Μπορεί η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη να τυγχάνει θερμής υποδοχής από μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας και να εναποτίθενται πλέον επάνω του, οι ελπίδες για ουσιαστική και παρεμβατική αντιπολίτευση, εν τούτοις τα προβλήματα της κοινωνίας οξύνονται συνεχώς και σ’ αυτά τον πρώτο λόγο έχει η κυβέρνηση και όχι η αντιπολίτευση.
Και δυστυχώς η κυβέρνηση με την ατζέντα που έχει διαμορφώσει, προτείνει λύσεις για μια σειρά από θέματα που μόνο λύσεις δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Για παράδειγμα το σχέδιο για το ασφαλιστικό για το οποίο αναζητεί συναινέσεις εντός και εκτός Ελλάδος, διαπιστώνεται πως το μόνο που ενδιαφέρει είναι κάποιες εμβαλωματικές παρεμβάσεις ίσα να περάσει η μπόρα της αξιολόγησης χωρίς όμως να θιγεί η κρίσιμη εκλογική πελατεία.
Ελαφρά τη καρδία προτείνουν αύξηση εργοδοτικών και εργατικών εισφορών, αδιαφορώντας για ανταγωνιστικότητα, για θέσεις εργασίας αλλά και την μοιραία τροφοδότηση της μαύρης εργασίας.
Αφού βρήκαν κάποιους “πρόθυμους” εκπροσώπους της εργοδοσίας, αφήνοντας εκτός, αυτούς που εκ των προτέρων ήταν αντίθετοι με την αύξηση της εισφοράς αλλά και τους εκπροσώπους των εργαζομένων, θεώρησαν ότι η πρόταση τους είναι σε καλό δρόμο. Δεν υπολογίζουν όμως, όπως δεν υπολόγιζαν ποτέ από τότε που βρέθηκαν στην εξουσία , τους δανειστές, παρότι αυτή η μονομέρεια έχει πληρωθεί με βαρύτατο κόστος για όλους μας.
Έτσι και τώρα, μια εβδομάδα από τότε που έστειλαν την πρόταση στους δανειστές, αυτοί ακόμα διατείνονται πως δεν τη διάβασαν και δεν έχουν ολοκληρωμένη άποψη ενώ η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Την μελέτησαν και καλά μάλιστα, διαφωνούν σε πολλά σημεία στα οποία έχουν τραβήξει Χ ( περιλαμβάνεται και η αύξηση εισφορών) και απλά περιμένουν χωρίς να βιάζονται. Από τις ακριτομυθίες και τις διαρροές περί “φιλόδοξου” και μη κοστολογημένου σχεδίου, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η πραγματική αγωνία της κυβέρνησης δεν πρέπει να είναι πως θα το περάσουν από τη Βουλή αλλά ποιες αλλαγές θα απαιτήσουν οι δανειστές και έπεται η προσπάθεια να περάσει από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 153 βουλευτών.
Την ίδια ώρα το ιδιότυπο road show στο οποίο έχουν εξαπολυθεί Τσακαλώτος και Κατρούγκαλος δεν φαίνεται να έχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα κι αυτή η περίεργη σιγή από τον Σόιμπλε και τους άλλους Ευρωπαίους αξιωματούχους, δεν είναι καθόλου καλό σημάδι.
Ο ερχομός από την άλλη εβδομάδα του κουαρτέτου για την έναρξη των διαδικασιών αξιολόγησης δεν σημαίνει πως τα πράγματα θα οδηγηθούν ομαλά και με γρήγορες διαδικασίες. Οι εκκρεμότητες είναι πολλές όπως και οι ενστάσεις των δανειστών για μη εκπλήρωση προαπαιτούμενων και μπορεί οδηγήσουν τη διαπραγμάτευση σε ένα σύρσιμο μηνών. Και κάτι τέτοιο δεν ξέρω αν το αντέχει η χώρα και η οικονομία καθώς από την επιτυχή αξιολόγηση εξαρτώνται και η ενίσχυση της ρευστότητας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, και η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων και η άρση των capital controls αλλά και η εν γένει προσπάθεια ανάταξης της οικονομίας.
Και παρέλκει η αναφορά στην ανάγκη άμεσης προσέλκυσης επενδύσεων όταν κάνει το γύρο του κόσμου η είδηση της αναστολής των εργασιών της Eldorado στις Σκουριές με βαρύτατες καταγγελίες για το πως αντιμετωπίζει η αριστερή μας κυβέρνηση τους ξένους επενδυτές αλλά και γενικότερα την ιδιωτική πρωτοβουλία και το επιχειρείν!