Πρώτα η επιβάρυνση του επιδημιολογικού φορτίου και στη συνέχεια η ανησυχία για την αύξηση της κατανάλωσης του νερού που οδηγεί στο άδειασμα των πισινών σε βίλες και ξενοδοχεία. Στο παζλ των προβλημάτων της Μυκόνου προστέθηκε και το κομμάτι της σοβαρής μείωσης πηγών των υδροπωλητών, κάποιοι εκ των οποίων υπερχρεώνουν τώρα τους ιδιοκτήτες πισίνων για το γέμισμά τους.

Βαθύ προβληματισμό εγείρει το γεγονός ότι σε σχέση με το 2019 καταγράφηκε αύξηση άνω του 20% στην κατανάλωση νερού.

Αποτέλεσμα αυτού, να γίνονται υπερχρεώσεις στα βυτία, της τάξεως ακόμη και των 150 ευρώ το ένα, ενώ το 2019 το κόστος για κάθε γέμισμα δεν ξεπερνούσε τα 60 ευρώ.

Λόγω της έντονης διετούς ανομβρίας, η στάθμη των φραγμάτων έχει πέσει δραματικά με αποτέλεσμα η άντληση νερού από αυτά να είναι εξαιρετικά περιορισμένη. Ως εκ τούτου, οι αφαλατώσεις με λειτουργία 24ωρης βάσης προσπαθούν να καλύπτουν σχεδόν το σύνολο της κατανάλωσης όλου του νησιού.

Ο λόγος που οι πισίνες στη Μύκονο αδειάζουν είναι επειδή οι πιέσεις που παράγουν οι αφαλατώσεις είναι τέτοιες που αδυνατούν να μεταφέρουν με επαρκή πίεση το νερό από το χώρο που λειτουργούν αυτές, σε περιοχές με μεγάλη υψομετρική διαφορά.

Σε ανακοίνωση του ΔΕΥΑ Μυκόνου για το πρόβλημα επισημαίνεται ότι η κατανάλωση νερού έχει αυξηθεί κατά 30% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2019, ενώ απευθύνεται έκκληση στους κατοίκους, επιχειρηματίες και επισκέπτες του νησιού να κάνουν τη μέγιστη δυνατή οικονομία στη χρήση του νερού.

Διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου στο protothema