Ένα θέμα που εμάς στην Ελλάδα μας “καίει” καθώς αναζητείται ένας τρόπος για να σωθεί ό,τι είναι δυνατόν να σωθεί από μια χρονιά που εν πολλοίς θεωρείται χαμένη για το τουριστικό μας προϊόν.
Πέραν των γενικοτήτων και των αυτονόητων υγειονομικών μέτρων προστασίας στις μετακινήσεις των Ευρωπαίων πολιτών και των καταλυμάτων φιλοξενίας, είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό το γεγονός πως στην Ευρώπη θα επιτραπεί η ελεύθερη κίνηση των ανθρώπων. Και το λέμε ως θετικό γιατί οι περισσότερες χώρες δεν πολυθέλουν την ελεύθερη κίνηση των πολιτών τους και η προσπάθεια τους είναι τους στρέψουν στον εσωτερικό τουρισμό.
Μπορεί λοιπόν η Κομισιόν γενικώς να επιτρέψει τους Ευρωπαίους να μετακινηθούν αυτό το καλοκαίρι αλλά θέτει αιρέσεις που μπορούν να ακυρώνουν στην πράξη αυτή την “ελευθερία” αφού οι αποφάσεις της δεν δεσμεύουν τις χώρες.
Είπαν για παράδειγμα πως όλα θα εξαρτηθούν από την επιδημιολογική κατάσταση στην Ευρώπη συνολικά αλλά και στις χώρες της. Τούτο σημαίνει πως κάλλιστα μια εθνική κυβέρνηση μπορεί να βγάλει ένα απαγορευτικό στις μετακινήσεις των πολιτών της ή να επιβάλλει σε όσους από τους πολίτες της ταξιδεύσουν στο εξωτερικό, άμα της επιστροφή τους, να μπαίνουν σε καραντίνα, όπως ισχύει σήμερα.
Όπως καταλαβαίνουμε, κάτι τέτοιο, καθιστά δώρο άδωρο την τελέυθερη μετακίνηση γιατί θα βγει ξινό σε όσους θελήσουν να απολαύσουν λίγες διακοπές στην Ελλάδα για παράδειγμα.
Επί πλέον όμως, μια τέτοια απόφαση ακυρώνει και τη βούληση κάποια στιγμή σε άγνωστο προς το παρόν χρόνο την επαναλειτουργία των αεροπορικών εταιρειών. Ναι, αποδέχθηκε η Κομισιόν πως τα αεροπλάνα δεν μπορούν να πετούν με κενές τις ενδιάμεσες θέσεις γιατί αυτό καθιστά ζημιογόνες όλες τις πτήσεις αλλά από την άλλη, αν δεν υπάρχουν ταξιδιώτες να γεμίσουν τα αεροπλάνα, γιατί αυτά να απογειωθούν;
Δεν ξέρουμε στο τέλος τι θα συμβεί κι αν θα υπάρξουν ενιαία ευρωπαϊκά πρωτόκολλα για όλα τα θέματα που άπτονται στις μετακινήσεις, αλλά επί του παρόντος διακρίνουμε μια διστακτικότητα και αναποφασιστικότητα με την αιτιολογία της πανδημίας που ακόμα δεν έχει αντιμετωπιστεί σε ικανοποιητικό βαθμό σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
Και επ’ αυτού τίθεται και ένα ακόμα ζήτημα. Εμείς που ως χώρα τα έχουμε πάει ικανοποιητικά μέχρι τούδε στην αντιμετώπιση του παγκόσμιου προβλήματος, είμαστε διατεθειμένοι και κυρίως μπορούμε να αντέξουμε στην παρούσα φάση μια έξαρση της πανδημίας από εισαγόμενους φορείς του ιού;
Και από εκεί που είμαστε το φωτεινό παράδειγμα σοβαρής αντιμετώπισης, να μετατραπούμε δακτυλοδεικτούμενο μαύρο πρόβατο ;
Ακόμα κι αυτό που έχει ζητήσει η Ελληνική πλευρά με τα τεστ αυτών που πρόκειται να ταξιδέψουν 72 ώρες πριν την αναχώρηση τους, η Επιτροπή δεν το δέχθηκε, με την αιτιολογία πως δεν υπάρχουν ακόμα αξιόπιστα γρήγορα τεστ!
Η εξίσωση δύσκολη και με πολλούς άγνωστους χ. Με άλλα λόγια οι χθεσινές ανακοινώσεις της Κομισιόν δεν μας έκαναν ούτε σοφότερους ούτε πιο αισιόδοξους. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας και όλα θα εξαρτηθούν από την εξέλιξη των δεικτών εξάπλωσης του ιού όχι μόνο στη χώρα μας αλλά κυρίως στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης.
Όλα τα άλλα, επί του παρόντος είναι ευχολόγια και ουτοπικές προσδοκίες και μακάρι το τοπίο να ξεκαθαρίσει μια ώρα αρχύτερα για να αποδεχθούμε τη νέα οδυνηρή ούτως ή άλλως κατάσταση.