«Τα Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς πρεσβεύουν για εμένα ένα πραγματικό έργο ζωής, ένα έργο αγάπης. Είναι η ευθύνη που νιώθω απέναντι στην κοινωνία μας και την οικογένειά μας, η υποστήριξη των φίλων και συνεργατών μου, και η αφοσίωση στην παράδοση και μια σειρά αξιών που έχουμε σε προτεραιότητα όλοι μας από κοινού: το να κάνουμε το σωστό, κάθε μέρα, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».

Έτσι περιγράφει η Λάρα Μπαράζι Γερουλάνου το λόγο της αφοσίωσής της σε μια, εκ πρώτης όψεως, ανδροκρατούμενη δραστηριότητα, όπως οι ιχθυοκαλλιέργειες, αλλά και τη γενικότερη φιλοσοφία που διαπνέει την επιχειρηματική της διαδρομή στα 23 χρόνια που κρατάει το «τιμόνι» της εταιρείας.

Στην κορυφή ενός ανδροκρατούμενου κλάδου

Κι αν αυτό μοιάζει κάπως «οραματικό», το σίγουρο είναι ότι όσα πρεσβεύει με τη δράση της ήταν αρκετά για να πείσουν τους Ευρωπαίους συναδέλφους της που τον περασμένο Νοέμβριο την εξέλεξαν πρώτη γυναίκα πρόεδρο της Federation o fEuropean Aquaculture Producers (Ομοσπονδία Ευρωπαίων Παραγωγών Υδατοκαλλιέργειας.

Η FEAP αντιπροσωπεύει τους παραγωγούς από όλο το φάσμα του κλάδου, δηλαδή όχι μόνο τσιπούρας και λαβρακιού αλλά και εταιρείες που παράγουν σολωμό, πέστροφα, χέλι, μπακαλιάρο κ.α.

Μιλάμε για μια ένωση με εργατικό δυναμικό 100.000 ατόμων και ετήσιους τζίρους της τάξης των 10 δις ευρώ, χωρίς να περιλαμβάνονται οι υποστηρικτικές δραστηριότητες των μεταφορών, της παραγωγής τροφής και τεχνικών υποδομών.

Προτάθηκε για αυτή τη θέση από την Ελληνική Οργάνωση Παραγωγών Υδατοκαλλιέργειας (ΕΛΟΠΥ) και η εκλογή της ασφαλώς αποτυπώνει και την εμβέλεια της ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας στην ευρωπαϊκή αγορά.

Η ίδια υποσχέθηκε ότι κατά την τριετή θητεία της θα γίνει «μία νέα αρχή ώστε να αναδειχθεί η δυναμική του κλάδου και να ξεπεραστούν οι περίπλοκες προκλήσεις που έχουν θέσει σε στασιμότητα την ευρωπαϊκή υδατοκαλλιέργεια τα τελευταία 20 χρόνια».

Πολύ πιο έντονες και περίπλοκες είναι οι προκλήσεις για την εγχώρια ιχθυοκαλλιέργεια, όπου ο «χάρτης» ξαναγράφεται μετά την πώληση των δύο κεντρικών πυλώνων, του Νηρέα και της Σελόντα, που αφού πέρασαν στα χέρια των τραπεζών κατέληξαν στο σχήμα της Andromeda. Κατά τη μακρά διαδικασία διάσωσης ένα μέρος των μονάδων τους αποκτήθηκε από τη Diorasisκαι τα Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς,-βάσει των όρων που είχαν τεθεί από τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (DG Comp)-, ενισχύοντας έτσι τη θέση τους.

Ο εγχώριος κλάδος των «ψαριών», λοιπόν, που ανήκει στους πρωταγωνιστές της μεσογειακής αγοράς, αναδιατάσσεται με ταχείς ρυθμούς, αλλά ταυτόχρονα βρίσκεται αντιμέτωπος με τον σκληρό ανταγωνισμό από την Τουρκία, καθώς και με τις συνέπειες της πανδημικής κρίσης.

Πώς… βούτηξε στα βαθιά των «ψαριών»

Η Λάρα Μπαράζι Γερουλάνου έχει…βουτήξει στα βαθιά αυτής της αγοράς εδώ και χρόνια, ενώ διαθέτει καιδιεθνείς προσλαμβάνουσες καθώς συμμετέχει ενεργά, πέραν των εγχώριων κλαδικών συνδέσμων, στον FAO (Food and Agriculture Organization of the United Nations) και τον IUCN (International Unionforthe Conservation of Nature) ως σύμβουλος σε θέματα βιώσιμης ανάπτυξης των υδατοκαλλιεργειών, αλλά και στο Δ.Σ. της BlueWaters LLC στο Σουλτανάτο τουΟ μάν.

