Όταν απέναντι σου έχεις αμετανόητους που ακόμα δεν κατάλαβαν γιατί ο λαός τους αποκαθήλωσε από την εξουσία και γιατί έκανε αυτή τη φορά άλλες επιλογές με την ψήφο του, τότε η περισσή αβρότητα πάει στο βρόντο και δίνει την αίσθηση του … «περασμένα ξεχασμένα»!

Μπορεί η κεντρική πολιτική επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη να είναι η αποφυγή των υπουργών του σε αναφορές για το τι παρέλαβαν αλλά πως θα διορθωθούν τα λάθη και οι παραλείψεις της απελθούσας κυβέρνησης, η πραγματικότητα όμως δεν αλλάζει ούτε οι ευθύνες σβήνονται στο όνομα της επιδιωκόμενης συναίνεσης.

Προς επίρρωση αυτών να δούμε το παράδειγμα της παραπαίουσας ΔΕΗ. Όλοι ξέρουμε σε ποια κατάσταση την παρέλαβε η νέα κυβέρνηση καθώς τα τεράστια προβλήματα της, είχαν φανερωθεί επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ και όχι εκ των υστέρων.

Παρέλαβαν το 2015 μια κερδοφόρα επιχείρηση και μέσα σε 4,5 χρόνια την παρέδωσαν με 1 δισ. ζημιές, 3,6 δισ. χρέη και κεφαλαιοποίηση μόλις 482 εκατ. ευρώ αλλά και λιγνιτικές μονάδες παραγωγής που προσπάθησαν μεν να πουλήσουν αλλά δεν τις θέλει κανείς λόγω του τεράστιου κόστους των παραγόμενων ρύπων.

Ο νέος υπουργός Χατζηδάκης που παρέλαβε την καυτή πατάτα και τον κίνδυνο τόσο της χρεοκοπίας της ΔΕΗ όσο και του μπλακ άουτ από την προβληματική σε όλα τα επίπεδα άλλοτε κραταιά ΔΕΗ, έχει πέσει με τα μούτρα να βρει άμεσα λύσεις στο τεράστιο αυτό πρόβλημα.

Πριν καλά-καλά όμως παρουσιάσει το σχέδιο διάσωσης ,οι Συριζαίοι άρχισαν αυτό που ξέρουν καλά. Τη διαστρέβλωση και το μπούλιγκ στην κυβέρνηση. Απαξιώνουν(ποιοι άραγε;) λένε τη ΔΕΗ προκειμένου να την παραδώσουν στα ιδιωτικά συμφέροντα μπιρ παρά. Αν το κάνουν όμως θα μας βρουν στους δρόμους!( μήπως άλλωστε είναι ικανοί για κάτι άλλο, πιο εποικοδομητικό;)

Την απαξίωσε ο Χατζηδάκης μέσα σε πέντε μέρες και όχι η ανεκδιήγητη διοίκηση της που την έβλεπε να βουλιάζει μέρα μέρα και δεν έκανε τίποτα. Κι είναι προτιμότερο για τους Συριζαίους να σκάσουν τα δάνεια της, να χρεοκοπήσει και να έχουμε ρεύμα εκ περιτροπής όπως στη Βενεζουέλα.

Ειλικρινά το θράσος τους είναι απύθμενο και πρόγευση, για το τι είναι διατεθειμένοι να κάνουν, τώρα που πέρασαν στην αντιπολίτευση.

Δομική και όχι προγραμματική αντιπολίτευση. Δεν το κρύβει άλλωστε ούτε ο Τσίπρας ούτε τα στελέχη του που ήδη απειλούν πως … «θα μας βρουν στους δρόμους».

Όμοια και για το άλλο κομβικό έργο αυτό της επένδυσης του Ελληνικού. Αφού το σάπισαν στην κυριολεξία επί 4,5 χρόνια, υψώνοντας τεράστια εμπόδια με ομοϊδεάτες αραχαιολόγους, δασολόγους και παντοειδείς οργανώσεις επιλεγμένης ευαισθησίας, έρχονται τώρα να ζητήσουν και τα ρέστα. Αφού δυο μέρες πριν τις εκλογές έβγαλαν μια ΚΥΑ που ανατρέπει όλο το project από το ύψος των κτηρίων ως την ανάδειξη των αρχαιολόγων σε γενικούς δερβέναγες της (μη) υλοποίησης του έργου, έρχονται τώρα να πουν πως παρέδωσαν έτοιμο το έργο για να μπουν οι μπουλντόζες!

Και φυσικά δεν έχουμε καμιά περιέργεια να δούμε τι θα πουν αν η κυβέρνηση αποφασίσει να ξεκολλήσει και την επένδυση στις Σκουριές.

Αδιόρθωτοι μέχρι τέλους, που δεν έμαθαν τίποτα όλα αυτά τα χρόνια που βρέθηκαν σε θέσεις εξουσίας, ούτε καν τι χρειάζεται η χώρα για να αρχίσει να λειτουργεί στοιχειωδώς με βάση τα σημερινά δεδομένα( εγχωρίως και διεθνώς) και όχι με αυτά που ίσχυαν πριν 50 χρόνια.

Ναι, η κυβέρνηση να κοιτάει τη δουλειά της και το πρόγραμμα της προκειμένου να πετύχει αυτά που υποσχέθηκε αλλά όχι σε γενική αμνησία και αμνηστία. Καλό είναι πότε-πότε να θυμίζει τί βρήκε και από ποιο σημείο εκκινεί τις προσπάθειες της σε κάθε τομέα. Διαφορετικά , με το θράσος που διακρίνει την αξιωματική αντιπολίτευση, θα μας κάνουν να πιστέψουμε πως είχαν δημιουργήσει ένα επί γης παράδεισο από τον οποίο μας εξοβελίζει στην κόλαση ο νεοφιλελεύθερος Μητσοτάκης!