Μια διαπίστωση την οποία προσυπογράφει ο καθένας για διαφορετικούς και εντελώς προσωπικούς λόγους και ανεξάρτητα αν ο καθένας από εμάς ,αποτελεί και μια διαφορετική παθογένεια για την οποία δεν σώζεται η χώρα . Ανεξάρτητα αν όλοι θεωρούμε πως προσωπικά δεν φέρουμε καμιά ευθύνη και πως για όλα φταίνε οι άλλοι, σκαρώνοντας μάλιστα και τις απαραίτητες μικρές μας θεωρίες, για να αιτιολογήσουμε τους παραλογισμούς που σκοτώνουν την κοινή λογική.

Την περασμένη εβδομάδα άκουσα την είδηση πως μια κυρία, πήγε να κλείσει ραντεβού σε δημόσιο νοσοκομείο, για μια εξέταση κωλονοσκόπησης και της έδωσαν ραντεβού σε… 2 χρόνια!
Η κατάπληξη φυσικά αυτονόητη για όποιον το ακούει γιατί μέχρι τώρα ξέραμε για μεγάλες καθυστερήσεις μηνών στα ραντεβού με γιατρούς ή άλλες εξετάσεις και θεραπείες αλλά αυτό το συγκεκριμένο περιστατικό όντως είναι άνω ποταμών και βγάζει από τα ρούχα κάθε λογικό άνθρωπο.

Με αφορμή αυτό το γεγονός άκουσα και την πρόεδρο των νοσοκομειακών γιατρών η οποία το απέδωσε στις μεγάλες ελλείψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού στα νοσοκομεία. Είναι όμως μόνο η έλλειψη προσωπικού η αιτία των καθυστερήσεων;

Δεν παίζει κανένα ρόλο ο ιατρικός εξοπλισμός και τα ιατρικά μηχανήματα που είναι και λίγα αλλά και τις περισσότερες φορές λόγω παλαιότητας χαλάνε και μέχρι να φτιαχτούν οι χειριστές ιατροί κάθονται και απλώς “προτείνουν” στους ασθενείς “καλά” ιδιωτικά ιατρικά κέντρα;

Σαφώς ναι, όπου υπάρχουν κενά στο προσωπικό, πρέπει με κάποιο τρόπο να καλυφθούν γιατί όντως στα περισσότερα δημόσια νοσοκομεία το προσωπικό καταβάλλει υπεράνθρωπες προσπάθειες να αντιμετωπίσει τον όγκο των περιστατικών.

Όμως, οι προσλήψεις -που είναι το διαρκές αίτημα των συνδικαλιστών- γενικώς δεν είναι η πανάκεια δια πάσαν νόσον…

Υπάρχουν και άλλες παράμετροι και εναλλακτικές που μπορούν να συμβάλλουν στην επίλυση τέτοιων θεμάτων αλλά φευ, οι γιατροί και το προσωπικό του Δημοσίου, αντιμάχονται με νύχια και με δόντια, αδιαφορώντας για το γενικό καλό.

Για παράδειγμα, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την πρόθεση της να προχωρήσει σε συνεργασία με ιδιώτες ώστε να προσφέρουν επικουρικά υπηρεσίες μέσα στα Δημόσια Νοσοκομεία.

Μια μορφή ΣΔΙΤ δηλαδή που έχει να επιδείξει άριστα αποτελέσματα σε άλλους τομείς.

Με δυο λόγια να μπει ένας αξονικός ή ένας μαγνητικός τομογράφος ή άλλα μηχανήματα ιδιωτών μέσα στα δημόσια νοσοκομεία ώστε να αντιμετωπίζονται τα περιστατικά τα οποία δεν προλαβαίνει ή δεν μπορεί το δημόσιο σύστημα υγείας. Περιστατικά τα οποία σήμερα, ούτως ή άλλως τα αναλαμβάνει ο ιδιωτικός τομέας.

Στα κάγκελα οι νοσοκομειακοί γιατροί και μόνον που άκουσαν τη σχετική ανακοίνωση( λογική και αυτονόητη για τους πολλούς) και σήκωσαν τα λάβαρα της επανάστασης και ομιλούν για διάλυση του δημόσιου συστήματος υγείας, για ξεπούλημα της δημόσιας υγείας στους κακούς ιδιώτες και τα non passarant πάνε κι έρχονται.

Δεν ξέρω αν οι αντιδράσεις προέρχονται μόνο από ιδεολογικές αγκυλώσεις από αυτές που όσο υφίστανται η χώρα δεν πρόκειται να σωθεί που λέγαμε και στην αρχή του σημειώματος.

Όμως, δεν μπορώ, θα εκφράσω δημόσια την διαχρονική μου απορία, προϊόν πολυετών επαφών με το δημόσιο σύστημα υγείας. Γιατί άραγε, οψέποτε έστελναν εμένα,συγγενείς, φίλους και γνωστούς για εξειδικευμένες εξετάσεις ή θεραπείες σε ιδιωτικά κέντρα, πάντα στη γραμματεία με ρωτούσαν και με ρωτούν από ποιο γιατρό έρχομαι και γιατί σημείωναν το όνομα του;

Αφελείς δεν είμαστε κι ας δείχνουμε τέτοιοι πάνω στην ώρα ανάγκης και ειδικά όταν πρόκειται για θέματα υγείας.

Όχι όμως να βλέπουμε αυτή την κατάφωρη παραβίαση της κοινής λογικής για το καλό δήθεν των ασθενών που έχουν ανάγκη τις υπηρεσίες της δημόσιας υγείας.

Αν όντως οι συνδικαλιστές της δημόσιας υγείας νοιάζονται τους ασθενείς, θα συναινούσαν σε οτιδήποτε θα βελτίωνε τις προσφερόμενες υπηρεσίες ακόμα και με κίνδυνο σύγκρισης του παραγόμενου έργου!.

Κι ας μην κοροϊδευόμαστε, τα ασφαλιστικά ταμεία πληρώνουν την αξονική τομογραφία είτε αυτή γίνει από τομογράφο του δημόσιου νοσοκομείου είτε από ιδιωτική κλινική.

Όπως θα πληρώσει τα ασφαλιστικό ταμείο την κωλονοσκόπηση της προαναφερθείσας κυρίας που αναγκαστικά θα την κάνει σε ιδιώτη γιατί προφανώς δεν μπορεί να περιμένει το ραντεβού της σε δύο χρόνια!