Ή μάλλον ότι οι τροϊκανοί δεν σηκώνουν παιχνίδια, εξυπνάδες και κουτοπονηριές. Αλλωστε η παλιά ελληνική αντίληψη περί κουτόφραγκων έχει κονιορτοποιηθεί εδώ και πολλά χρόνια. Κι όμως, η δεύτερη φορά αριστερή μας κυβέρνηση επιμένει και μάλιστα στομφωδώς να επιχειρεί να περάσει την μπάλα κάτω από τα πόδια των δανειστών, αφού πρώτα φροντίζει να προπαγανδίζει στο ακροατήριό της πόσο κοινωνικά ευαίσθητη είναι και όχι σαν τους «άλλους». Προσπαθεί με κουτοπονηριές να περάσει παροχές υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, όπως λέει, με τα λεφτά που μας δανείζουν αλλά χωρίς καν να τις κοστολογεί.

Ετσι, την ώρα που οι οικονομικοί υπουργοί δίνουν τη μάχη με τα προαπαιτούμενα για να ξεκλειδώσουν τις δόσεις και έχουν μεταθέσει για τον Γενάρη το σκληρότερο πακέτο υποχρεώσεων, με εντολή του πρωθυπουργού κάποιοι άλλοι υπουργοί φέρνουν στη Βουλή ένα νομοσχέδιο που μάλιστα το ονομάζουν «Παράλληλο Πρόγραμμα» (με το μνημόνιο), όπως είχαν υποσχεθεί προεκλογικά, με διατάξεις ακατανόητες και άσχετες και, κυρίως, χωρίς καμιά κοστολόγηση.

Αυτοί που μελέτησαν το νομοσχέδιο εντόπισαν μεγάλη αγωνία για προσλήψεις και βόλεμα ημετέρων αλλά και γενικότερες τακτοποιήσεις στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και αλλαχού.

Οι κουτόφραγκοι λοιπόν που δεν είναι και τόσο κουτοί, το αντίθετο θα έλεγα, τους προειδοποίησαν με σαφήνεια ότι αν θέλουμε να τα πάμε καλά, αυτό θα πρέπει να το ξεχάσουν.

Οπως θα πρέπει να ξεχάσουν και κάθε άλλο νομοσχέδιο και απόφαση που έχει δημοσιονομικό κόστος γιατί απλά το ελληνικό κράτος δεν έχει λεφτά και αυτά που ξοδεύει είναι τα δανεικά.

Κι όμως, οι αριστεροί επαναστάτες που δεν είναι γερμανοτσολιάδες Σαμαροβενιζέλοι και δεν κάθονται στα τέσσερα, προχώρησαν μονομερώς και με έντονη επαναστατική διάθεση. Με ένα ultra αριστερό κρεσέντο στη Βουλή και αφού κατακεραύνωσαν την αντιπολίτευση γιατί δεν συνεργάζεται, την εξώθησαν σε αποχώρηση από την επιτροπή. Τους κατηγόρησαν μάλιστα για ανευθυνότητα, κοινωνική αναλγησία και όλα τα σχετικά, ενώ με περισσή κομπορρημοσύνη δήλωναν ότι δεν τους έχουν ανάγκη και ότι μόνοι τους έχουν την πλειοψηφία να περάσουν το νομοσχέδιο. Λίγη ώρα, όμως, μετά την επίδειξη επαναστατικής δύναμης, τους ήρθαν τα χαμπέρια από την Εσπερία.

Ή καταπίνετε αμάσητο το παράλληλό σας ή ξεχάστε τη δόση και την παρούσα αξιολόγηση. Με άλλα λόγια, σταματάμε κάθε περαιτέρω κουβέντα μαζί σας γιατί μας κουράσατε.

Κι έτσι, οι αναψοκοκκινισμένοι επαναστάτες δίπλωσαν τα φλάμπουρα της αριστεροσύνης και ψάχνουν τώρα τρύπες να κρυφτούν. Τουλάχιστον κάποιοι που έχουν και λίγη τσίπα. Γιατί κάποιοι άλλοι με απίστευτη ευκολία το γύρισαν και μιλούν για κίνηση τακτικής και ότι δεν κάνουν πίσω αλλά θα το ξαναφέρουν τον άλλον μήνα γιατί θα πείσουν με τα επιχειρήματά τους τούς δανειστές, οι οποίοι τελικά θα συγκατανεύσουν σε προσλήψεις και παροχές!

Δεν ξέρω αν οι απλοί άνθρωποι που δεν παρακολουθούν με όλες τις λεπτομέρειες τα καμώματα της κυβέρνησης έχουν καταλάβει τι έχει γίνει για άλλη μία φορά ή αν είχαν καταλάβει τι τέλος πάντων ήταν αυτό το «Παράλληλο Πρόγραμμα» που ετοίμασαν άνθρωποι από ένα προφανώς παράλληλο σύμπαν. Οπως δεν ξέρω αν θέλουν να δουν ότι η περίφημη εθνική αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια που διατείνεται η κυβέρνηση ότι έφερε μοιάζει με το «Παράλληλο Πρόγραμμα».

Ωστόσο πρέπει να τους το αναγνωρίσουμε ότι είναι μοναδικοί στο να εμφανίζουν το μαύρο άσπρο και τις ήττες νίκες. Δεν είναι, άλλωστε, καθόλου τυχαίο ότι για άλλη μια φορά κάποιοι ρίχνουν το φταίξιμο στην αντιπολίτευση γιατί, κατά την άποψή τους, αν συμφωνούσαν και αυτοί, τότε η τρόικα θα υποχρεωνόταν σε άτακτη υποχώρηση!

Δεν ξέρω αν αυτός ο κατήφορος και αυτή η ξεφτίλα έχουν σταματημό. Αυτό που εύχομαι, όμως, είναι αυτό το εθνικό τσαλάκωμα να είναι το τελευταίο και επιτέλους να ψάξουν και να βρουν (κάπου θα υπάρχει) λίγη σοβαρότητα. Αρκετά με τα ουτοπικά τσιτάτα γιατί, όταν είσαι κυβέρνηση και όχι αντιπολίτευση, αυτά κοστίζουν ακριβά.