Η κατάσταση όπως διαμορφώνεται σήμερα στην Τουρκία, φαίνεται πως θα έχει πολλά ακόμα επεισόδια, μέχρι να ξεκαθαρίσει πλήρως η εικόνα. Κι είναι νωρίς να πούμε εάν ο Ταγίπ Ερντογάν βγαίνει όντως ενισχυμένος μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα ή αν οι μαζικές εκκαθαρίσεις στο στρατό, στη δικαιοσύνη και στην αστυνομία που ξεκίνησε κι είναι σαφές πως ήταν προαποφασισμένες, θα επιφέρουν ηρεμία ή αν θα διχάσουν το λαό με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Το βέβαιο είναι πως η Τουρκία μπήκε σε μια μακρά περίοδο ανωμαλίας η οποία θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα αρχής γενομένης από τον τουρισμό της, ο οποίος είχε ήδη πληγεί τόσο από τις απανωτές πολύνεκρες βομβιστικές ενέργειες οι οποίες έχουν εκδηλωθεί τον τελευταίο χρόνο ι όσο και από τη διασάλευση των Ρωσοτουρκικών σχέσεων που είχαν σαν αποτέλεσμα την οδηγία Πούτιν για αποφυγή της Τουρκίας ως τουριστικού προορισμού των Ρώσων.
Τώρα πλέον η τουρκική τουριστική βιομηχανία, μετά τα τελευταία γεγονότα, δεν έχει να ελπίζει σε ανάκαμψη από τους λεγόμενους τουρίστες της τελευταίας στιγμής. Χώρια από αυτό, αν ο διχασμός της Τουρκικής κοινωνίας συνεχισθεί, ανάμεσα σε αυτούς που υποστηρίζουν τον Ερντογάν και τους άλλους που προβληματίζονται από τα έργα και τις ημέρες του νεοσουλτάνου Ερντογάν που έχει στραγγαλίσει τις ελευθερίες, είναι βέβαιο που θα πληγεί και η επιχειρηματικότητα και οι επενδύσεις στη γείτονα χώρα. Δεν αποκλείεται μάλιστα να εκδηλωθεί και ένα κύμα μετανάστευσης Τούρκων επιχειρηματιών που έχουν μπει στο μάτι του καθεστώτος Ερντογάν αλλά και πολιτών οι οποίοι για τον α ή τον β λόγο θεωρούνται αντίθετοι.
Για την Ελλάδα, μπορεί φαινομενικά να φαίνεται πως η αναστάτωση στη γείτονα, μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα στον τουρισμό και να πάρει αυτή μεγάλο μερίδιο από τους Ευρωπαίους τουρίστες του λεγόμενου last minute, εν τούτοις υπάρχει προβληματισμός για το τι μέλλει γενέσθαι στις διμερείς σχέσεις. Είναι αλήθεια πως τα τελευταία 13 χρόνια που ο Ερντογάν βρίσκεται στην εξουσία, μπορούν να θεωρηθούν μια περίοδος σχετικά ομαλή και χωρίς τις εντάσεις του παρελθόντος τότε που τα εσωτερικά προβλήματα της γείτονος, έψαχναν διέξοδο με προκλήσεις προς την ελληνική πλευρά.
Γι αυτό και απαιτείται ψυχραιμία από την ελληνική κυβέρνηση ακόμα και στην περίπτωση που οι Τούρκοι επανέλθουν στα παλιά κόλπα τύπου Ίμια.
Ένα άλλο πρόβλημα που θα βρούμε μπροστά μας, είναι πως θα αντιμετωπίσουμε ένα κύμα Τούρκων λαθρομεταναστών που θα ζητούν πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα από το φόβο των διώξεων στη χώρα τους. Ήδη μια μικρή γεύση ζούμε με τους Τούρκους στρατιωτικούς που ήρθαν με το ελικόπτερο. Κι αυτοί μεν, όπως δείχνουν τα στοιχεία, ήταν πραξικοπηματίες και προφανώς θα τύχουν διαφορετικής αντιμετώπισης από την επιτροπή παροχής ασύλου. Τι θα γίνει όμως αν εμφανιστούν κάποιες χιλιάδες πολιτών που φοβούνται διώξεις στη χώρα τους και η Τουρκική κυβέρνηση απαιτεί να εκδοθούν χωρίς οι ελληνικές αρχές να μπορούν να διασταυρώσουν τα στοιχεία τους αλλά και να εφαρμόσει παράλληλα τη διεθνή νομοθεσία;
Όπως και νάχει το επόμενο διάστημα απαιτεί υψηλή ετοιμότητα από την ελληνική πλευρά γιατί το θηρίο είναι πολύ πιο επικίνδυνο όταν είναι λαβωμένο. Κι η Τουρκία είναι μια λαβωμένη χώρα μετά την έκβαση της απόπειρας πραξικοπήματος. Τουλάχιστον όμως, με την κυβέρνηση Ερντογάν, υπάρχουν δίαυλοι επικοινωνίας και συνεργασίας στα βασικά ζητήματα κι αυτό πρέπει να διαφυλαχθεί γιατί αν μη τι άλλο ό,τι κι αν κάνει μέσα στη χώρα του, δεν παύει να είναι ο εκλεγμένος ηγέτης της.