Με άνοιγμα φτερών από 2,5 έως 30 εκατοστά, και καφετί φτερά με μαύρες κηλίδες ένας πληθυσμός πεταλούδας πιστευόταν ότι ανήκει στο είδος Satyrium semiluna της οικογένειας των πεταλούδων Lycaenidae.
Ωστόσο οι πεταλούδες που ήταν απομονωμένες εδώ και 40.000 χρόνια στα Βραχώδη Όρη του Καναδά διαπιστώθηκε ότι ήταν ένα καινούριο είδος: Το Satyrium curiosolus.
Διεθνής μελέτη που δημοσιεύθηκε στο ZooKeys αποκάλυψε τη μοναδική εξελικτική ιστορία αυτού του πληθυσμού: Είχαν μείνει μακριά από συγγενείς τους για περίπου 40.000 χρόνια, με τον πλησιέστερο από αυτούς να απέχει 400 μέτρα.
Η αλληλουχία ολόκληρου του γονιδιώματος του S. curiosolus αποκάλυψε εντυπωσιακά χαμηλή γενετική ποικιλότητα και εξαιρετικά υψηλά επίπεδα ενδογαμίας σε σύγκριση με τους γεωγραφικά πλησιέστερους πληθυσμούς S. semiluna στη Βρετανική Κολομβία και τη Μοντάνα, σε απόσταση άνω των 400 χιλιομέτρων. Αν και ο πληθυσμός είναι μικρός τα γενετικά στοιχεία δείχνουν ότι το S. curiosolus παρέμεινε σταθερό και ανεξάρτητο γενεαλογικά για δεκάδες χιλιάδες χρόνια» αναφέρει ο Ζακ ΜακΝτόναλντ, ερευνητής του τμήματος Περιβάλλοντος και Αειφορίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες.
«Η κατανόηση του πώς ακριβώς απομονώθηκε αυτός ο πληθυσμός είναι ένα δύσκολο ερώτημα», λέει στο BBC Wildlife ο Τζούλιαν Ντουπουί, εκ των συντακτών της έκθεσης.
Αυτό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό θέτει σε κίνδυνο την πεταλούδα, καθώς ο πληθυσμός της είναι μικρός και είναι πιθανό να μην μπορεί να προσαρμοστεί στην κλιματική αλλαγή. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι το είδος πιθανότατα κατάφερε να επιβιώσει σε ένα παγετώδες «καταφύγιο», μία έκταση που δεν πάγωσε κατά την τελευταία εποχή των παγετώνων.
Παρατηρήθηκε, δε, ότι καταλαμβάνει μια πολύ διαφορετική θέση και δέχεται σχεδόν διπλάσια βροχόπτωση, τρέφεται με ένα ξεχωριστό προνυμφικό φυτό και σχηματίζει σχέσεις με μοναδικά είδη μυρμηγκιών κατά το προνυμφικό του στάδιο.
Για τη διατήρηση ειδών όπως αυτό, οι επιστήμονες εφαρμόζουν την λεγόμενη «γενετική διάσωση», κατά την οποία ένα στενά συγγενικό είδος αναπαράγεται με τον πληθυσμό, αναμειγνύοντας νέες εκδοχές γονιδίων και αυξάνοντας τη γενετική ποικιλομορφία. Αλλά αυτό δεν είναι πιθανό να λειτουργήσει στην περίπτωση της απομονωμένης πεταλούδας.
«Δεδομένης της γενετικής διαφοροποίησης και της οικολογικής μοναδικότητας του πληθυσμού… η εισαγωγή πεταλούδων από άλλες περιοχές, με διαφορετικά προσαρμοσμένα γονιδιώματα, θα μπορούσε στην πραγματικότητα να μειώσει την υγεία του πληθυσμού», πρόσθεσε ο Ντουπουί.
Έτσι, προς το παρόν, τουλάχιστον, το είδος θα διατηρηθεί χωρίς γενετική διάσωση.
Οι ερευνητές τονίζουν ότι η αναγνώριση του S. curiosolus ως ξεχωριστό είδος είναι μόνο η αρχή, καθώς στο μέλλον μπορεί να μελετηθεί η εξέλιξή του και οι αλληλεπιδράσεις του με άλλα είδη, όπως τα φυτά ξενιστές και τα μυρμήγκια.
Επιπλέον, η μακροπρόθεσμη παρακολούθηση στα Πάρκα του Καναδά θα είναι απαραίτητη για να αξιολογηθεί πώς αυτό το είδος αντιμετωπίζει την κλιματική αλλαγή και ποιες δράσεις διατήρησης είναι κατάλληλες.
Διαβάστε ακόμη
Πιερρακάκης στο Bloomberg: Η Ελλάδα σχεδιάζει να αποπληρώσει τα δάνεια διάσωσης 10 χρόνια νωρίτερα
ΗΠΑ-Κίνα: Τι περιλαμβάνει η συμφωνία της Γενεύης που αλλάζει τα δεδομένα στο παγκόσμιο εμπόριο
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα