Η Μέλοντι Γουάιλντινγκ έχει γνωρίσει πολλούς εργαζομένους που νιώθουν απογοητευμένοι στη δουλειά τους. Άλλοι δεν καταλαβαίνουν τι ζητά ο προϊστάμενός τους, άλλοι αισθάνονται ότι τους αγνοούν σε σημαντικά έργα ή ευκαιρίες για προαγωγή, και άλλοι είναι εξαντλημένοι από τις εσωτερικές «πολιτικές» στο γραφείο. Όπως εξηγεί στο βιβλίο της, όλα αυτά καταλήγουν σε ένα βασικό ζήτημα: τη δυσκολία διαχείρισης της σχέσης με τους ανωτέρους, σύμφωνα με το CNBC Make It.
Ίσως ο όρος να θυμίζει «ξεπερασμένες» πρακτικές, όπως το να κρατά κανείς χαμηλό προφίλ ή να προσπαθεί να είναι αρεστός στους ανωτέρους του. Ωστόσο, στο βιβλίο «Managing Up: Πώς να παίρνεις αυτό που χρειάζεσαι από τους υπεύθυνους», η Γουάιλντινγκ δίνει έναν πιο σύγχρονο ορισμό: η διαχείριση ανωτέρων είναι η στρατηγική διαχείριση της σχέσης με όσους έχουν μεγαλύτερη εξουσία, δηλαδή, με τον προϊστάμενο.
Η Γουάιλντινγκ, συνεργάτρια του CNBC Make It, αξιοποιεί την πολύπλευρη εμπειρία της ως θεραπεύτρια, καθηγήτρια ανθρώπινης συμπεριφοράς και σύμβουλος επαγγελματικής ανάπτυξης στελεχών. Έχει συνεργαστεί με χιλιάδες επαγγελματίες, μεταξύ των οποίων στελέχη εταιρειών όπως η Google, η Amazon και άλλες επιχειρήσεις της λίστας Fortune 500. Παράλληλα, βασίζεται σε δεκάδες συνεντεύξεις και σε έρευνα με δείγμα 12.000 ατόμων. Το αποτέλεσμα είναι ένα βιβλίο πλούσιο σε πρακτικές στρατηγικές, παραδείγματα και ρεαλιστικά σενάρια.
Στόχος της Γουάιλντινγκ είναι να δείξει, με πρακτικό τρόπο, πώς μπορούν να εφαρμοστούν αρχές όπως η συναισθηματική νοημοσύνη, η επιρροή, η πειθώ και η διαπραγμάτευση. Μέσα από αυτές, όπως υποστηρίζει, οι εργαζόμενοι μπορούν να αποκτήσουν ένα «ουσιαστικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στον επαγγελματικό τους χώρο».
«Αυτές οι δεξιότητες είναι χρήσιμες σε πολλές καθημερινές καταστάσεις. Από τη συνεργασία με έναν αυταρχικό ή δύσκολο προϊστάμενο, μέχρι τη διαχείριση ενός απαιτητικού εργασιακού περιβάλλοντος, την αντιμετώπιση κουτσομπολιού στο γραφείο ή την παροχή ευαίσθητης ανατροφοδότησης προς τη διοίκηση», εξηγεί η Γουάιλντινγκ. «Μπορούν, επίσης, να φανούν χρήσιμες όταν χρειάζεται να τεθούν όρια, να αξιολογηθεί μια νέα επαγγελματική πρόταση ή να αντιμετωπιστούν άλλες συνήθεις προκλήσεις».
Το CNBC Make It επέλεξε το «Managing Up» ως το βιβλίο του μήνα για τον Σεπτέμβριο. Όπως σημειώνει η Γουάιλντινγκ, «αξίζετε κάτι περισσότερο από το να «τα βγάζετε πέρα» στη δουλειά. Αξίζετε να αισθάνεστε αυτοπεποίθηση, εκτίμηση και δύναμη όταν αλληλεπιδράτε με τους ανωτέρους σας».
Το βιβλίο είναι οργανωμένο γύρω από δέκα βασικές συζητήσεις, οι οποίες συνήθως γίνονται συχνά και διαδέχονται η μία την άλλη. Οι συζητήσεις αυτές μπορεί να είναι από επίσημες μέχρι πιο ανεπίσημες, και από απλές μέχρι πιο προχωρημένες.