Πώς όμως η πολύγλωσση (μιλάει άπταιστα Αραβικά, Ελληνικά, Αγγλικά και Γαλλικά) γόνος μιας πλούσιας αραβικής οικογένειας, με σπουδές και μεταπτυχιακά σε δύο από τα κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου, όπως τα αμερικανικά Harvard και Columbia, που στην αρχή της καριέρας της διετέλεσε μέχρι και αντιπρόεδρος της CreditLyonnais στη Ν. Υόρκη, ασχολήθηκε με τα «ψάρια»;

Προφανώς και εδώ ισχύει ότι «έρωτας ήταν η αιτία». Ο έρωτας με τον Παύλο Γερουλάνο, που εξελίχθηκε σε γάμο και σχέση ζωής, η οποία και επισφραγίστηκε με την απόκτηση των παιδιών τους, της Τατιάνας και της Αλεξάνδρας.

Ο Παύλος και η…συγκέντρωση των «τζακιών»

Στην περίπτωση του Παύλου Γερουλάνου υπάρχει μια, κατά κάποιο τρόπο, συγκέντρωση πολλών από τα λεγόμενα «παλιά τζάκια» των Αθηνών.

Ο πρώην υπουργός Πολιτισμού και υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, είναι ο μοναχογιός του Μαρίνου Γερουλάνου και της Αιμιλίας Καλλιγά, που απέκτησαν και τρεις κόρες, την Ειρήνη, τη Δέσποινα και τη Μαρίνα. Δηλαδή τόσο από τον πατέρα του, -που ήταν γιος του Ιωάννη Γερουλάνου και της Δέσποινας Στρέιτ-, όσο και από τη μητέρα του βαστάει από «βαριά ονόματα».

Προπάππος από την πλευρά της μητέρας του είναι ο Αντώνης Μπενάκης, υπουργός του Ελευθερίου Βενιζέλου, ιδρυτής του Μουσείου Μπενάκη και αδερφός της Πηνελόπης Δέλτα.

Ο Μαρίνος Γερουλάνος, που έφυγε από τη ζωή πριν τρία χρόνια, το Μάρτιο του 2018, προερχόταν από μια οικογένεια γνωστή από τον συνονόματο παππού του, δημοφιλή γιατρό του μεσοπολέμου, τις στενές σχέσεις της με το παλάτι, την τεράστια ακίνητη περιουσία της, -της ανήκαν οι εκτάσεις όπου σήμερα βρίσκεται η… Αργυρούπολη και η λεωφόρος Βουλιαγμένης-, καθώς και τη φιλανθρωπική της δράση, με την παραχώρηση γης για τους πρόσφυγες, το «Γερουλάνειο Ίδρυμα», τις δωρεές στο Πολεμικό Ναυτικό και στην Εκκλησία.

Μετά από μια χαμηλών τόνων πολιτική καριέρα, κατά την οποία διετέλεσε Γ.Γ. στα υπουργεία Συντονισμού και ΠΕΧΩΔΕ, ο Μαρίνος Γερουλάνοςτο 1981, έγινε πρωτοπόρος της ελληνικής αγοράς ιχθυοκαλλιέργειας, ιδρύοντας την εταιρεία «Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς».

Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όμως, η εταιρεία βρέθηκε «πνιγμένη» στα δάνεια και κάτω από το βάρος του ανταγωνισμού έπεσε στα χέρια των τραπεζών. O Mαρίνος Γερουλάνος την περίοδο εκείνη, βάζοντας «φρέσκο χρήμα» από την προσωπική του περιουσία, εξαγόρασε τα μερίδια των άλλων δύο συνεργατών του, ήρθε σε συμφωνία με τις τράπεζες και κατάφερε τελικά να σώσει το δημιούργημα του. Για το οποίο ήταν υπερήφανος καθότι επρόκειτο για την πρώτη μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας στη χώρα μας.

Τα ηνία στα χέρια της Λάρας

Στη συνέχεια η ευθύνη πέρασε στην επόμενη γενιά, με τον Παύλο Γερουλάνο να αναλαμβάνει το 1994 την οικονομική διεύθυνση της οικογενειακής επιχείρησης. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1998 παρέδωσε τα ηνία στα χέρια της συζύγου του Λάρας. Εκείνη από την πρώτη στιγμή έδειξε ότι δεν αποτελεί μια τυπική παρουσία. Αντίθετα, με τη δική της «σφραγίδα» άνοιξε ένας νέος κύκλος για την εταιρεία, με το «γύρισμά» της σε αναπτυξιακή τροχιά.

