Πριν μερικά χρόνια, ένας ξεναγός από την Τανζανία είχε αναφέρει στον ζωολόγο και επίκουρο καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Τενεσί, Βλαντιμίρ Ντίνετς, ότι βούβαλοι σε πάρκο της χώρας είχαν μάθει τη λειτουργία των φλας από τα τζιπ που κυκλοφορούσαν στην περιοχή και έστριβαν προς τη σωστή κατεύθυνση αποφεύγοντας τα οχήματα. Παρότι ο Ντίτετς δεν είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει αν πράγματι τα ζώα είχαν εκπαιδευθεί, η συμπεριφορά αυτή του κέντρισε το ενδιαφέρον.
Όταν επέστρεψε στις ΗΠΑ και ενώ βρισκόταν στο αυτοκίνητό του περιμένοντας να ανάψει πράσινο, παρατήρησε να ξεπροβάλει ένα γεράκι του Κούπερ (Accipiter cooperi) από ένα δέντρο. Το πτηνό αφού πέταξε πολύ χαμηλά, δίπλα στα ακινητοποιημένα αυτοκίνητα, πήρε μία απότομη στροφή και διέσχισε το δρόμο ανάμεσα στα οχήματα. Τότε ο καθηγητής το είδε να «βουτάει» σε ένα από τα κοντινά σπίτια σε συνοικία του Νιου Τζέρσεϊ. Λίγες ημέρες αργότερα, σαν από σκηνή από την ταινία «Η Μέρα της Μαρμότας», το γεράκι ακολούθησε το ίδιο μοτίβο.
Ο καθηγητής αναζητώντας τα αίτια πίσω από την περίεργη συμπεριφορά, διαπίστωσε ότι το γεράκι ήξερε πολύ καλά τι έκανε: Στο σπίτι, στο οποίο προσγειωνόταν το πτηνό, το πρωί υπήρχαν σμήνη μικρότερων πουλιών, όπως σπουργίτια, ψαρόνια, περιστέρια, τα οποία συνήθιζαν να… παίρνουν το πρωινό τους με τα ψίχουλα και τα υπολείμματα φαγητού που άφηναν οι ιδιοκτήτες στην αυλή τους μετά το δείπνο τους, επομένως, υπήρχε ποικιλία θηραμάτων για να διαλέξει.
Ο Ντίτετς μετά το περιστατικό διεξήγαγε μελέτη για τον τρόπο με τον οποίο το γεράκι προσαρμόζει τη στρατηγική του ώστε να επιτύχει το σκοπό του και δημοσίευσε σχετική έκθεση στο Frontiers in Ethology.
Σύμφωνα με αυτήν το μεσαίου μεγέθους αρπακτικό όχι μόνο εκμεταλλεύεται το μποτιλιάρισμα, αλλά έχει μάθει ότι όταν ηχητικό σήμα που ειδοποιεί ανθρώπους με προβλήματα όρασης για το φανάρι αρχίσει να εκπέμπει, τότε μπορεί να ξεκινήσει την έφοδό του αφού ήξερε ότι ήταν συνώνυμο ουράς αυτοκινήτων.
Είθισται το γεράκι αυτό να κυνηγάει αθόρυβα και διακρίνεται για την ικανότητα του να αναπτύσσει ταχύτητα ώστε να πιάσει το θήραμα. Συνήθως βέβαια, αξιοποιεί τα ταλέντα του σε δασικές περιοχές όπου εκμεταλλεύεται τα δέντρα για να καλυφθεί πριν επιτεθεί. Ωστόσο, τη στιγμή που η κλιματική αλλαγή ευνοεί τη μετατόπιση των ειδών, το αρπακτικό παρατηρείται πλέον και σε αστικές περιοχές. Ως αποτέλεσμα, πρέπει να προσαρμοστεί για να επιβιώσει. Δεν υπάρχει καλύτερο ορμητήριο, λοιπόν, από μία ουρά ακινητοποιημένων οχημάτων.
