Σχεδόν τα τρία τέταρτα των περιοχών του πλανήτη που είναι ευάλωτες στη ξηρασία κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν ακραίες ελλείψεις νερού, γνωστές ως «μέρα μηδέν ξηρασιών» (day zero droughts), μέχρι το 2100, εάν δεν μειωθούν άμεσα οι εκπομπές ρύπων.

Μάλιστα, το ένα τρίτο αυτών των περιοχών θα μπορούσε να πληγεί πριν από το 2030, σύμφωνα με μελέτη του Ινστιτούτου Βασικής Επιστήμης στη Νότια Κορέα. Οι περιοχές υπό απειλή περιλαμβάνουν πόλεις των ΗΠΑ, της Μεσογείου και της νότιας Αφρικής.

«Κάποια στιγμή, το νερό μπορεί απλώς να τελειώσει. Ανοίγεις τη βρύση και δεν βγαίνει τίποτα», προειδοποίησε ο Κρίστιαν Φράνζκε, κλιματολόγος και επικεφαλής ερευνητής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Pusan.

Από το Κέιπ Τάουν ως την Τσεννάι: τα πρώτα σημάδια

Η έννοια της «μέρας μηδέν» έγινε γνωστή το 2018, όταν η παρατεταμένη ξηρασία απείλησε να στερέψει τα φράγματα του Κέιπ Τάουν, αφήνοντας σχεδόν 4 εκατομμύρια κατοίκους χωρίς νερό. Αυστηρά μέτρα περιορισμού κατανάλωσης και επακόλουθες βροχοπτώσεις απέτρεψαν προσωρινά την καταστροφή.

Το 2019, η Τσεννάι της Ινδίας, με πληθυσμό 11 εκατομμυρίων, αναγκάστηκε να κηρύξει «μηδενική ημέρα» καθώς τα τέσσερα φράγματα της πόλης στέρεψαν εντελώς. Οι κάτοικοι περίμεναν ώρες για λίγο νερό, το οποίο μεταφερόταν με φορτηγά από άλλες περιοχές.

Η κλιματική αλλαγή έχει ήδη μειώσει τις βροχοπτώσεις, τη ροή ποταμών και τα αποθέματα φραγμάτων, επιδεινώνοντας τον κίνδυνο ερημοποίησης. Ο Φράνζκε και η ομάδα του χρησιμοποίησαν κλιματικά μοντέλα που συνδυάζουν δεδομένα βροχόπτωσης και ανθρώπινης κατανάλωσης νερού, για να προβλέψουν πού και πότε θα πλήξουν οι μεγαλύτερες κρίσεις.

Ο Ρίτσαρντ Άλαν, κλιματολόγος του Πανεπιστημίου Reading, σχολιάζει πως «τα ευρήματα δείχνουν μια θερμότερη και πιο διψασμένη ατμόσφαιρα που αποστραγγίζει ταχύτατα τα αποθέματα γλυκού νερού». Πρόκειται, όπως λέει, για μια πολύπλευρη επίθεση στους υδάτινους πόρους, που ήδη πλήττει κυρίως τις πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές.

Η επόμενη δεκαετία κρίσιμη

Η έρευνα δείχνει πως τα διαστήματα ανάμεσα σε φαινόμενα “μέρας μηδέν” θα μειωθούν σημαντικά, ειδικά στη Μεσόγειο, την Ασία, τη νότια Αφρική και την Αυστραλία, δυσκολεύοντας την αποκατάσταση των περιοχών μετά από κάθε ξηρασία.

«Σε ορισμένες περιπτώσεις, η μακροχρόνια διαβίωση στις περιοχές αυτές μπορεί να γίνει αδύνατη», προειδοποιεί ο Φράνζκε. Οι αιτίες διαφέρουν ανά περιοχή: σε κάποιες κυριαρχεί η κλιματική αλλαγή, ενώ σε άλλες η υπερκατανάλωση νερού.

Η ανάγκη για άμεση δράση

Ο Φράνζκε υπογραμμίζει ότι η έγκαιρη χαρτογράφηση των πιο ευάλωτων περιοχών είναι καθοριστική για την ανάπτυξη τοπικών στρατηγικών διαχείρισης νερού. Παράλληλα, η παγκόσμια μετάβαση σε καθαρές μορφές ενέργειας είναι ο μόνος τρόπος για να περιοριστούν τα φαινόμενα.

«Μόνο αν προσαρμοστούμε στις ολοένα και πιο έντονες ξηρασίες και μειώσουμε τα αέρια του θερμοκηπίου, μπορούμε να αποφύγουμε τις καταστροφικές συνέπειες της μέρας μηδέν», τονίζει ο Άλαν.

Διαβάστε ακόμη

Κυβέρνηση: Το ignoring strategy σε Σαμαρά και η «απάντηση» Μητσοτάκη

Εργασιακό burnout – Τι να κάνεις όταν δεν μπορείς απλώς να παραιτηθείς

Σαρωτικοί έλεγχοι σε παλιές επιδοτήσεις επενδυτικών σχεδίων

Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα