Το τέλος των ψευδαισθήσεων είναι εδώ. Οι ανέξοδες ρητορείες, οι κομματικές πομφόλυγες και οι λαϊκιστικές κορώνες δεν έχουν πια κανένα νόημα. The game is over όπως είχε πει και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ. Τουσκ.
Ο κ. Τσίπρας, για άλλη μια φορά, αυτοπαγιδεύτηκε και τώρα έχει μόνο δυο επιλογές κι αυτές χωρίς διάλογο και διαπραγματεύσεις. ‘Η θα καταθέσει μέχρι την Παρασκευή στις 8:30 μια πρόταση πολύ πιο επώδυνη απ’ αυτή που του προσφέρθηκε από τον Γιούνκερ και παρέσυρε τον ελληνικό λαό να την απορρίψει, όπερ και εγένετο πανηγυρικά, ή να επιστρέψει τη Δευτέρα στην Αθήνα ως ο πρωθυπουργός της χρεοκοπίας και της δραχμής με την αρμόζουσα υποδοχή.
Και δεν θα ‘χει καμιά δικαιολογία πως δήθεν αυτό που μας ζήτησαν δεν μπορούσε να το υπογράψει γιατί στις αποσκευές του είχε το ισχυρό «όχι» του ελληνικού λαού. Άλλωστε πρέπει να γνωρίζει ο κ. Τσίπρας πως το Ωσανά από το Σταύρωσον αυτόν, απέχει μόλις τρεις ημέρες!
Έτσι λοιπόν που τα κατάφεραν με την άφρονα πολιτική τους, με τις ψευτομαγκιές, τις κουτσαβίστικες προσεγγίσεις και τις ουτοπικές αριστερίστικες αγκυλώσεις, τώρα θα τα λουστούμε δυστυχώς όλοι μας.
Αυτές οι ώρες, όμως, δεν είναι για απόδοση ευθυνών. Γι’ αυτές θα υπάρχει όλος ο χρόνος, αν, έστω και την τελευταία στιγμή, αποφύγουμε τον όλεθρο. Και υπάρχει ακόμα χρόνος ως την Κυριακή. Και υπάρχει η στήριξη και απ’ όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου. Μπορεί με την αλλοπρόσαλλη πολιτική της, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, να κατάφερε το ακατόρθωτο να στρέψει τους πάντες εναντίον της χώρας μας, να χάσαμε ακόμα και τους παραδοσιακούς φίλους και συμμάχους και να μας καταντήσει “ανάδελφον έθνος”, εν τούτοις υπάρχει ακόμα μια μικρή χαραμάδα διεξόδου.
Υπάρχει ακόμα η ευκαιρία να βρεθεί λύση. Υπάρχει ακόμα ο χρόνος για μια υπογραφή του Τσίπρα στη διάσωση της χώρας εντός ευρώ και της ευρωπαϊκής οικογένειας. Τα υπόλοιπα με τους εσωκομματικούς του επαναστάτες τα βλέπουμε μετά. Πόσο μάλιστα που υπάρχει στήριξη απ’ όλα τα κόμματα, να συνδράμουν στις όποιες πολιτικές εξελίξεις θα ακολουθήσουν το νέο μνημόνιο.
Σε διαφορετική περίπτωση, δεν θέλω να σκέφτομαι ποια Δευτέρα θα μας ξημερώσει και αποδιώχνω τις σκηνές που μου έρχονται στο μυαλό, καθώς όλα αυτά που βλέπουμε τώρα με τις ουρές στα ΑΤΜ θα μοιάζουν με τις… χαμένες ευτυχισμένες μέρες της ξεγνοιασιάς!