Κι αυτό δείχνει πως όλα τα προηγούμενα χρόνια είχαμε περιπέσει σε τέτοια γενική κατάπτωση ώστε να θεωρούμε αδύνατα και ακατόρθωτα τα αυτονόητα. Λες και είχαμε προσβληθεί από μια συλλογική μαλάκυνση και εθνική μοιρολατρία.

Ερχεται λοιπόν η νέα κυβέρνηση και επιλέγει αυτονόητα κάποιους αποδεδειγμένα ικανούς ανθρώπους ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης και τους αναθέτει να κάνουν αυτό που ξέρουν, χωρίς να προσκολλάται σε αυτούς του στενού κομματικού πυρήνα που μαθαίνουν στου κασίδη του κεφάλι, και μας φαίνεται από ανεξήγητο έως και ύποπτο.

Φέρνει νόμο για μειώσεις του ΕΝΦΙΑ και τις 120 δόσεις για χρέη μέσα από ένα ευνοϊκό πλαίσιο για τους πολίτες -που είναι απολύτως λογικό, μια που η φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων έχει εξαντληθεί προ πολλού- και χειροκροτούμε σαν να επρόκειτο για ανέλπιστο δώρο. Ενώ στην ουσία, με βάση τον κοινό νου, τώρα το κράτος έχει πολλές πιθανότητες να μαζέψει περισσότερο χρήμα και να μειώσει τα ληξιπρόθεσμα χρέη των πολιτών.

Κατεβάζει στους δρόμους περισσότερους αστυνομικούς για περιπολίες και την ασφάλεια των πολιτών που τους μάζεψε από τα γραφεία και τις αποσπάσεις λούφας, τους βλέπουμε και δεν πιστεύουμε στα μάτια μας. Το αυτονόητο δηλαδή, οι αστυνομικοί να περιπολούν και να ενισχύουν το αίσθημα ασφάλειας του πολίτη.

Τολμά να φέρει νόμο για το λεγόμενο άσυλο στα πανεπιστήμια προκειμένου να χτυπηθούν η ανομία και η παραβατικότητα του κοινού ποινικού δικαίου, τον επιδοκιμάζει η συντριπτική πλειονότητα της ακαδημαϊκής κοινότητας, και βρίσκονται μόνο κάποιοι γραφικοί που ζουν σε άλλες δεκαετίες να αντιδρούν και σ’ αυτό το αυτονόητο. Οτι δηλαδή στους χώρους των πανεπιστημίων δεν έχουν θέση ούτε το παρεμπόριο, ούτε η διακίνηση ναρκωτικών, ούτε οι μπαχαλάκηδες με τις μολότοφ, παρά μόνο οι φοιτητές και οι καθηγητές για να εκπληρώσουν αυτό για το οποίο πληρώνουν οι φορολογούμενοι: να μάθουν γράμματα οι φοιτητές. Οπως γίνεται δηλαδή σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου και σε όλες τις δημοκρατικές χώρες.

Παίρνει πρωτοβουλίες για τη διευκόλυνση των επενδυτών, τη μείωση της γραφειοκρατίας, αλλά και την ίδρυση μιας εταιρείας σε μία μέρα, και τρίβουμε τα μάτια μας γιατί απλά εφεξής θα γίνεται το αυτονόητο που ισχύει και στις άλλες χώρες.

Δεσμεύεται ότι από τον Σεπτέμβριο οι συγκοινωνίες και η εξυπηρέτηση του κοινού θα εμφανίσουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα από αυτή που βλέπουμε τώρα και αμφιβάλλουμε. Κι αυτό γιατί έπρεπε κάποιος υπουργός να ρωτήσει γιατί αυτές οι τεράστιες καθυστερήσεις στα δρομολόγια και να μάθει πως το καλοκαίρι δουλεύει μόνο το 30% του προσωπικού και το 70% είναι σε άδεια! Για το αυτονόητο που γίνεται σε όλες τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, δηλαδή τον προγραμματισμό των αδειών προσωπικού με βάση τις ανάγκες της επιχείρησης, προφανώς δεν έχουν ακούσει οι διοικήσεις των συγκοινωνιακών φορέων. Ανάλογα τέτοια παραδείγματα, όπου απουσιάζει ο κοινός νους από τους φορείς του Δημοσίου, μυριάδες, και ελπίζουμε σύντομα να επιβληθούν παντού τα αυτονόητα.

Ξέρω ότι αυτά είναι τα εύκολα, καθώς τα προβλήματα που υπάρχουν στο χρεοκοπημένο κράτος και τις δομές του είναι τεράστια και δεν πρόκειται να λυθούν με εύκολο και ανέξοδο πολιτικά τρόπο.

Ομως εκεί που δεν χρειάζονται χρήματα, γιατί δεν περισσεύουν εύκολα, οι λύσεις στα απλά προβλήματα που ταλαιπωρούν τον Ελληνα τις περισσότερες φορές δεν χρειάζονται ιδιαίτερη ευφυΐα και ευρηματικότητα αλλά μέσο και πρακτικό νου. Και νομίζω ότι αυτός ο μέσος νους υπάρχει εν αφθονία και δεν χρειάζονται μαγικές λύσεις.

Αποφασιστικότητα και τόλμη να τα βάλει κανείς με κατεστημένες νοοτροπίες χρειάζονται και όχι ψυχοφθόρες μάχες για την επικράτηση του αυτονόητου. Γιατί αν αναλωθεί η κυβέρνηση στην επιβολή των μικρών και αυτονόητων, σύντομα θα ξεμείνει από δυνάμεις για να αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματα, που όντως απαιτούν άλλου είδους δεξιότητες, και ενδεχομένως και συγκρούσεις με πολιτικό κόστος.