Έναν πραγματικό θησαυρό ανάμεσα στις βελόνες κωνοφόρων δέντρων, ανακάλυψαν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ούλου και τη Γεωλογική Υπηρεσία της Φινλανδίας.
Σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Environmental Microbiome, οι επιστήμονες αποκάλυψαν ένα μοναδικό φαινόμενο: Νανοσωματίδια χρυσού στο φύλλωμα της νορβηγικής ερυθρελάτης (Norway spruce).
Αναλυτικότερα, μελέτησαν σχεδόν 140 δείγματα βελόνων από 23 δέντρα που αναπτύσσονται σε κοίτασμα χρυσού στην Λαπωνία και συγκεκριμένα κοντά στο ορυχείο Kittilä. Σε τέσσερα από αυτά τα δέντρα εντοπίστηκαν μικροσκοπικά σωματίδια χρυσού, τόσο μικρά που ανιχνεύονται μόνο με μικροσκόπιο σε συνδυασμό με φασματοσκοπία ακτίνων Χ.
Τα σωματίδια συχνά εμφανίζονταν δίπλα σε συγκεντρώσεις βακτηριδίων, μέσα σε βιομεμβράνες που αναπτύσσονται φυσιολογικά στο εσωτερικό των φυτικών ιστών.
Πώς «φτιάχνεται» ο χρυσός
Το γεγονός ότι τα δέντρα βρίσκονται κοντά στο ορυχείο, αυξάνει τις πιθανότητες μικροσκοπικές ποσότητες χρυσού να «ταξιδέψουν» μέσω του νερού από το έδαφος στις ρίζες και να φτάσουν μέχρι τις βελόνες.
Για πρώτη φορά επιστήμονες συνέδεσαν τα βακτήρια που ζουν μέσα σε βελόνες ερυθρελάτης με τον σχηματισμό νανοσωματιδίων χρυσού.
Είναι γνωστό ότι τα ορυκτά κοιτάσματα αποβάλλουν ιόντα, καθώς τα πετρώματα οξειδώνονται και τα βακτήρια αρχίζουν να λειτουργούν. Αυτά τα ιόντα, εξηγούν οι επιστήμονες, μετακινούνται στην επιφάνεια του εδάφους, από όπου τα φυτά απορροφούν νερό και θρεπτικά συστατικά, ανάμεσα στα οποία και μέταλλα.
Τα φυτά συχνά απομονώνουν μέταλλα για να διατηρούν την ομαλή λειτουργία βασικών διεργασιών. Τα μικρόβια επωφελούνται από το καταφύγιο των βιοφίλμ και μπορεί να απορροφούν ιχνοστοιχεία στην πορεία.
Ο χρυσός στο έδαφος μπορεί να κινηθεί σε διαλυτή, ιοντική μορφή με το νερό. Μέσα στις βελόνες, το μικροπεριβάλλον που δημιουργείται από τα βιοφίλμ μπορεί να μεταβάλλει τις συνθήκες, έτσι ο διαλυτός χρυσός να μετακινηθεί και να σχηματιστούν μικροσκοπικά σωματίδια στις βελόνες.
«Στο έδαφος, ο χρυσός υπάρχει σε διαλυτή, υγρή μορφή. Μεταφερόμενος από το νερό, μεταφέρεται στις βελόνες της ερυθρελάτης. Τα μικρόβια του δέντρου μπορούν στη συνέχεια να καθιζάνουν αυτόν τον διαλυτό χρυσό πίσω σε στερεά, νανοσωματίδια», σχολιάζουν οι ερευνητές.
Δεν εντοπίστηκε σε όλα τα δέντρα χρυσός, αλλά η μεγαλύτερη ποσότητα βρέθηκε σε δείγματα με βακτηριακές ομάδες, όπως Cutibacterium και Corynebacterium.
Με τη διαπίστωση αυτή, τα δάση αποκτούν για μια ακόμα φορά το ρόλο του βιογεωχημικού δείκτη, υποδεικνύοντας κοιτάσματα μετάλλων, με μικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα αφού μειώνεται η ανάγκη για εκτεταμένες γεωτρήσεις και καταστροφικές εξορύξεις.
Βέβαια, είναι απαραίτητες περισσότερες μελέτες, οι οποίες θα πρέπει να επεκταθούν πέρα από την ερυθρελάτη και να αφορούν και σε άλλα είδη από διαφορετικές περιοχές και τύπους πετρωμάτων.
Με την παρατήρηση και τη χαρτογράφηση των υπόγειων υδάτων, οι ειδικοί θα έχουν τη δυνατότητα να συνδέσουν τα μικροβιακά ίχνη με ενδείξεις για χρυσό, διευρύνοντας το πεδίο ερευνών.
Με αυτόν τον τρόπο ανοίγει ένας νέος πιο βιώσιμος τρόπος αναζήτησης και αξιολόγησης κοιτασμάτων, σηματοδοτώντας μια σημαντική αλλαγή στον τρόπο της γεωλογικής έρευνας και αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύουμε τις ικανότητες των φυτών.
Διαβάστε ακόμη
Το υπερπολυτελές τρένο της ερήμου με τις 33 σουίτες – Μια νέα εμπειρία στη Σαουδική Αραβία
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα
Σχολίασε εδώ
Για να σχολιάσεις, χρησιμοποίησε ένα ψευδώνυμο.