Ένας ακόμη αιφνίδιος θάνατος ανηλίκου προκαλεί θλίψη και προβληματισμό. Η 12χρονη από τη Θεσσαλονίκη που κατέληξε χθες στον ύπνο της – καρδιακή ανακοπή ήταν η αιτία αλλά αναζητείται πλέον από τους ιατροδικαστές τι οδήγησε σε αυτή- είναι η τελευταία ανήλικη που περιλαμβάνεται στην τραγική λίστα με τις απώλειες παιδιών, μια λίστα με βαρύ, ασήκωτο περιεχόμενο ανεξάρτητα από τον αριθμό των παιδιών που περιέχει.

Η σύνδεση με τις πρόσφατες απώλειες τουλάχιστον άλλων τεσσάρων ανηλίκων, που έχουν καταγραφεί και λάβει μεγάλη δημοσιότητα από το Πάσχα και μετά, δύσκολα αποφεύγεται καταρχάς. Υπενθυμίζεται ότι μετά το Πάσχα κατέληξαν δύο παιδιά στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, ένα 3χρονο κοριτσάκι και ένα 7χρονο αγόρι, στις αρχές Μαϊου βρέθηκε νεκρή στην Πάτρα στο σπίτι από τη μητέρα της μία 12χρονη, στη συνέχεια έχασε τη ζωή του νοσηλευόμενος στο Παίδων ένας 16χρονος από τη Ρόδο και χθες κατέληξε μια 12χρονη στη Θεσσαλονίκη.

Πέντε θάνατοι παιδιών ηλικίας 3 έως 16 χρόνων που έχουν βυθίσει στο θρήνο τις οικογένειές τους, γεννούν ερωτήματα και αγωνία σε όλους τους γονείς και απασχολούν τους επιστήμονες. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία της πλήρους ιατροδικαστικής έρευνας η οποία ελπίζεται να φωτίσει τις συνθήκες θανάτου των άτυχων παιδιών.

Το protothema.gr συνομίλησε με την ομότιμη καθηγήτρια Παιδιατρικής Λοιμωξιολογίας της Ιατρικής Σχολής Αθηνών και πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών, κυρία Μαρία Θεοδωρίδου με αφορμή τα πρόσφατα μοιραία περιστατικά.

«Δυστυχώς οι θάνατοι ανηλίκων απαντώνται στα νοσοκομεία, είναι γεγονότα σκληρά που συναντούν οι γιατροί. Τους σοκάρουν, τους στενοχωρούν όσο και τους πολίτες. Είναι σαφές όμως πως για τους επιστήμονες οι θάνατοι αυτοί δεν αποτελούν περιπτώσεις που ομαδοποιούνται ως θάνατοι ανηλίκων. Για τους ειδικούς κάθε θάνατος είναι ένα διαφορετικό μοιραίο περιστατικό. Τα ιστορικά των παιδιών δεν αποτελούν ενότητα ούτε συσχετίζονται μεταξύ τους. Και εννοείται ότι η ιατροδικαστική εξέταση επιτρέπει να γίνει πιο ευκρινής η εικόνα. Επίσης, η στατιστική είναι πολύ σημαντική για να έχουμε συγκριτική εικόνα. Δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τους θανάτους, για παράδειγμα, αυξημένους αν δεν συγκρίνουμε τα αριθμητικά στοιχεία με τα προηγούμενα έτη και πιο ειδικά με τα αντίστοιχα χρονικά διαστήματα που εξετάζουμε» λέει η κυρία Θεοδωρίδου.

Διαβάστε περισσότερα: protothema.gr