Ο πρόεδρος της Αρχής για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, πρώην αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Χαράλαμπος Βουρλιώτης έκλεισε το δρόμο των «πλυντηρίων» νομιμοποίησης μαύρου χρήματος μέσω στοιχηματικών εταιρειών που λειτουργούν μεν νόμιμα, αλλά «ξεπλένουν πολύ μαύρο χρήμα».

Κάθε παίκτης έπαιζε και διακινούσε από 100 ευρώ έως 1.000.000 ευρώ. Μεταξύ των τζογαδόρων είναι ανώτατοι υψηλόβαθμοι δημόσιοι υπάλληλοι, όπως είναι διευθυντές υπουργείων, δημοσίων υπηρεσιών, κ.λπ., οι οποίοι δεν μπορούν να δικαιολογήσουν από τα νόμιμα εισοδήματά τους τα χρήματα που έπαιζαν σε στοιχηματικές εταιρείες παροχής τυχερών παιγνίων (στο χώρο του αθλητισμού).

Στο μικροσκόπιο της Αρχής για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος βρέθηκαν περίπου 200 τζογαδόροι οι οποίοι υπό το μανδύα της νομιμότητας, έπαιζαν μέσω 10 περίπου συστημικών στοιχηματικών εταιρειών παροχής τυχερών παιγνίων χρηματικά ποσά που έφθαναν και το ένα εκατ. ευρώ. Ποσά όμως με τα οποία στην ουσία γινόταν νομιμοποίηση μαύρου χρήματος.

Η Αρχή έχει εντοπίσει τα 200 αυτά πρόσωπα και έχει ξεκινήσει ήδη, τον έλεγχο, συγκρίνοντας τις φορολογικές δηλώσεις τους, με τα μεγάλα ποσά που τζόγαραν.

Το κύκλωμα και η δράση του

Το κύκλωμα αποκαλύφθηκε μετά από πολύμηνη έρευνα εξειδικευμένων στελεχών της Αρχής, η οποία τελικά έκλεισε μια τεράστια τρύπα που επέτρεπε σε κυκλώματα να ξεπλένουν μαύρο βρόμικο χρήμα μέσω του νόμιμου στοιχηματισμού, επωφελούμενοι το νομικό κενό που υπάρχει. Το ξέπλυμα μαύρου χρήματος γινόταν μέσω δέκα περίπου συστημικών εταιρειών παροχής τυχερών παιγνίων οι οποίες χρησιμοποιούν ως πράκτορες-εισπράκτορες ιδιοκτήτες καταστημάτων που δεν έχουν καμία σχέση με τον χρηματοπιστωτικό τομέα και τα τυχερά παίγνια, όπως είναι ψιλικατζίδικα, μίνι μάρκετ, πρατήρια υγρών καυσίμων, κ.λπ.

Στους πράκτορες-εισπράκτορες τα χρήματα κατατίθεντο από τους παίκτες σε μετρητά και ήταν απροσδιόριστης προέλευσης. Τα χρηματικά ποσά που ήταν άγνωστης προέλευσης αρχικά κατατίθεντο σε παικτικούς λογαριασμούς, οι οποίοι στην συνέχεια μεταφερόντουσαν σε προσωπικούς τραπεζικούς λογαριασμούς, κ.λπ. και ντυνόντουσαν έτσι με τον μανδύα της νομιμοφάνειας.

Συγκεκριμένα, οι πελάτες – παίκτες αρχικά άνοιγαν λογαριασμό σε νόμιμες εταιρείες παροχής τυχερών παιγνίων μέσω διαδικτύου και ελάμβαναν έναν μοναδικό κωδικό της συγκεκριμένης εταιρείας, μέσω του οποίου μπορούσαν να καταθέσουν στον λογαριασμό αυτό απευθείας χρήματα.

Διαβάστε τη συνέχεια στο protothema.gr