Πλαστικά μπουκάλια στις ακτές, σε δρόμους, σε πάρκα, πεταμένα έξω από κάδους απορριμμάτων που ξεχειλίζουν, σκορπισμένα στη θάλασσα να επιπλέουν ανάμεσα στα κύματα… Τα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης βρίσκονται σχεδόν παντού. Παρά τις προσπάθειες και τα μέτρα για τον περιορισμό τους, η πλαστική ρύπανση αποτελεί ακόμα αγκάθι με σοβαρές επιπτώσεις τόσο για το περιβάλλον όσο για τον άνθρωπο.
Το πολυμερές από το οποίο συνήθως κατασκευάζονται οι πλαστικές συσκευασίες μίας χρήσης, το τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (PET), είναι μία από τις κυριότερες πηγές μόλυνσης, καθώς παρότι ανακυκλώνεται, αν παραμείνει στη φύση χρειάζονται δεκαετίες για να αποσυντεθεί, ενώ κατά τη διαδικασία αυτή διασπάται σε μικροπλαστικά και νανοπλαστικά που επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο το περιβάλλον αφού διοχετεύονται σε έδαφος, νερό και αέρα.
Τώρα, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης ανέπτυξαν μία μέθοδο όπου το PET γίνεται ο κεντρικός πρωταγωνιστής στην αποτελεσματική και βιώσιμη δέσμευση του διοξειδίου του άνθρακα.
Όπως εξηγούν στην έκθεσή τους που δημοσιεύθηκε στο Science Advances εκτιμάται πως σε ποσοστό έως το 90% του παραγόμενου PET είτε αποτεφρώνεται για την παροχή ενέργειας είτε απορρίπτεται σε χώρους υγειονομικής ταφής, δύο στοιχεία ωστόσο που όπως επισημαίνουν θέτουν περιβαλλοντικές προκλήσεις και συμβάλλουν σε πρόσθετες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Την ίδια στιγμή, μόλις το 10-15% του PET ανακυκλώνεται, με την αποτελεσματικότητα των μεθόδων που εφαρμόζονται να χρειάζεται βελτίωση.
Καθώς η αύξηση στην παραγωγή πλαστικών και αντίστοιχα η παραγωγή αποβλήτων συνεχίζεται, θεωρείται κρίσιμο να υπάρξουν λύσεις όχι μόνο σχετικά με την ανακύκλωση, ή την υγειονομική ταφή τους.
Με την τεχνική τους δίνεται μία λύση «win-win», καθώς από τη μία ανακυκλώνεται το πλαστικό που έχει καταλήξει στη φύση και από την άλλη αποθηκεύεται αποτελεσματικά το επιβλαβές αέριο, λειτουργώντας σαν εργαλείο για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής.
Όμως, πώς, είναι αυτό εφικτό; Τα PET «ανακυκλώνονται» σε ένα νέο υλικό που ονόμασαν BAETA, το οποίο έχει την υφή πούδρας που μπορεί να πάρει τη μορφή σφαιριδίων και να συγκεντρώσει το διοξείδιο του άνθρακα. Όταν εμποτιστεί, τότε ο άνθρακας μπορεί να απελευθερωθεί μέσω διαδικασίας με θέρμανση που του επιτρέπει να συμπυκνωθεί, να συλλεχθεί και να αποθηκευτεί ή να μετατραπεί σε έναν βιώσιμο πόρο.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η τεχνολογία που ανέπτυξαν θα μπορούσε να εγκατασταθεί σε βιομηχανίες με καμινάδες που διέρχονται από μονάδες BAETA για να φιλτράρουν το διοξείδιο του άνθρακα.
«Το ωραίο αυτής της μεθόδου έγκειται στο ότι λύνουμε ένα πρόβλημα χωρίς να δημιουργούμε ένα νέο. Μετατρέποντας τα απόβλητα σε πρώτη ύλη που μπορεί να μειώσει ενεργά τα αέρια του θερμοκηπίου, κάνουμε ένα περιβαλλοντικό ζήτημα μέρος της λύσης στην κλιματική κρίση», σχολίασε η Μαργκαρίτα Ποντεράιτ από το Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης και επικεφαλής συγγραφέας της ερευνητικής εργασίας.
Όπως είπε, τα πλαστικά απόβλητα που αποτελούν βασικό στοιχείο για την τεχνική τους, θα ήταν σε άλλη περίπτωση απόβλητα χωρίς νέα ζωή μετά τη χρήση τους. Επιπλέον, ο τρόπος με τον οποίο αξιοποιούνται θεωρείται πιο ήπιος από άλλα υλικά που προορίζονται για τη δέσμευση του άνθρακα, επειδή γίνεται σε θερμοκρασίες περιβάλλοντος. Την ίδια ώρα, εξηγούν οι ειδικοί, η τεχνολογία μπορεί να διευρυνθεί πιο εύκολα.
Όσο για τα πλαστικά που «κολυμπούν» στους ωκεανούς και επιδρούν αρνητικά στο θαλάσσιο οικοσύστημα, η Ποντεράιτ τόνισε ότι το ενδεχόμενο να συγκεντρωθούν τα πλαστικά σε αποσύνθεση που έχουν καταλήξει στη θάλασσα θα αποτελέσουν «πολύτιμο πόρο», καθώς είναι κατάλληλα για ανακύκλωση με τη μέθοδό τους.
Διαβάστε ακόμη
ΕΚΤ: Σταθερή νομισματική πολιτική με «παράθυρο» για νέες μειώσεις επιτοκίων
O influencer που σαρκάζει τους πλούσιους έγινε ο ίδιος ένα brand πολυτελείας
Σχολίασε εδώ
Για να σχολιάσεις, χρησιμοποίησε ένα ψευδώνυμο.