Ξέρετε ότι σχεδόν το 70% όσων αγοράζουμε σε ένα σούπερ μάρκετ μπορεί να είναι υπερ-επεξεργασμένα τρόφιμα; Και, ακόμη κι αν το ξέρετε, είναι πραγματικά εύκολο να τα αποφύγετε; Μετά από πολλές μελέτες, συζητήσεις με ειδικούς και δοκιμές εφαρμογών που υπόσχονται «ασφαλείς» επιλογές, η απάντηση παραμένει απογοητευτική: η αποφυγή των UPFs (ultra-processed foods) δεν είναι μια καθαρή, απλή διαδικασία.

Οι ειδικοί επιμένουν πως η γοητεία των ανθυγιεινών τροφών όχι μόνο δεν έχει μειωθεί, αλλά έχει ενισχυθεί. Η βιομηχανία τροφίμων στοχεύει με μεγαλύτερη ακρίβεια το λεγόμενο «σημείο ευχαρίστησης»: τους συνδυασμούς ζάχαρης, αλατιού και λίπους που κάνουν δύσκολο να σταματήσεις στο «ένα», όπως αναφέρει το cnn.com.

Τα υπερ-επεξεργασμένα τρόφιμα βασίζονται συχνά σε τεχνητές γεύσεις, υφές, χρωστικές και συντηρητικά, με αποτέλεσμα να διατηρούνται «φρέσκα» για ασυνήθιστα μεγάλα χρονικά διαστήματα. Παράλληλα, σε πολλές περιπτώσεις περιέχουν ελάχιστα ή καθόλου ολόκληρα τρόφιμα και παράγονται από φθηνά, χημικά επεξεργασμένα συστατικά, που «δένονται» με πρόσθετα: γαλακτωματοποιητές, ενισχυτές γεύσης, τεχνητές χρωστικές και άλλα βοηθητικά παραγωγής.

Οι ενδείξεις από έρευνες έχουν συνδέσει την υψηλότερη κατανάλωση UPFs με αυξημένους κινδύνους για καρδιαγγειακά, παχυσαρκία και διαβήτη τύπου 2, ενώ αναφέρονται και συσχετίσεις με γνωστική έκπτωση και ορισμένους καρκίνους του ανώτερου πεπτικού. Από την άλλη πλευρά, βιομηχανικοί φορείς υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει κοινά αποδεκτός επιστημονικός ορισμός για τα «υπερ-επεξεργασμένα» και ότι η συζήτηση πρέπει να λαμβάνει υπόψη το συνολικό διατροφικό προφίλ.

Η ουσία, πάντως, είναι πρακτική: στα ράφια, το «φαίνεται ακίνδυνο» δεν σημαίνει ότι δεν είναι UPF. Σκόνες, πολτοί, τεχνικές επανασυναρμολόγησης συστατικών και «έξυπνη» τεχνολογία γεύσης μπορούν να κρύβονται πίσω από προϊόντα που μοιάζουν «φιλικά». Και επειδή οι διαδικασίες παραγωγής είναι ιδιοκτησιακές, ο καταναλωτής σπάνια μπορεί να ξέρει τι ακριβώς έχει συμβεί πριν φτάσει το προϊόν στο ράφι.

Μέχρι να υπάρξει πιο καθαρή ρύθμιση, ο πιο ρεαλιστικός δρόμος είναι να λειτουργούμε σαν «ντετέκτιβ»: να κοιτάζουμε τη διατροφική ετικέτα, να προσέχουμε τα πρόσθετα σάκχαρα, το αλάτι και τα κορεσμένα λιπαρά, να θυμόμαστε ότι οι τιμές αφορούν μία μερίδα, και να διαβάζουμε τη λίστα συστατικών για ενδείξεις υπερ-επεξεργασίας. Όχι τέλειο. Αλλά, προς το παρόν, είναι το πιο εφαρμόσιμο.

Διαβάστε ακόμη

Cetracore Jetoil: Η περιπετειώδης διαδρομή και το ξαφνικό «πάγωμα» των δραστηριοτήτων

Πιερρακάκης: Η Ελλάδα μπορεί να αλλάξει πιο γρήγορα απ’ όσο πιστεύαμε

Χριστουγεννιάτικο δέντρο: Ενας μαθηματικός τύπος αποκαλύπτει το πώς γίνεται ο ιδανικός στολισμός

Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα