Παραδομένοι στην προεκλογική μπαρουφολογία σχεδόν απ’ όλα τα κόμματα, έχουμε λησμονήσει γρήγορα για ποιους ακριβώς λόγους καλούμαστε σε 10 μέρες να ψηφίσουμε. Μπορεί μεν η αφορμή να είναι η μη εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας ( ειρήσθω εν παρόδω, για το ποιος θα είναι υποψήφιος μετά τις εκλογές δεν έχω ακούσει κουβέντα) αλλά ξεχνάμε γιατί η κυβέρνηση επέσπευσε τις διαδικασίες.
Ξεχάσαμε πως οι δίμηνες διαπραγματεύσεις με την τρόικα έφθασαν σε αδιέξοδο καθώς η εμμονή τους, στη λήψη πρόσθετων μέτρων μαζί με τη γραμμή προληπτικής στήριξης ήταν αδιαπραγμάτευτη.
Ζητούσαν δηλαδή κι άλλα μέτρα τα οποία έπρεπε να περάσουν από τη Βουλή όταν βουλευτές και από τα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης, είχαν δηλώσει απερίφραστα πως δεν θα ψήφιζαν!
Το Eurogroup λοιπόν στις αρχές Δεκεμβρίου είχε διαμηνύσει πως αν δεν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας από την τρόικα, δεν αποδεσμεύει τις υπόλοιπες δόσεις κι ούτε συναινεί σε περαιτέρω στήριξη της Ελληνικής οικονομίας χωρίς προαπαιτούμενα ήτοι παράταση του μνημονίου που στη καλύτερη περίπτωση θα του άλλαζαν όνομα!
Εκεί λοιπόν μείναμε και από εκεί όπως μας υπενθυμίζουν οι πάντες θα πρέπει να ξεκινήσουμε και την επομένη των εκλογών. ‘Η μάλλον όχι ακριβώς από εκεί αλλά από χειρότερη θέση γιατί στο μεταξύ τα νούμερα στα οποία στηρίζονταν η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα, έχουν αλλάξει άρδην προς το χειρότερο, καθώς ήδη τα δημόσια έσοδα του Δεκεμβρίου εκτροχιάστηκαν από τη στάση πληρωμών και η τρύπα των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας για το 2015 διευρύνεται συνεχώς.
Και τώρα, από τον διεκδικητή της νίκης, ΣΥΡΙΖΑ, ακούμε μια εντελώς διαφορετική ατζέντα που δεν θέλει να δει στα μάτια του την τρόικα, τον Σόιμπλε, την Μέρκελ και όλο τους το σόι, δεν θέλουν καν τα λεφτά που υπολείπονται από τις δόσεις του παραταθέντος μνημονίου επί δίμηνο, ενώ δεν θέλουν να εισπράξουν ούτε τον ΕΝΦΙΑ του 2015 αλλά προγραμματίζουν και παροχές στους ασθενέστερους.
Δεν ξέρω αν έχω χάσει κάτι και γι’ αυτό δεν καταλαβαίνω όλα αυτά που διαδραματίζονται γύρω μου. Εκείνο πάντως που αντιλαμβάνομαι παρακολουθώντας όλες τις δηλώσεις των Ευρωπαίων οι οποίοι ναι μεν δεν παρεμβαίνουν ευθέως στα εσωτερικά μας αλλά από την άλλη, όλοι μα όλοι, τονίζουν πως όποια κυβέρνηση κι αν εκλέξουμε εμείς οι Έλληνες θα πρέπει την επομένη να συναντηθεί με την τρόικα και να συνεχίσει την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, για να μπορεί να υπάρξει συνέχεια στις συζητήσεις για την ελάφρυνση του χρέους.
Μετά ταύτα όσες θεωρίες κι αν ακούμε αυτές τις μέρες και όσους λεονταρισμούς κι αν βλέπουμε από επαγγελματίες επαναστάτες, δεν πρέπει να μας διαφεύγει το εξής σχεδόν αυτονόητο.
Αν είναι νικητής των εκλογών ο Σαμαράς μας περιμένουν νέα μέτρα και νέο μνημόνιο . Αν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ (το πιθανότερο) κι αν δεν αλλάξουν στάση οι δανειστές, τότε πάμε για σύγκρουση με απρόβλεπτες διαστάσεις. Αν τελικά οι Ευρωπαίοι βλέποντας το αποτέλεσμα κι έχουν κάποια πράγματα να φοβούνται που σήμερα δεν βλέπουμε, ρίξουν νερό στο κρασί τους και δώσουν πίστωση χρόνου και ανάσες στην ελληνική κοινωνία, είναι κάτι που μένει να αποφασίσουμε ότι θέλουμε να το δούμε, παίρνοντας τα ανάλογα ρίσκα.