Έρευνες δείχνουν ότι άνδρες και γυναίκες επιδεικνύουν την ίδια αφοσίωση στην εργασία τους παρ’ όλα αυτά, ένα εμφανές “χάσμα φιλοδοξίας” εξακολουθεί να χωρίζει τα δύο φύλα. Το φαινόμενο είναι εντονότερο στα πρώτα χρόνια της καριέρας: περίπου 69% των γυναικών επιθυμούν προαγωγή, έναντι 80% των ανδρών, ενώ ακόμη και σε ανώτερα κλιμάκια το χάσμα παραμένει, με 84% των γυναικών να διεκδικούν εξέλιξη, σε σύγκριση με 92% των ανδρών.
Στην εικόνα αυτή συμβάλλει και το γεγονός ότι μόνο οι μισές εταιρείες δηλώνουν πραγματικά δεσμευμένες στην επαγγελματική ενδυνάμωση των γυναικών, ενώ οι υπόλοιπες δεν ακολουθούν συνεπείς πολιτικές στήριξης. Έτσι, σε διευθυντικό επίπεδο, οι γυναίκες εξακολουθούν να αποτελούν μόλις το ένα τρίτο των στελεχών.
Υποστήριξη που λείπει – προκαταλήψεις που επιμένουν
Έρευνες αναδεικνύουν περιορισμένη υποστήριξη προς τις εργαζόμενες γυναίκες, ιδιαίτερα σε τομείς όπως η εκμάθηση νέων τεχνολογιών και η αξιοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης — δεξιότητες που όλο και περισσότερο συνδέονται με αμοιβές και προαγωγές. Αντίστοιχα, η «προκατάληψη της ευελιξίας» επηρεάζει δυσανάλογα τις γυναίκες: όταν εργάζονται εξ αποστάσεως, οι πιθανότητες προαγωγής τους μειώνονται, σε αντίθεση με τους άνδρες που προάγονται με παρόμοιο ρυθμό, είτε βρίσκονται στο γραφείο είτε όχι.
Γιατί πολλές γυναίκες εμφανίζονται επιφυλακτικές απέναντι στην προαγωγή
Η απουσία στήριξης ήδη από τα πρώτα επαγγελματικά βήματα μπορεί να έχει σωρευτικό κόστος. Γυναίκες σε ανώτερες θέσεις που δηλώνουν πως δεν επιδιώκουν προαγωγή, συχνά αναφέρουν προηγούμενους αποκλεισμούς, οι οποίοι τις κάνουν να θεωρούν ότι η κορυφή είναι μη ρεαλιστική επιλογή. Άλλες αποχωρούν επειδή οι υψηλότερες θέσεις δεν προσφέρουν την εξέλιξη ή την ευελιξία που χρειάζονται.
Παρά τις συχνές αναφορές σε οικογενειακές υποχρεώσεις, έρευνες δείχνουν ότι οι μητέρες είναι εξίσου φιλόδοξες με τις γυναίκες χωρίς παιδιά, γεγονός που υπογραμμίζει ότι δεν αποτελεί αυτό τον κύριο αποτρεπτικό παράγοντα.
Η εταιρική κουλτούρα ως καθοριστικός παράγοντας
Όταν οι γυναίκες λαμβάνουν στήριξη, επιδιώκουν με συνέπεια την επαγγελματική τους εξέλιξη. Πολλές εταιρείες έχουν υιοθετήσει κουλτούρα χωρίς αποκλεισμούς, ωστόσο, μετά την πανδημία, παρατηρείται υποχώρηση πρωτοβουλιών όπως η ευέλικτη εργασία, που είναι εξαιρετικά ωφέλιμες για τις γυναίκες.
Παράλληλα, η σταδιακή «εξαφάνιση» της μεσαίας διοίκησης δημιουργεί πρόσθετα εμπόδια: οι διευθυντές εποπτεύουν περισσότερους εργαζομένους, με λιγότερο χρόνο για καθοδήγηση, ενώ οι γυναίκες έχουν πλέον λιγότερες ευκαιρίες για ανάληψη ενδιάμεσων ηγετικών ρόλων — και όσες υπάρχουν δεν θεωρούνται πάντα ελκυστικές, λόγω αυξημένων ευθυνών αλλά περιορισμένων πόρων.
Το αποτέλεσμα είναι ένα σύστημα που καθιστά την επαγγελματική ανέλιξη πιο δύσκολη και λιγότερο προβλέψιμη για τις γυναίκες, ενισχύοντας το «χάσμα φιλοδοξίας» σε όλα τα επίπεδα της ιεραρχίας.
Διαβάστε ακόμη
Κοσμήματα αμύθητης αξίας που συνδέθηκαν με θρυλικές μορφές της ιστορίας
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα
Σχολίασε εδώ
Για να σχολιάσεις, χρησιμοποίησε ένα ψευδώνυμο.