Η πρώτη σημαντική συζήτηση επικεντρώνεται στη σύνδεση της εργασίας του κάθε εργαζομένου με τους ευρύτερους στόχους της εταιρείας. Στόχος είναι να υπάρχει κοινή αντίληψη μεταξύ εργαζόμενου και προϊσταμένου σχετικά με το τι σημαίνει επιτυχία. Με αυτόν τον τρόπο, ο εργαζόμενος κατανοεί ποιες είναι οι προτεραιότητες και μπορεί να εστιάσει σε καθήκοντα που προωθούν ουσιαστικά την ομάδα και την επιχείρηση.
Η επόμενη συζήτηση αφορά τον τρόπο επικοινωνίας και τις εργασιακές συνήθειες του προϊσταμένου. Η κατανόηση αυτών των στοιχείων βοηθά τον εργαζόμενο να προσαρμόσει τη δική του προσέγγιση, να διεκδικεί όσα χρειάζεται με αυτοπεποίθηση και να διατηρεί μια συνεργατική και σεβαστή σχέση με τη διοίκηση.
Η συζήτηση γύρω από την ευθύνη σχετίζεται με τη μετάβαση από μια παθητική στάση που περιορίζεται στην εκτέλεση οδηγιών, σε μια πιο ώριμη και ενεργή συμμετοχή. Δίνεται έμφαση στην ικανότητα να εντοπίζονται τα ουσιαστικά προβλήματα, να διατυπώνονται προτάσεις με στρατηγικό τρόπο και να αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες που προωθούν τη συνεργασία και μειώνουν την πιθανότητα αντίδρασης.
Η θεματική των ορίων εξετάζει πότε και πώς πρέπει να τίθενται όρια, ώστε να προστατεύεται η ισορροπία μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής, ενώ διατηρείται ταυτόχρονα η εικόνα ενός συνεργάσιμου και υπεύθυνου επαγγελματία.
Όσον αφορά την ανατροφοδότηση, στο βιβλίο συνιστάται η παροχή εποικοδομητικής κριτικής προς τους ανωτέρους με τρόπο που διασφαλίζει ότι όλες οι απόψεις ακούγονται και λαμβάνονται υπόψη. Παράλληλα, το βιβλίο δίνει κατευθύνσεις για το πώς να αντιμετωπίζονται προσβλητικά σχόλια ή ενδεχόμενες αρνητικές αντιδράσεις.
Επιπλέον, η συζήτηση για τη δικτύωση αναδεικνύει τη σημασία του να διευρύνεται η επαγγελματική επιρροή πέρα από τον άμεσο προϊστάμενο. Η ανάπτυξη σχέσεων με άλλους συναδέλφους μέσα στον οργανισμό συμβάλλει στην ενίσχυση της παρουσίας, της επιρροής και της δυνατότητας λήψης υποστήριξης, χωρίς να προκαλείται αμηχανία ή πίεση.
Ανάμεσα στις βασικές θεματικές του βιβλίου, ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην ανάδειξη των επαγγελματικών επιτευγμάτων. Η προβολή της δουλειάς και των αποτελεσμάτων της δεν είναι απλώς θέμα εγωισμού, αλλά βασικό στοιχείο για την αναγνώριση και την πρόοδο. Η Γουάιλντινγκ εξηγεί πώς μπορεί κανείς να παρουσιάσει αποτελεσματικά την επαγγελματική του εξέλιξη και να προσελκύσει και αξιοποιήσει νέες ευκαιρίες.
Η έννοια της εξέλιξης εμφανίζεται ως ένα ακόμη κρίσιμο σημείο. Πρόκειται για την προετοιμασία που απαιτείται ώστε ένα στέλεχος να αναλάβει μεγαλύτερες ευθύνες ή να διεκδικήσει έναν νέο ρόλο. Εδώ, η συγγραφέας προτείνει τρόπους με τους οποίους μπορεί να ευθυγραμμιστεί κάποιος με τους στόχους της εταιρείας, να παρουσιάσει με πειστικότητα την αξία του και να διαχειριστεί πιθανές επιφυλάξεις εκ μέρους των ανωτέρων.
Το ζήτημα των οικονομικών απολαβών, που συχνά συνδέεται με την επαγγελματική εξέλιξη, απαιτεί ξεχωριστή προσέγγιση. Η διαπραγμάτευση ενός καλύτερου μισθού ή πρόσθετων παροχών προϋποθέτει αυτοπεποίθηση, ξεκάθαρη στρατηγική και καλή προετοιμασία.
