Θαλάσσιος πάγος έκτασης όσο η Γροιλανδία υπολογίζεται ότι έχει χαθεί στο Νότιο ωκεανό που περιβάλλει την Ανταρκτική από το 2015, με σημαντικές επιπτώσεις τόσο για την περιοχή, όσο για τα παγκόσμια κλιματικά πρότυπα.
Έπειτα από έρευνα με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη χρήση δεδομένων από το δορυφόρο SMOS του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ΕΟΔ), διαπιστώθηκε ότι τα επιφανειακά ύδατα γύρω από την Ανταρκτική γίνονται πιο αλμυρά, καθώς ο θαλάσσιος πάγος μειώνεται.
Αναλυτικότερα, αναλύοντας την επιφανειακή αλατότητα των ωκεανών παρατήρησαν ξαφνική αύξησή της νότια των 50° Ν γεωγραφικού πλάτους, γεγονός που όπως εξηγεί ο ΕΟΔ υποδηλώνει ότι οι διαδικασίες που συνδέονται με το λιώσιμο των πάγων και την ανανέωση των επιφανειακών υδάτων είναι πιο περίπλοκες.
Όπως τονίζουν οι ειδικοί, η αλλαγή αυτή ήταν απροσδόκητη, καθώς από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, τα επιφανειακά νερά γίνονταν πιο κρύα, βοηθώντας την επέκταση του θαλάσσιου πάγου.
Μάλιστα, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα θεωρίες, το λιώσιμο των πάγων θα έπρεπε να αναζωογονεί τον ωκεανό και όχι να τον κάνει πιο αλμυρό, με τον επικεφαλής της μελέτης, Αλεσάντρο Σιλβάνο, να αναφέρει πως τα δεδομένα από τους δορυφόρους SMOS αποκαλύπτουν ότι συμβαίνει το αντίθετο, και αυτό είναι βαθιά ανησυχητικό.
Όταν η επιφάνεια του ωκεανού είναι κρύα, επιπλέει πάνω σε θερμότερο, πιο αλμυρό νερό και αυτό κρατά τη θερμότητα παγιδευμένη από κάτω, επιτρέποντας στον πάγο να αναπτυχθεί και να παραμείνει άθικτος.
Τώρα, ωστόσο, τα πιο αλμυρά επιφανειακά ύδατα επιτρέπουν στη θερμότητα από τα βαθύτερα σημεία να ανεβαίνει πιο εύκολα και να λιώνει τον θαλάσσιο πάγο από κάτω, καθιστώντας πιο δύσκολο τον ανασχηματισμό του πάγου.
Αποκαλύπτεται, επομένως, ότι η Ανταρκτική δεν είναι πλέον η σταθερή, παγωμένη ήπειρος που κάποτε πίστευαν οι επιστήμονες, αλλά οι αλλαγές που σημειώνονται είναι ραγδαίες, τις οποίες δεν είχαν προβλέψει τα κλιματικά μοντέλα.
Αντιθέτως, όπως αναφέρει ο ΕΟΔ είχαν προβλέψει ότι ένα θερμότερο κλίμα θα οδηγούσε σε αυξημένες βροχοπτώσεις και τήξη πάγων, αναζωογονώντας τα επιφανειακά ύδατα και βοηθώντας στη διατήρηση σχετικά σταθερών επιπέδων θαλάσσιου πάγου.
Αυτό δεν ισχύει πια, καθώς τα νέα ευρήματα αποκαλύπτουν αύξηση στην αλατότητα, διάσπαση της δομής του ωκεανού και ταχύτερη μείωση του θαλάσσιου πάγου από ό,τι αναμενόταν προηγουμένως.
«Η νέα μας μελέτη αποκάλυψε ότι ο Νότιος Ωκεανός αλλάζει, αλλά με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που περιμέναμε», δήλωσε ο Σιλβάνο.
Οι συνέπειες είναι ήδη ορατές, αφού ο θαλάσσιος πάγος της Ανταρκτικής έχει μειωθεί, αλλά οι αλλαγές δεν αναμένεται να πλήξουν μόνο την περιοχή. Είναι πιθανό να διαταράξουν τα παγκόσμια ωκεάνια ρεύματα, να επηρεάσουν τα κλιματικά πρότυπα και να μεταβάλουν τα οικοσυστήματα πολύ πιο μακριά από την Ανταρκτική.
Η απώλεια πάγου συνδέεται με περισσότερη θερμότητα που διαφεύγει από τον ωκεανό στην ατμόσφαιρα και τροφοδοτεί ισχυρότερες καταιγίδες. Το αποτέλεσμα είναι ακραία καιρικά φαινόμενα, ακόμα μεγαλύτερη τήξη πάγου της Ανταρκτικής και ταχύτερη άνοδος της στάθμης της θάλασσας. Από τις μεταβολές αυτές, απειλούνται πιγκουίνοι, φώκιες και άλλα είδη που βασίζονται στο θαλάσσιο πάγο για την επιβίωσή τους.
Διαβάστε ακόμη
Επιτροπή Ανταγωνισμού: Οι πέντε παρεμβάσεις για την αγορά πετρελαιοειδών
Jumbo: Με ρυθμό +8% συνεχίζουν να «τρέχουν» οι πωλήσεις
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα
Σχολίασε εδώ
Για να σχολιάσεις, χρησιμοποίησε ένα ψευδώνυμο.