Δεν ξέρω αν τελικά είναι αυτό που η αρχαίοι μας πρόγονοι ονόμαζαν νέμεση, αν είναι μια συνωμοσία του σύμπαντος, μια απρόβλεπτη και πέραν πάσης φαντασίας σύμπτωση ή κάτι άλλο μεταφυσικό, πάντως αυτό που προκύπτει ως απτό αποτέλεσμα είναι ότι όταν κάποιος σηκώνει το δάκτυλο και αγορεύει, απαιτώντας από τους άλλους, πρέπει εφεξής να το σκέφτεται πρώτα διπλά και τριπλά.
Αναφέρομαι στους τηλεοπτικούς αστέρες της σατυρικής εκπομπής Ράδιο Αρβύλα που τώρα τρέχουν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα από τις πομπές του πρώην, πλέον, συνεργάτη τους.
Αποδέχομαι καλοπροαίρετα τον ισχυρισμό τους ότι δεν ήξεραν τίποτα και πως έπεσαν από τα σύννεφα όταν δημοσιοποιήθηκαν τα κρυμμένα ένοχα μυστικά του ανώμαλου συνεργάτη τους.
Αποδέχομαι καλοπροαίρετα τον κλονισμό τους από αυτή την υπόθεση και την άμεση αντίδραση και αποπομπή του μέχρι προχθές φίλου και συνεργάτη τους επί μακρόν.
Όμως όλα τα άλλα και την αντεπίθεση στην κυβέρνηση τι τα θέλουν;
Κρυπτόμενοι πίσω από το εφεύρημα, «ρε παιδιά, εμείς δεν ασκούμε εξουσία, αλλά μια σατυρική εκπομπή κάνουμε», στρουθοκαμηλίζουν.
Τι περίμεναν, δηλαδή; Να μη θυμηθούν οι κυβερνητικοί τη «σάτιρα» που έκαναν με τη Μενδώνη και απαιτούσαν να παραιτηθεί επειδή, κατά τη γνώμη τους, η υπουργός όφειλε να ξέρει τα εγκλήματα του Λιγνάδη μέσα στην κρεβατοκάμαρά του; Κι όταν απαιτείς κάτι τέτοιο αυτό δεν είναι σάτιρα αλλά μια σαφής και ξεκάθαρη πολιτική θέση. Και αφού παίρνεις μια τέτοια θέση, λογικό και επόμενο είναι να σε αντιμετωπίζουν ως πολιτικό αντίπαλο και όχι ως γελωτοποιό.
Αλλωστε, τα όρια στη σάτιρα και κατά πόσο μπορεί να μπαίνει σε άλλα χωράφια είναι ούτως ή άλλως δυσδιάκριτα. Γιατί λοιπόν εξανίστανται οι Αρβύλες γι’ αυτόν τον συμψηφισμό πως κι αυτοί όφειλαν να γνωρίζουν για το ποιόν του συνεργάτη τους, όταν μάλιστα αυτοί οι ίδιοι πριν από μερικούς μήνες διατείνονταν στεντορεία τη φωνή πως περνούν από τριπλό κόσκινο όλους τους συνεργάτες τους;
Δεν θα ήταν μήπως πιο τίμιο να έβγαιναν και να ομολογούσαν πως «κάναμε λάθος τότε με την κριτική μας στη Μενδώνη γιατί όντως μπορεί να συμβεί στον καθένα να μη γνωρίζει τα βαθιά κρυμμένα μυστικά ενός εκάστου των συνεργατών του», πολλώ δε μάλλον που η Μενδώνη είχε δει δυο φορές στη ζωή της τον Λιγνάδη ενώ οι ίδιοι τον ζούσαν και συνεργάζονταν μαζί του σχεδόν 13 χρόνια!
Αντί γι’ αυτό, που θα έκλεινε πολλά στόματα, αυτοί προτίμησαν να περάσουν στην αντεπίθεση υποστηρίζοντας πως οι ίδιοι δεν ασκούν εξουσία και επομένως δεν μπορεί να γίνει συμψηφισμός. Σοβαρά; Αν οι ίδιοι δεν έχουν καταλάβει πως μέσα από την εκπομπή τους, με αυτές τις θεαματικότητες, δεν ασκούν εξουσία, δεν διαμορφώνουν άποψη και γνώμη και εν τέλει δεν επηρεάζουν τότε μάλλον υπάρχει μια παρανόηση ως προς την εξυπνάδα τους.
Όχι όμως μόνο αυτό. Οι αμυνόμενοι εκ των πραγμάτων σατυρικοί τηλεοπτικοί αστέρες επιτίθενται στην κυβέρνηση γιατί λέει δεν φρόντισε να βάλει λουκέτο στα πορνοσάιτ που υποδέχονται τις διεστραμμένες αναρτήσεις του κάθε εγκληματία. Μα, πού ζουν αυτά τα παιδιά; Πώς νομίζουν ότι μπορεί μια κυβέρνηση να επιβάλλει σε ένα διεθνές πορνοσάιτ να μην αποδέχεται στα κανάλια της, ελληνικές αναρτήσεις; Κι αν έχουν βρει τον τρόπο, γιατί δεν μας το λένε, να μάθουμε κι εμείς πώς γίνεται;
Τα έβαλαν όμως και με τη Δικαιοσύνη γιατί αργεί να αποδώσει ευθύνες. Όχι πως το δικαστικό μας σύστημα φημίζεται για την ταχύτητά της, αλλά για τη συγκεκριμένη εκδίκαση της μήνυσης εναντίον του ακατανόμαστου συνεργάτη τους, μήπως να τον ρωτήσουν γιατί ζήτησε και πήρε αναβολή λόγω ιατρικού προβλήματος;
Και, εν κατακλείδι, αυτά τα μεσήλικα παιδιά που βιοπορίζονται διασκεδάζοντας τους θεατές τους, με το μετεφηβικό τους χιούμορ, μήπως ήρθε η ώρα να ενηλικιωθούν και να εκλογικεύσουν τις δημόσιες παρεμβάσεις τους στα ελληνικά δρώμενα, έστω και τώρα που ένας δικός τους λέρωσε τη φωλιά τους;