Ο Νότης Μηταράκης έχει αναλάβει την εξομάλυνση της επένδυσης των 200 εκατ. ευρώ της γερμανικής θυγατρικής της Deutsche Bank για τα αιολικά πάρκα.
Ο ίδιος βρίσκεται σε επαφή με τη γερμανική πλευρά για να δρομολογηθεί λύση για το πρόβλημα και πρόκειται να υπάρξουν σχετικές κινήσεις άμεσα.
Στην όλη υπόθεση πάντως το «φάλτσο» Βενιζέλου αφορά στο ότι η προσπάθεια του να αναιρέσει την ύπαρξη του Νιλς Άκερμαν στην θέση της επενδυτικής θυγατρικής της γερμανικής τράπεζας στο Λονδίνο δημιουργεί σαφή ερωτήματα απέναντι σε ένα ζήτημα το οποίο σηκώνει πολύ συζήτηση για τις επενδύσεις που δεν έχουν προχωρήσει.
Ποιοι μπλόκαραν την επένδυση της γερμανικής εταιρείας
H υπόθεση της Deutsche Aeolia δεν είναι καινούργια, καθώς πρόκειται για μια επένδυση που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε στη χώρα μας, καθώς είχε μετατραπεί σε σχέδιο αναμονής επί πέντε και πλέον χρόνια.
Πρόκειται για μια εταιρεία με άμεση σχέση με τον όμιλο της Deutsche Bank που δραστηριοποιείται στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Το ζήτημα έθετε κατ’ επανάληψη ο επιχειρηματίας Βασίλης Γκρίσιν, συνεταίρος των Γερμανών με 20%, πριν από τρία χρόνια. Γιατί δεν έδιναν τη δυνατότητα στη γερμανική εταιρεία να προχωρήσει μια επένδυση και μάλιστα ύψους 200 εκατ. ευρώ που αφορούσε αιολικά πάρκα;
Το θέμα αποκτά μεγαλύτερη σημασία καθ’ όσον συγκεκριμένοι Ελληνες επιχειρηματίες έχουν συγκεντρώσει συστηματικά 12.000-14.000 άδειες που αντιστοιχούν σε χιλιάδες μεγαβάτ και τελικά επενδύουν ελάχιστα, περιμένοντας να επωφεληθούν από την κρίση.
Πριν από 20 ημέρες, όμως, το Μαξίμου δέχθηκε γι’ αυτόν ακριβώς το θέμα τον Wesser Caiococh εκ των αντιπροέδρων της Deutsche Bank με στόχο να λάβει λεπτομερή γνώση και να διαμορφώσει την προσήκουσα αντιμετώπιση. Είχε προηγηθεί η σχετική επιστολή από την πλευρά της Deutsche Bank Λονδίνου, την οποία υπέγραφε ο Νιλς Ακερμαν, συγγενής του πρώην προέδρου της Deutsche Bank Γιόζεφ Ακερμαν, που θα αναλάμβανε και τη χρηματοδότηση της επένδυσης.
Η ουσία για τη μη πραγματοποίηση της επένδυσης, όπως προκύπτει, έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με τη σταθερή προσπάθεια των ελληνικών συμφερόντων, η θέση των οποίων διαρκώς επιδεινωνόταν λόγω κρίσης στο να μπλοκάρουν τις ανταγωνιστικές επενδύσεις που έρχονταν από το εξωτερικό. Και η αγορά γνωρίζει πολύ καλά ποιοι είναι αυτοί που έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο και κινούνται στην ενεργειακή αγορά. Εξάλλου, η μεγαλύτερη εισηγμένη στον χώρο είναι η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή του Γιώργου Περιστέρη, η οποία δραστηριοποιείται σε μια αγορά που τη θεωρεί αποκλειστικότητά της.
Ζητήματα θέτουν επίσης επιχειρηματίες οι οποίοι έμειναν έξω από τα μεγάλα ενεργειακά παιχνίδια που στήθηκαν τα τελευταία χρόνια και μεταφράστηκαν περισσότερο σε χρηματιστηριακές υπεραξίες (στην απόλυτη κορυφή της «φούσκας» του Χρηματιστηρίου το 2007 η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή, π.χ., άντλησε 300 εκατ. ευρώ από την είσοδό της στο Χ.Α.) παρά σε επενδύσεις και έχουν να κάνουν με τις καθυστερήσεις που παρατηρήθηκαν ακόμα και επί υπουργίας Μανιάτη στην τελευταία περίοδο του ΠΑΣΟΚ.
Πολλά μπορεί να ειπωθούν για τους λόγους που στο χειρότερο δυνατό timing τα ελληνικά συμφέροντα πέτυχαν να κωλύσουν την μεγάλη επένδυση. Ενας από αυτούς αναφέρεται στον αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων. Ενα, ωστόσο, είναι βέβαιο: την ώρα που οι Γερμανοί ήθελαν επιτέλους να βάλουν κάποια λεφτά στην Ελλάδα, εμείς φροντίσαμε να τους «ξενερώσουμε» για να προστατεύσουμε τα ημέτερα μικρά και μεγάλα συμφέροντα.