Κατ’ αρχάς, να πω εκ προοιμίου πως θεωρώ θετική εξέλιξη έστω και με μεγάλη και οικονομικά επώδυνη καθυστέρηση, το γεγονός ότι άρχισαν οι διαπραγματεύσεις επί της ουσίας, με τους εκπροσώπους των δανειστών.

Και λέω επί της ουσίας, δηλαδή με νούμερα και αριθμούς που είναι και το ζητούμενο γιατί με τις επονομαζόμενες πολιτικές διαπραγματεύσεις έχουμε οδηγηθεί σε πλήρη απομόνωση από την οποία δεν ξέρω πως θα βγούμε όταν ακόμα και οι “αδελφοί” Κύπριοι διαχώρισαν τη θέση τους και μας άφησαν “ανάδελφους”!

Όσο λοιπόν θα γίνονται διαπραγματεύσεις, θα υπάρχει η ελπίδα μιας θετικής έκβασης και θα παγώνει όλα εκείνα τα σενάρια που το τελευταίο διάστημα ομιλούν για ατύχημα, χρεοκοπία και έξοδο από το ευρώ.

Αν θα τα καταφέρουμε μέσα από ένα έντιμο συμβιβασμό να τη γλιτώσουμε για άλλη μια φορά, είναι ένα μεγάλο ερώτημα και μένει να αποδειχθεί.Δεν μπορώ όμως να προσπεράσω την τεράστια κοροϊδία και τα φτηνά επικοινωνιακά τρικ της κυβέρνησης, σε μια προσπάθεια να κρατήσουν ψηλά το επαναστατικό φρόνημα των οπαδών της. Τι να πρωτοπεί κανείς. Για την τρόικα που κατάργησε και τώρα συνομιλεί με τους θεσμούς;

Για το μνημόνιο που τώρα το λέμε πρόγραμμα γέφυρα; Για τα τεχνικά κλιμάκια Βρυξελλών που στο εξής θα τα λέμε brussels group ή τα άλλα κλιμάκια της πρώην τρόικας που δεν θα πατούσαν ξανά το πόδι τους στην Αθήνα και σήμερα συνδιαλέγονται στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Προφανώς το ΓΝΛ δεν είναι ελληνικό έδαφος κι είναι μεγάλη επιτυχία πως δεν θα μαγαρίσουν με την παρουσία τους τα υπερήφανα λαοκρατικά υπουργεία της αριστερής μας (με μία δόση ακροδεξιάς) κυβέρνησης μας.

Δεν ξέρω πόση πέραση στον κόσμο έχουν αυτά τα ευτελή επιχειρήματα τα οποία μεταδίδονται μέσω αλλεπάλληλων non papers, αλλά είμαι βέβαιος πως δεν μπορούν να αποκρύψουν την πραγματικότητα και τη δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα και η οποία είναι ενδεχομένως σε χειρότερη θέση και από 2012.

Η πραγματική οικονομία στενάζει στην κυριολεξία και δεν ξέρει τι της ξημερώνει. Όλοι σχεδόν οι δείκτες της οικονομίας έχουν πάρει την κατιούσα και το κράτος μετράει κάθε μέρα ακόμα και τα κέρματα για να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του. Η κατανάλωση πτωτική ακόμα και στα σούπερ μάρκετ που είναι και το τελευταίο που κόβει ο Ελληνας. Μείον 5% τον Ιανουάριο, -7% τον Φεβρουάριο ο δείκτης αγοράς τροφίμων.

Ρευστότητα στην αγορά και τις επιχειρήσεις μιγαδική και σύντομα θα φανούν και οι ελλείψεις στην αγορά καθώς οι επιχειρήσεις που εισάγουν πρώτες ύλες και προϊόντα πρέπει να …προπληρώνουν τις παραγγελίες τους. Όλος ο ιδιωτικός τομέας σε απελπισία και οι πληρωμές των εργαζομένων με έναντι αλλά και χωρίς μια ελπίδα αναστροφής τουλάχιστον μεσοπρόθεσμα. Οι μόνοι που πληρώνονται ακόμα κανονικά και στην ώρα τους, οι δημόσιοι υπάλληλοι.

Από την άλλη τα έσοδα του κράτους κατακρημνίζονται και ουδείς πληρώνει λόγω της αλλοπρόσαλλης φορολογικής πολιτικής και των αβάσταχτης ελαφρότητας υποσχέσεων, με αποτέλεσμα να χαθεί και το μοναδικό πλεονέκτημα που είχαμε μετά από 5 χρόνια λιτότητας και στυψίματος των Ελλήνων. Το πρωτογενές πλεόνασμα. Και τώρα επειδή το κακό δεν σταματάει από τη μια στιγμή στην άλλη και επειδή έχουμε μπροστά μας άλλους 3,5 μήνες αβεβαιότητας, τα φάσμα της επιστροφής στην ύφεση φαντάζει σφόδρα πιθανό.

Οι αποεπενδύσεις των funds σε ελληνικούς μετοχικούς τίτλους βγάζουν μάτι καθημερινά στο χρηματιστήριο, καθώς παίρνουν τις ζημιές τους και φεύγουν τρέχοντας. Κι όλα αυτά γιατί έπρεπε να δείξουν στους ψηφοφόρους ότι διαπραγματεύονται σκληρά και περήφανα μοιράζοντας ακάλυπτες επιταγές αξιοπρέπειας στο βασανισμένο λαό.

Κι αν σταματούσε το κακό εδώ και δεν δούμε χειρότερα πάει κι έρχεται. Το θέμα είναι να αποτύχουν όλοι εκείνοι οι οποίοι απεργάζονται τα μαύρα σενάρια τόσο στο εξωτερικό όσο και εντός της κυβέρνησης και μείνουμε με την ανάμνηση της αξιοπρέπειας!