Αφήνει μόνο αλγεινές εντυπώσεις για τον ίδιο τον Νίκο Παππά και τον πολιτικό χώρο που εκπροσωπεί και μάλιστα όχι τις καλύτερες οι δε δικαιολογίες που προβάλλονται από τον ίδιο τις τελευταίες μέρες είναι μάλλον αξιοθρήνητες.

Το όλο όμως θέμα, ανεξαρτήτως αν η μαγνητοφώνηση έγινε με παράνομο τρόπο, ( λες και θα μπορούσε να είναι νόμιμη) στην ουσία διαλύει το πολυδιαφημισμένο ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς.

Είναι δε αστείος ο ισχυρισμός του, πως συνάντησε τον επιχειρηματία μόνο και μόνο γιατί το είχε ζητήσει η κυβέρνηση του Ισραήλ! Αν ήταν έτσι, η συζήτηση θα γινόταν σε άλλο επίπεδο, με τους κανόνες της αστικής ευγένειας και με γλώσσα που προσιδιάζει στο αξίωμα ενός υπουργού της Ελληνικής Δημοκρατίας και όχι με αγοραίες εκφράσεις του τύπου “ έλα ρε μαλάκα…”.

Τέτοιες εκφράσεις “οικειότητας” δηλώνουν πως οι δύο άνδρες γνωρίζονται πολύ καλά, είναι φιλαράκια και έχουν συναντηθεί πολλές φορές και όχι γιατί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έκανε το χατήρι στον Μπίμπι ( Νετανιάχου) να συναντήσουν τον Μιωνή και να βρουν λύση στα φορολογικά του προβλήματα.
Επομένως τις άλλες φορές για ποιο λόγο συναντήθηκαν; Τι κοινό έχει ένας αριστερός υπουργός με ένα επιχειρηματία διαχειριστή κεφαλαίων;

Έχει αξία να μάθουμε τι νταραβέρια είχαν, αν κι αυτό μάλλον δεν θα γίνει ποτέ.

Το άλλο όμως που προκύπτει από τη “φιλική κουβέντα” των δυο, είναι πως αντιλαμβάνονταν ο κ. Παππάς το ρόλο του, το ρόλο της κυβέρνησης του και την άποψη τους για τη Δημοκρατία και το διαχωρισμό των εξουσιών της.
“ Θα φωνάξω την τύπισσα την Τουλουπάκη και θα της πω: Κορίτσι μου ξέρεις με τι πας να τα βάλεις;”

Αυτό είναι το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς; Αυτός είναι ο σεβασμός της κάθε λέξης του Συντάγματος που διατυμπάνιζε ο αρχηγός του; Αυτός είναι ο σεβασμός της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης; Θα τη φωνάξω και θα της πω, κορίτσι μου άκου να δεις;
Και από πότε άραγε στο μυαλό του Ν.Παππά το κόμμα του, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι “μαγαζί” που επιτρέπει και παραμάγαζα αρκεί να μην έχουν άλλη ατζέντα αλλά ακόμα κι αν έχουν τους αφήνουν να την εφαρμόζουν;

Κι ήταν λέει πολλά τα λεφτά. Τα οσμιζόταν, τα μάθαινε, τα άκουγε. Κι αν είναι έτσι τι έκανε για να κλείσει αυτό το “παραμάγαζο” και να διαφυλαχτεί το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς; Κουκούλωμα και προσπάθεια μη μαθευτεί παρά έξω με κάθε τρόπο;

Ή είναι πολιτική αντεπίθεση να εμφανίζεται την ίδια μέρα της διαρροής του ηχητικού ντοκουμέντου, ένα έγγραφο στην προανακριτική επιτροπή το οποίο δήθεν αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση του Σαμαρά πήρε 2,6 εκατ. από Ισραηλινό επιχειρηματία ο οποίος διεκδικούσε μεταλλείο νικελίου στα Σκόπια και το οποίο εξετάστηκε από 4 διαφορετικούς εισαγγελείς στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ και όλοι το έβαλαν στο αρχείο γιατί δεν αποδείκνυε τίποτα;

και η προχθεσινή επίσκεψη του Ν. Παππά στον Ισραηλινό πρέσβυ με ποια ιδιότητα έγινε και τι σκοπό είχε;Προφανώς και όχι αυτό που δημοσιοποίησε ο πρέσβης περί ενημέρωσης για το ταξίδι Μητσοτάκη στο Ισραήλ. Μήπως υπέβαλλε αίτημα να “μαζέψουν” τον Μιωνή να μη βγάλει και τις άλλες συνομιλίες;Τι άλλο υπάρχει άραγε;
Καταλαβαίνω πως τις δύσκολες μέρες που περνάμε όλοι και στις ακόμα δυσκολότερες που έρχονται, ελάχιστα έως καθόλου μας διασκεδάζει αυτή η νοσηρή πολιτική κατάσταση που αποκαλύπτεται για το χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Άλλωστε κρίθηκαν στις προ έτους εκλογές.

Αυτό όμως δεν σημαίνει και περασμένα ξεχασμένα. Οι κάλπες δεν είναι η κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Τα φαινόμενα αυτά πρέπει να στηλιτεύονται και να πατάσσονται όπου συναντώνται στο δημόσιο βίο, για να μην επαναλαμβάνονται. Η Δημοκρατία μας μπορεί και πρέπει, να είναι ανεκτική, αλλά σε καμιά περίπτωση καρπαζοεισπράκτορας του κάθε αλαζονικού λαμόγιου που κρύβεται μέσα στην προστατευτική αγκαλιά των κομμάτων.