Χρονική παράταση ενός έτους προκειμένου να εξασφαλίσουν την παραχώρηση χρήσης σε αιγιαλό και παραλία για έργα, που κατασκευάστηκαν έως και τις 28 Ιουλίου 2011 δίνει με τροπολογία, το υπουργείο Οικονομικών, η οποία περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο για την κύρωση της σύμβασης του Ελληνικού.

Στις προτεινόμενες ρυθμίσεις προβλέπεται επίσης ότι σε ξενοδοχειακά καταλύματα, καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος και ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια θα μπορεί να γίνεται, με τη διαδικασία της παραχώρησης έναντι ανταλλάγματος, η απλή χρήση αιγιαλού και παραλίας μέχρι τις 31 Οκτωβρίου του 2021, με μειωμένο τίμημα, στο 60% εκείνου που αρχικά είχε συμφωνηθεί. για το 2021.

Το αντάλλαγμα για τις συγκεκριμένες παραχωρήσεις απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας θα αποδίδεται κατά 70% στον οικείο δήμο από 60% που ίσχυε και κατά 30% στο Δημόσιο έναντι 40% που ήταν μέχρι σήμερα.

Σε συνέχεια της απόφασης που λήφθηκε προ δύο εβδομάδων και αφορούσε την αναστολή των κατεδαφίσεων με τελεσίδικα πρωτόκολλα κατεδάφισης έως τον προσεχή Οκτώβριο, η κυβέρνηση επιχειρεί να δώσει λύση σε τουριστικές και άλλες επιχειρήσεις, να νομιμοποιήσουν αυθαίρετα κτίσματα. Πρόκειται άλλωστε για μια κυβερνητική παρέμβαση που είχε προαναγγείλει τότε και ο υφυπουργός Οικονομικών Απόστολος Βεσυρόπουλος, εξηγώντας τους λόγους της απόφασης της αναστολής των πρωτοκόλλων κατεδάφισης.

Ο νόμος διευκολύνει προσχώσεις και κάθε είδους, τεχνικά έργα προστασίας από τη θαλάσσια διάβρωση, ή έργα που εξυπηρετούν κοινωφελείς σκοπούς ή σκοπούς προστασίας του περιβάλλοντος (ναυταθλητικούς, ερευνητικούς, ύδρευσης, αποχέτευσης, επιστημονικούς, ανάπλασης, βιομηχανικούς, εξορυκτικούς, συγκοινωνιακούς, λιμενικούς, ναυπηγοεπισκευαστικούς, ενεργειακούς, αλιευτικούς) και βρίσκονται σε αιγιαλό, παραλία, όχθη, παρόχθια ζώνη λιμνοθάλασσας, λίμνης κ.α για τις οποίες δεν υπάρχει απόφαση παραχώρησης της χρήσης.

Η τροπολογία προβλέπει ότι εντός ενός έτους, θα μπορεί να υποβληθεί πλήρης αίτηση, προκειμένου να λάβουν παραχώρηση χρήσης με αιτιολογημένη απόφαση του αρμοδίου οργάνου του υπουργείου Οικονομικών.

Η ρύθμιση σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση κρίθηκε απαραίτητη λόγω της πανδημίας και του περιορισμού των μετακινήσεων, με συνέπεια να είναι δυσχερής η αναζήτηση και εύρεση των απαιτούμενων στοιχείων, καθώς και η σύνταξη των απαραίτητων μελετών (τοπογραφικών, λιμενικών, στατικών, περιβαλλοντικών κλπ).

Επιπλέον, κρίθηκε ότι υπάρχει δυσκολία από τους συναρμόδιους φορείς για την έκδοση των απαραίτητων γνωμοδοτήσεων και από τις Κτηματικές Υπηρεσίες για την έγκαιρη επεξεργασία της πληρότητας των υποβαλλόμενων στοιχείων.

Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις αφορούν φορείς του Δημοσίου, Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, ΟΤΑ, τουριστικές επιχειρήσεις ή ξενοδοχειακές μονάδες, στις περιπτώσεις που τα έργα έχουν κατασκευαστεί από το Δημόσιο, τον ΕΟΤ ή για λογαριασμό του ή έργα των οποίων το Δημόσιο ή ο ΕΟΤ είχαν τη διαχείριση ή έργα που είναι απαραίτητα για τη λειτουργία των ξενοδοχειακών μονάδων του ΕΟΤ. Επίσης, περιλαμβάνονται και αυθαίρετες κατασκευές που εξυπηρετούν τη λειτουργία μονάδων υδατοκαλλιέργειας.

Στις ίδιες ρυθμίσεις, προβλέπεται ότι παρακάμπτεται ο χαρακτηρισμός του είδους του δρόμου (δημοτικός), ο οποίος παρεμβάλλεται μεταξύ των αναφερόμενων επιχειρήσεων και της κοινόχρηστης ζώνης αιγιαλού και παραλίας, βάσει του οποίου η ιδιότητα του όμορου διατηρείται, προκειμένου να είναι δυνατή η παραχώρηση της απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας στις επιχειρήσεις αυτές, χωρίς δημοπρασία.

Επίσης, με άλλες διατάξεις, δεν υφίσταται ο περιορισμός εμβαδού κάθε παραχώρησης αιγιαλού και παραλίας σε 500 μέτρα για παραχωρήσεις σε όμορα του κοινόχρηστου χώρου ξενοδοχεία, οργανωμένες τουριστικές κατασκηνώσεις και σύνθετα τουριστικά καταλύματα που λειτουργούν με νόμιμο τρόπο.

Σε περίπτωση όπως αναφέρεται όμορων επιχειρήσεων «καταλείπεται από τις προβολές των ορίων κάθε επιχείρησης ζώνη 2 μέτρων εκατέρωθεν των ορίων τους». Εφόσον η πρόσοψη είναι μικρότερη των 6 μέτρων, η ελεύθερη ζώνη μειώνεται κατά 50% εκατέρωθεν των ορίων τους. Το ίδιο ισχύει και αν μεταξύ της επιχείρησης και των κοινόχρηστων χώρων υπάρχει πλατεία.

Τέλος προβλέπεται ότι εάν μεταξύ των χώρων στους οποίους ασκείται η δραστηριότητα της επιχείρησης και των κοινόχρηστων χώρων, μεσολαβεί ακίνητο που ανήκει σε ιδιωτική περιουσία του δημοσίου ή της ΕΤΑΔ, τότε απαιτείται να προηγηθεί η απόκτηση εμπράγματου δικαιώματος και η επέκταση της επιχειρηματικής δραστηριότητας επ΄αυτού, προκειμένου να αποκτηθεί η ιδιότητα του όμορου.