Τέλος, η αποχώρηση από μια θέση εργασίας αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο. Η Γουάιλντινγκ υπογραμμίζει τη σημασία της ομαλής μετάβασης, με σεβασμό προς τις σχέσεις που έχουν χτιστεί και τη φήμη που έχει διαμορφωθεί. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, «ο τρόπος με τον οποίο φεύγει κανείς, είναι ο τρόπος με τον οποίο θα τον θυμούνται».
Προσαρμόστε την προσέγγισή σας
Καθώς αυτές οι συνομιλίες εφαρμόζονται στην πράξη, γίνεται φανερό πως δεν λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο για όλους. Κάθε επαγγελματική σχέση έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, και οι τρόποι επικοινωνίας με έναν προϊστάμενο διαφέρουν σημαντικά από περίπτωση σε περίπτωση.
Το στυλ ηγεσίας, η προσωπικότητα, οι στόχοι και το γενικότερο πλαίσιο επηρεάζουν άμεσα τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να διαχειριστεί κάποιος τις συζητήσεις και τις στρατηγικές του. Δεν υπάρχει μία ενιαία προσέγγιση που να εφαρμόζεται σε κάθε περίπτωση.
Για αυτόν τον λόγο, η Γουάιλντινγκ ενσωματώνει στο βιβλίο πρακτικές οδηγίες ώστε οι στρατηγικές να μπορούν να προσαρμοστούν στην κάθε περίπτωση. Μεταξύ άλλων, βοηθά στην αναγνώριση διαφορετικών τύπων προϊσταμένων, όπως εκείνων που είναι πιο αυστηροί και ελεγκτικοί, πιο υποστηρικτικοί ή πιο αποστασιοποιημένοι. Ανάλογα με τον κάθε τύπο, δίνει συμβουλές για το πώς να διαχειρίζεται κανείς την επικοινωνία ώστε να ανταποκρίνεται στο ύφος και τις ανάγκες του προϊσταμένου και του χώρου εργασίας.
Χάραξη στρατηγικής με βάση προσωπικούς και επαγγελματικούς στόχους
Στην αρχή του βιβλίου, η Γουάιλντινγκ προτρέπει τους αναγνώστες να ορίσουν το προσωπικό τους όραμα για τον επόμενο χρόνο. Τονίζει ότι, πριν υπάρξει αποτελεσματική συνεργασία με άλλους, είναι σημαντικό να υπάρχει μια «ξεκάθαρη εσωτερική εικόνα για το τι επιδιώκει κανείς».
Η συγγραφέας προτείνει αυτό το προσωπικό όραμα να λειτουργεί ως βάση για πολλές από τις συζητήσεις που περιγράφονται στο βιβλίο. Τονίζει, επίσης, ότι είναι σημαντικό να αναθεωρείται κατά διαστήματα, ώστε να ανταποκρίνεται στις αλλαγές που προκύπτουν στην πορεία.
Ξεκινήστε με μικρά βήματα
Οι συζητήσεις που περιγράφονται στο βιβλίο συχνά δεν είναι εύκολες. Ενδέχεται να προκαλέσουν αμηχανία ή δισταγμό ακόμη και σε άτομα με εμπειρία, υψηλές επιδόσεις και φιλοδοξίες. Η Γουάιλντινγκ προτείνει να ξεκινά κανείς με μικρά, σταθερά βήματα. Όπως επισημαίνει, με τον καιρό οι συζητήσεις γίνονται πιο εύκολες, πιο φυσικές και πιο αποτελεσματικές.
Όπως εξηγεί η ίδια, ο σκοπός του βιβλίου δεν περιορίζεται στο να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο κάποιος διαχειρίζεται τη σχέση του με τον προϊστάμενο ή με πρόσωπα σε θέσεις ισχύος. Ο απώτερος στόχος είναι να ενισχυθεί η αίσθηση ελέγχου και αυτοπεποίθησης, ώστε οι επαγγελματικές αποφάσεις να στηρίζονται σε σαφή και σταθερά κριτήρια, απαλλαγμένες από αβεβαιότητα και τις αυθόρμητες μεταβολές των διαθέσεων ή των αποφάσεων τρίτων.
Διαβάστε ακόμη
Ρεκόρ για τη χρυσή λίρα: Πόσες κατέχουν οι Έλληνες, τι γίνεται στην «παράλληλη» αγορά
Γνωστός επενδυτής προειδοποιεί για επανάληψη της φούσκας των dot-com
Χαρούκι Μουρακάμι: Γιατί ο συγγραφέας των best-seller έγινε δρομέας μεγάλων αποστάσεων
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα
Σχολίασε εδώ
Για να σχολιάσεις, χρησιμοποίησε ένα ψευδώνυμο.