Ο ειδικός διαπίστωσε πως τα Σαββατοκύριακα που η κίνηση περιοριζόταν, ή τις βροχερές ημέρες που η οικογένεια δε γευμάτιζε στον κήπο, τα γεράκια δεν έκαναν την εμφάνισή τους, αφού δεν υπήρχαν σμήνη από μικρότερα πουλιά.
«Αυτό που ήταν πραγματικά ενδιαφέρον, και μου πήρε πολύ περισσότερο χρόνο να το καταλάβω, ήταν ότι το γεράκι επιτίθετο πάντα όταν η ουρά των αυτοκινήτων ήταν αρκετά μεγάλη για να παρέχει κάλυψη μέχρι το μικρό δέντρο, και αυτό συνέβαινε μόνο αφού κάποιος είχε πατήσει το κουμπί της διάβασης πεζών. Μόλις ενεργοποιούνταν το ηχητικό σήμα, το αρπακτικό πετούσε από το μικρό δέντρο, περίμενε να ακινητοποιηθούν τα αυτοκίνητα και μετά χτυπούσε», είπε ο ερευνητής στην έκθεσή του.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το γεράκι είχε καταλάβει τη σύνδεση ανάμεσα στον ήχο και το μήκος της ουράς των αυτοκινήτων, γνώριζε τη συμπεριφορά των θηραμάτων κι είχε σχεδιάσει έναν χάρτη στο μυαλό του για να γνωρίζει εκ των προτέρων την ακριβή τοποθεσία πριν επιτεθεί.
Σχετικά δε με τη διάρκεια του φωτεινού σηματοδότη για τους πεζούς, είχε συνειδητοποιήσει ότι το φανάρι θα διαρκούσε περισσότερο όταν ακουγόταν το ηχητικό σήμα, επομένως θα υπήρχε αρκετός χρόνος για να καλυφθεί από τα αυτοκίνητα.
Σε αντίθεση περίπτωση, το γεράκι δεν έμπαινε καν στον κόπο να πετάξει προς την αυλή, αφού ήξερε ότι ο ήχος του διασφάλιζε κάλυψη και γεύμα.
Βέβαια, ο ειδικός επισήμανε ότι μόνο σε δύο περιπτώσεις κατάφερε να δει το γεράκι με ένα σπουργίτι και ένα περιστέρι γαντζωμένα στα νύχια του, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία για την τεχνική που ακολουθούσε.
Για πολύ έξυπνα πτηνά που καταφέρνουν να επιβιώσουν και να ευδοκιμήσουν έκανε λόγο ο καθηγητής ακόμα και στις πόλεις που είναι ιδιαίτερα εχθρικές για τα ζωικά είδη, καθώς πρέπει να αποφύγουν σειρά εμποδίων, αλλά και απειλών όπως η οικόσιτη γάτα.
Ο Ντίτετς πρόσθεσε, δε, ότι πολλά είδη πτηνών έχουν μάθει να χρησιμοποιούν προς όφελός τους τα αυτοκίνητα, όπως τα κοράκια που ρίχνουν καρύδια ακόμα και μικρά σπονδυλωτά σε πολυσύχναστους δρόμους για να τα συνθλίψουν τα αυτοκίνητα, ή τα πτωματοφάγα πτηνά που συχνά παραμονεύουν σε δρόμους για να αρπάξουν τα θύματά τους μόλις αυτά χάσουν τη ζωή τους από τα διερχόμενα οχήματα.
Διαβάστε ακόμη
HSBC: Νέες τιμές-στόχοι για τις ελληνικές τράπεζες
Διπλό «λίφτινγκ» στην 3ετή φοροαπαλλαγή για κλειστά ακίνητα που περνούν σε ενοικίαση
UBS: Ποια μπορεί να είναι η επίπτωση των δασμών 50% στην ευρωπαϊκή οικονομία