική κυβέρνηση χωρίς παρωπίδες και διαχωρισμούς, χωρίς τοξικό λόγο και πάνω από όλα ,ρεαλιστική και όχι ιδεοληπτική από την ανάποδη αυτή τη φορά.
Κι είναι αυτοί που του έδωσαν τη νίκη κι αν τα πάει καλά θα του την ξαναδώσουν.
Αν όμως αρχίσουν τα χατίρια στους βουλευτές και του κομματάρχες, οι μετριοπαθείς και κεντρώοι ψηφοφόροι δεν θα του δώσουν και δεύτερη ευκαιρία ούτε φυσικά και στους βουλευτές οι περισσότεροι των οποίων πήραν το αξίωμα τους επειδή ακριβώς ο Κυριάκος πέτυχε το 40% με τη διεύρυνση της εκλογικής τους βάσης.
Όσο λοιπόν γκρινιάζουν οι κομματικοί και οι βουλευτές, τόσο ο Κυριάκος θα κερδίζει στην κοινωνία ακόμα και σε αυτούς που δεν τον ψήφισαν.
Γιατί οι λύσεις στα μυριάδες προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας δεν μπορεί πλέον να έχουν ονοματεπώνυμο αλλά να αφορούν το σύνολο του ελληνικού λαού. Κι όσο γρηγορότερα το καταλάβουν τόσο καλύτερα και για τους ίδιους και για την κοινωνία γενικότερα.