Του Γιάννη Μακρυγιάννη
Πολλά θα κρίνει για την πορεία της κυβέρνησης η εβδομάδα που μόλις άρχισε, καθώς γίνεται εμφανές ότι η ασφυκτική πίεση από τις κοινωνικές ομάδες που θεωρούν ότι θίγονται με το νέο ασφαλιστικό, σε συνδυασμό με την απαίτηση των δανειστών να επιβληθούν ακόμη πιο σκληρές ρυθμίσεις, διαμορφώνει ένα εκρηκτικό κοκτέιλ.
Για πρώτη φορά θολώνει η «κόκκινη γραμμή» που έχει θέσει η κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές για την αποφυγή μειώσεων στις κύριες συντάξεις. Ειδικά το ΔΝΤ διαμηνύει πλέον ξεκάθαρα ότι ο λογαριασμός του ασφαλιστικού δεν βγαίνει χωρίς αυτές τις μειώσεις, αλλά και μία σειρά επώδυνων παρεμβάσεων, που επιμελώς δεν περιέλαβε στο σχέδιό της η κυβέρνηση – η μικρότερη αναπλήρωση, τα εισοδηματικά κριτήρια για την καταβολή της εθνικής σύνταξης και άλλες.
Το Μέγαρο Μαξίμου και το αρμόδιο υπουργείο Εργασίας βρίσκονται πλέον ενώπιον σκληρών διλημμάτων, ιδίως μετά την εκδήλωση των κοινωνικών αντιδράσεων, αλλά και με το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ να «βράζει»: Περιθώρια στο εσωτερικό για μεγάλες υποχωρήσεις δεν υπάρχουν, καθώς κοινωνικές ομάδες εγκαταλείπουν μαζικά τον κυβερνητικό συνασπισμό, αλλά ταυτόχρονα δεν είναι εφικτή ούτε η πολυτέλεια του χρόνου και των ελιγμών στις διαπραγματεύσεις, αφού η κυβέρνηση επιδιώκει να ολοκληρωθεί το συντομότερο η αξιολόγηση, που θα ανοίξει τη συζήτηση για το χρέος.
Πιθανή παράταση στην αξιολόγηση, όπως έχουν εμμέσως αφήσει να εννοηθεί ότι θα υπάρξει οι δανειστές, εφόσον η κυβέρνηση δεν συμβιβαστεί με τις απαιτήσεις τους, θα σημάνει νέα προβλήματα στην οικονομία, ίσως μάλιστα και στη ρευστότητα του δημοσίου.
Στο πλαίσιο αυτό αρχίζουν να πέφτουν στο κυβερνητικό παρασκήνιο διάφορες ιδέες για τον πολιτικό χειρισμό ενδεχόμενου αδιεξόδου. Δεν υπάρχει σαφής εικόνα των διαθέσεων που έχουν ορισμένες πλευρές στο κυβερνητικό στρατόπεδο, αλλά είναι προφανές ότι κάποιες φωνές φτάνουν έως τα άκρα, στην περίπτωση που απαιτηθεί από τους δανειστές να αλλάξει άρδην το ασφαλιστικό. «Άλλο ασφαλιστικό ή άλλη κυβέρνηση;» ήταν το ερώτημα που έθετε, προφανώς προς την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, άρθρο στη χθεσινή Αυγή. Ακόμη αυτός ο προβληματισμός δεν έχει πάρει κάποια σαφή μορφή, εάν δηλαδή όντως αφορά στην αναζήτηση λύσεων τύπου «ηρωικής εξόδου», εκλογών ή νέων κυβερνητικών συνεργασιών, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι ένα πολύ πιο δύσκολο ασφαλιστικό, δύσκολα μπορεί να το αντέξει και να το περάσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Γι’ αυτό και η προσοχή στρέφεται στις συναντήσεις που θα έχει στο Νταβός τις επόμενες ημέρες ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος θα επιχειρήσει μία νέα πολιτική διαπραγμάτευση, ελπίζοντας ότι θα εμφανιστούν συμμαχικές δυνάμεις, που θα περιορίσουν τις ακραίες απαιτήσεις των σκληρών κύκλων των δανειστών.
Για παράδειγμα από τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, με τον οποίο θα συναντηθεί την Τετάρτη περιμένει μία αμερικανική παρέμβαση στο ΔΝΤ, το οποίο επιμένει να τηρεί την πιο πιεστική στάση έναντι της Αθήνας για το ασφαλιστικό και όχι μόνο. Τις ίδιες ενστάσεις αναμένεται να θέσει ο κ. Τσίπρας και στην επικεφαλής του Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ, προσμένοντας παράλληλα ότι ο διοικητής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, τον οποίο επίσης θα δει δεν θα καταφύγει στον περιορισμό της ρευστότητας προς το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.