Ο σκληρός ανταγωνισμός στον κλάδο της ιχθυοκαλλιέργειας οδήγησε στην αναζήτηση ενός συγκριτικού πλεονεκτήματος. Έτσι ξεκίνησε η βιολογική εκτροφή ψαριών με τη μονάδα της Κεφαλονιάς να είναι η πρώτη και για αρκετά χρόνια η μοναδική στην Ελλάδα που παρήγαγε τσιπούρα και λαβράκι με τις προδιαγραφές της Naturland Γερμανίας και υπό τον έλεγχο της Biohellas.Παράλληλα, εφαρμόστηκε ένα απαιτητικό businessplan για τη μείωση του λειτουργικού κόστους, ενώ μεστοχευμένες επενδύσεις έγιναν νέα ανοίγματα, ποντάροντας στην εξωστρέφεια. Κάτι που επιτεύχθηκε και με το παραπάνω αν αναλογιστεί κανείς ότιτο 85% της παραγωγής κατευθύνεται σε ευρωπαϊκές αγορές (Iταλία, Γαλλία,Iσπανία κ.α.), το 5% προς HΠA, Kαναδά, Nτουμπάι και Kουβέιτ και μόλις το 10% εντός συνόρων.

Παράλληλα δόθηκε βάρος στην προσαρμογή της εταιρείας προς τα πιο αυστηρά διεθνή πρότυπα. Έτσι, από το 2011 είναι πιστοποιημένη με το πρότυπο FriendoftheSea που αφορά την αειφόρο υδατοκαλλιέργεια, το 2018 πιστοποιήθηκε σύμφωνα με το πρότυπο Global G.A.P. και το 2019 με το πρότυπο του ASC (AquacultureStewardshipCouncil), -με περισσότερους από 150 δείκτες επίδοσης-,το οποίο καθορίζει κριτήρια που αποσκοπούν στη μετατροπή του τομέα της υδατοκαλλιέργειας σε περιβαλλοντικά βιώσιμη και κοινωνικά υπεύθυνη δραστηριότητα.

Τα 40 χρόνια διαδρομής και οι αυξημένες επιδόσεις

Η συγκεκριμένη στρατηγικήόχι μόνο δεν αφαίρεσε, αλλά αντίθετα προσθέτει στις επιδόσεις των Ιχθυοτροφείων Κεφαλονιάς που συμπληρώνουν φέτος 40 χρόνια λειτουργίας. Καταγράφοντας, υπό τη διοίκηση της ΛάραςΓερουλάνου, αυξημένους τζίρους (32 εκατ. το 2018, από 30,83 εκατ. ευρώ το 2017 και 27,9 εκατ. το 2016) και καθαρή κερδοφορία, που, με βάση τις τελευταίες δημοσιευμένες οικονομικές καταστάσεις (για το 2018), έφτασε τα 2 εκατ. ευρώ (έναντι 1,76 εκατ. το 2017). Στο πλαίσιο αυτό, τον Σεπτέμβριο του 2018 αποφασίστηκε επιστροφή κεφαλαίου στους μετόχους ύψους 2,4 εκατ., μέσω μείωσης μετοχικού κεφαλαίου. Τον Αύγουστο του 2019, όμως, αποφασίστηκε αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου ύψους 1,13 εκατ. ευρώ μέσω κεφαλαιοποίησης αφορολόγητων αποθεματικών και μετρητών.

Παράλληλα, συνεχίζονται και οι επενδύσεις, όπως με την απόκτηση της νέας μονάδας εκτροφής στην Κεντρική Ελλάδα, τη δημιουργία νέου συσκευαστηρίου και την μίσθωση για 8 χρόνια της «Αστερίας Α.Ε.» που θα ενισχύσει την παραγωγή σε λαβράκι. Σημειώνεται ότι στη χρήση του 2018 η εταιρεία πούλησε 4.438.900 κιλά ψάρια (έναντι 4.157.397 κιλών το 2017), εκ των οποίων τα 1.928.177 κιλά ήταν ιδιοπαραγωγής και τα υπόλοιπα 2.510.723 κιλά ήταν παραγωγή συνεργαζόμενων μονάδων. Επίσης, στη Γενική Συνέλευση που έγινε στα τέλη του περασμένου Αυγούστου περιλαμβανόταν στα θέματα η έκδοση κοινού ομολογιακού δανείου ύψους 7,5 εκατ. ευρώ, έως την 31/12/2020.

Όλα αυτά πείθουν ότι η Λάρα Γερουλάνου έχει τα «φόντα» για να αναδειχθεί σε «σιδηρά κυρία» όχι μόνο της ελληνικής, αλλά και της ευρωπαϊκής ιχθυοκαλλιέργειας…

Διαβάστε ακόμα