Η ΓΣΕΕ σήμερα απεργεί και έχει κάθε δικαίωμα και υποχρέωση να το κάνει, τη στιγμή που η κυβέρνηση εντός των προσεχών ημερών, προτίθεται να αναμορφώσει το ασφαλιστικό με περικοπές συντάξεων αλλά και αύξηση εργοδοτικών εισφορών που θα φέρουν και νέες απολύσεις.
Όμως ο παραλογισμός αρχίζει με την προτροπή και την επίσημη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ και σ’ αυτή την απεργία, με την αιτιολογία του ίδιου του Τσίπρα πως έτσι δυναμώνει η διαπραγματευτική του δύναμη!
Αλήθεια όμως διαπραγμάτευση έναντι τίνος; Είναι μήπως τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας βιώσιμα και δεν το ξέρουμε; Οι δανειστές είναι τρελοί και μας ζητούν να πάρουμε μέτρα ώστε να καταστούν βιώσιμα ενώ κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται καθώς είναι εξασφαλισμένες οι συντάξεις των εργαζομένων σε βάθος χρόνου;
Ή μήπως για διάφορους λόγους που δεν είναι της παρούσης, αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα σε λίγους μήνες δεν θα έχουν να δώσουν καθόλου συντάξεις;
Όμως στον τόπο αυτό έχουμε συνηθίσει να μεταφέρουμε το θέατρο παραλόγου στην πραγματική ζωή.
Μόλις πριν από τέσσερις μήνες, η κυβέρνηση υπέγραψε το δικό της μνημόνιο και ανέλαβε κάποιες συγκεκριμένες δεσμεύσεις και μέτρα προκειμένου να αποφύγει την άτακτη χρεοκοπία και την έξοδο από την Ευρωζώνη. Για να μη μας πετάξουν έξω από την Ευρώπη και να σωθεί η πατρίδα, στη Βουλή συναίνεσαν με την ψήφο τους ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι.
Μετά ταύτα, τις γνωστές δεσμεύσεις και υποχρεώσεις, ο κ.Τσίπρας τις έθεσε στην κρίση του λαού ο οποίος έπρεπε να αποφασίσει ποιος θέλει να τις εφαρμόσει. Και ξέραμε όλοι .Κανείς δεν πρέπει τώρα να πέφτει από τα σύννεφα.
Και ο λαός ως νέμεσις έκρινε και ανέθεσε στους ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ που έφεραν αυτή τη συμφωνία και να την εφαρμόσουν. Να πιουν δηλαδή το πικρό ποτήρι μόνοι τους και όχι να αναλάβουν κάποιοι άλλοι τη βρώμικη δουλειά και ο ΣΥΡΙΖΑ να κάθεται απ’ έξω να πετροβολάει το δικό του επίτευγμα.
Όμως ο κ. Τσίπρας μετά τη θριαμβολογία αγκαλιά με τον κ. Καμμένο, άλλαξε άποψη και θέλει να μοιραστεί το κόστος της εφαρμογής και με τους άλλους, τους οποίους όμως ο λαός τους τοποθέτησε στην αντιπολίτευση.
Ζητάει τώρα συναίνεση, αυτός που όλα τα χρόνια που βρίσκεται στην πολιτική ζωή της χώρας, δεν παρέσχε καμιά συναίνεση ούτε καν σε επουσιώδη ζητήματα.
Και επειδή τώρα, δεν βρίσκει πρόθυμους ηλιθίους, με περισσό θράσος βγαίνει και τους κατακεραυνώνει και τους παρομοιάζει με σκυλιά που ουρλιάζουν ενώ το καραβάνι προχωράει.(παρεμπιπτόντως κ. Τσίπρα, τα σκυλιά δεν ουρλιάζουν. Αλυχτούν. Αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια που δεν αλλάζει την ουσία. Εδώ προσπεράσαμε τη Λέσβο και τη Μυτιλήνη, στα ουρλιαχτά θα σταθούμε;)
Αν όμως θεωρεί ότι μπορεί να προχωρήσει μόνος του έχοντας στο πλάι του τον λαό, ιδού η Ρόδος . Κανείς δεν τον εμποδίζει. Ας δοκιμάσει τις δυνάμεις του και ας φέρει ένα καλύτερο αποτέλεσμα από αυτό που δεν κατάφεραν οι άλλοι και από αυτό που πολέμησε λυσσαλέα ο ίδιος και οι σύντροφοι του αλλά και οι παλαιοπασόκοι νυν νεοσυριζαίοι την περίοδο Γιαννίτση.
Ποιος ξέρει η αστείρευτη πηγή ιδεών της αριστεράς, μπορεί να έχει τη λύση και δεν μας τη λένε οπότε άμα τη εμφανίσει δεν θα έχουμε κανένα κόμπλεξ και θα πούμε και μεις ένα μεγάλο μπράβο.
Όμως όσο κι αν εξαπολύει μύδρους για τα Μέσα Ενημέρωσης και τη διαπλοκή που διαφεντεύει τη χώρα,όσο κι αν μας βαφτίζει Κασσάνδρες, δεν θα καταφέρει να εμποδίσει τους δημοσιογράφους να εκφράζονται ελεύθερα και να γράφουν την άποψη τους . Τουλάχιστον όχι ακόμη. Για το μέλλον οι νεοκαθεστωτικές αντιλήψεις της κυβέρνησης, δεν ξέρω μέχρι που μπορεί να φθάσουν.
Και εν κατακλείδι, οι φουρτούνες που έχει μπροστά της η κυβέρνηση, αφορούν την ίδια γιατί αυτοβούλως ανέλαβε την ευθύνη και δεν την υποχρέωσε κανείς να κυβερνήσει με το ζόρι.
Όπως ήταν αποκλειστικά δική της επιλογή, οι ΑΝΕΛ και η απαξίωση των άλλων κομμάτων και δεν μπορεί τώρα, με απειλές και ειρωνείες να προσπαθεί να εκταμιεύσει στήριξη.
Στήριξη δόθηκε και χωρίς όρους, όταν έπρεπε γιατί κινδύνευε η χώρα. Τώρα απλώς κινδυνεύει ο ΣΥΡΙΖΑ από την οργή και την αγανάκτηση του κόσμου. Κι αυτό είναι διαφορετικό.