Βόμβες και πολεμικά πλοία παραπέμπουν μόνο σε φρίκη και καταστροφή. Ωστόσο, κάποια από αυτά, αντί να θυμίζουν θάνατο, φιλοξενούν απρόσμενες μορφές ζωής.

Στη Βαλτική Θάλασσα, κοντά στη Λιουμπέκ, αλλά και στον ποταμό Ποτόμακ στις ΗΠΑ, εκεί όπου βρίσκονται κουφάρια πλοίων και κατεστραμμένες κεφαλές πυραύλων και βόμβες του Α’ και Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι επιστήμονες παρατηρήσαν ένα αξιοσημείωτο φαινόμενο: Θαλάσσια είδη βρήκαν σε αυτά το νέο τους «σπίτι».

Δύο μελέτες αποκάλυψαν τον μεγάλο αριθμό θαλάσσιων οργανισμών – 43.000 ανά τετραγωνικό μέτρο – όπως άλγη, μαλάκια, αστερίες, θαλάσσιες ανεμώνες, που βρήκαν καταφύγιο στις σκληρές, μεταλλικές επιφάνειες των βομβών και των κουφαριών. Μάλιστα, παρότι οι τελευταίες απελευθέρωσαν τοξικές ουσίες, τα είδη αναπτύχθηκαν, σύμφωνα με τη μία μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Communications Earth & Environment.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι περισσότεροι οργανισμοί εντοπίζονται στις κεφαλές των πυραύλων, καθώς η σκληρή επιφάνειά τους προσφέρει πιο ευνοϊκές συνθήκες διαβίωσης σε σύγκριση με τα αμμώδη σημεία. Η συνεχής έκθεσή τους σε τοξικές ουσίες που διαχέονται από τα υπολείμματα καθιστά αυτούς τους οργανισμούς πιο ανθεκτικούς. Επιπλέον, παρατηρήθηκε – μέσω χρήσης μη επανδρωμένων αεροσκαφών – ότι περισσότερα είδη συγκεντρώνονται στο περίβλημα βομβών παρά στα υπολείμματα των εκρηκτικών, γεγονός που υποδηλώνει πως ενδέχεται να προσπαθούν να περιορίσουν την έκθεσή τους στις χημικές ουσίες.

Η δεύτερη μελέτη διερεύνησε 147 ναυάγια σε έναν κόλπο κοντά στις εκβολές του ποταμού Ποτόμακ στο Μέριλαντ. Όπως αναφέρει το Τμήμα Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Γέιλ, τα πλοία, τα οποία κατασκευάστηκαν για τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και βυθίστηκαν σκόπιμα στα τέλη της δεκαετίας του 1920, φιλοξενούν άγρια ​​ζώα, από ψαραετούς μέχρι οξύρρυγχους του Ατλαντικού. Σε μερικά από αυτά τα «φαντάσματα», δε, που είναι μόνο μερικώς βυθισμένα, έχουν σχηματιστεί υγρότοποι και δάση στα υφάλμυρα νερά, σύμφωνα με την έκθεση που δημοσιεύθηκε στο Scientific Data.

«Αν και η προσθήκη νέων σκληρών υποστρωμάτων στα θαλάσσια οικοσυστήματα μπορεί να είναι αμφισβητήσιμη λόγω της αλλοίωσης του περιβάλλοντος οικοτόπου και ακόμη και της πιθανού καταφυγίου για μη ενδημικά είδη, στην συγκεκριμένη περίπτωση της Γερμανικής Βαλτικής Θάλασσας, τα νέα σκληρά υποστρώματα μπορούν να αποτελέσουν ένα μέσο διατήρησης και να οδηγήσουν σε συνθήκες πιο κοντά στις αρχικές φυσικές συνθήκες», αναφέρουν οι ερευνητές.

Ο θαλάσσιος βιολόγος και εκ των συντακτών της μελέτης στο Μέριλαντ, Ντέιβιντ Τζόνστον, σχολίασε στο Scientificamerican: «Είμαι βέβαιος ότι αυτό ήταν, από πολλές απόψεις, περιβαλλοντικά καταστροφικό όταν συνέβη για πρώτη φορά. Αλλά η ζωή είναι τόσο δυνατή που απλώς το παίρνει αυτό και το κάνει δικό της».

Όσο για τη χρήση drones δήλωσε ενθουσιασμένος καθώς με αυτά κατέστη δυνατή η χαρτογράφηση της περιοχής και των ναυαγίων και αποκαλύφθηκε η πλούσια βιοποικιλότητα που φιλοξενούν.

Διαβάστε ακόμη

ΑΔΜΗΕ: Διεκδικούμε από τους Kύπριους τα €25 εκατ. και τίποτα περισσότερο

Φόροι: Τι θα πληρώσουν το 2026 και 2027 οι ελεύθεροι επαγγελματίες

Μπέττυ Χαραλαμποπούλου (Geosystems Hellas): Η εταιρεία που… βλέπει τα πάντα από ψηλά

Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα