Ο Γιάννης Βλαχογιάννης -Jon Romero Vlachoyiannis για τους φίλους του στο facebook- είναι ήδη ένα μικρός ήρως για την κοινότητα των startupers. Στα 32 χρόνια του έχει καταφέρει να βρει δύο φορές χρηματοδότηση από ιδιώτες επενδυτές και funds από την αμερικανική ήπειρο. Μάλιστα, τη δεύτερη φορά – μέσα στο 2013- τίναξε την μπάνκα στο αέρα καθώς η εισηγμένη στο Nasdaq εταιρεία Splunk ξόδευσε ένα επταψήφιο νούμερο για να εξαγοράσει την εταιρεία BugSense – ένα μαύρο κουτί για τα κινητά τηλέφωνα. Η ελληνική startup που είναι μέρος πλέον του διεθνούς δικτύου της αμερικανικής εισηγμένης εταιρείας έχει την έδρα της – ένα απλό, σχεδόν φοιτητικό, διαμέρισμα στους Αμπελόκηπους- έχει μια πολύ προδιαγεγραμμένη πορεία. Το ίδιο και οι ιδρυτές αλλά και οι εργαζόμενοι σε αυτήν – η πλειοψηφία τους από το ΤΕΙ Πειραιά. Τελικός προορισμός και κατάληξη αυτής της πορείας το Σαν Φραντσίσκο.
Ο Γιάννης Βλαχογιάννης δεν είναι ο μόνος που κατάφερε να βρει χρηματοδότηση από διεθνείς ιδιώτες επενδυτές και συλλογικούς φορείς επενδύσεων. Υπάρχουν και άλλοι που προσέλκυσαν επενδυτικά κεφάλαια αν και σε μικρότερα ποσά. Το θέμα το πώς μπορεί να υποστηριχθεί αυτή η τάση και αυτή η δυναμική από την πλευρά της κυβέρνησης αλλά και των μηχανισμών/εργαλείων που έχει στη διάθεση τους.
*** Όλα αυτά αποκτούν μια ξεχωριστή σημασία καθώς η κυβέρνηση έχει την δυνατότητα να αξιοποιήσει την παρουσία του ισραηλινού Ομίλου Yozma, ενός διεθνούς εμβέλειας εξειδικευμένου επενδυτικού φορέα. Πρόσφατα, έπεσαν υπογραφές σε συμφωνίες συνεργασίας μεταξύ του Yozma και της Μονάδας Οργάνωσης της Διαχείρισης Αναπτυξιακών Προγραμμάτων (ΜΟΔ) αφενός, και του Ισραηλινού Οργανισμού και του ΕΤΕΑΝ και της Ένωσης Ελληνικών Εταιριών Επιχειρηματικών Κεφαλαίων (HVCA) αφετέρου, στο υπουργείο Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας παρουσία του υπουργού Κωστή Χατζηδάκη και του Ισραηλινού πρέσβη στην Αθήνα Aριε Μέκελ. Πιο συγκεκριμένα, οι συμβάσεις που υπεγράφησαν αφορούν την ανάθεση μελετών σε εξειδικευμένη ομάδα του Υozma Group προκειμένου να διαμορφωθούν οι επιμέρους ανά αγορά πολιτικές και τα αντίστοιχα χρηματοδοτικά εργαλεία, καθώς και ένα «οικοσύστημα καινοτομίας» με βάση την τεχνογνωσία και τις καλές πρακτικές του Ισραηλινού οργανισμού.
*** Για το τέλος άφησα τα παραλειπόμενα της υπόθεσης Κοντομηνά που έχει πάρει το δρόμο της μετά και την απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου.
Το πρώτο σημείο αφορά την ίδια την απόφαση του Συμβουλίου που, πέραν των διαπιστωμένων προβλημάτων υγείας του επιχειρηματία σε συνδυασμό με το 75ο έτος της ηλικίας του, δέχθηκε ότι «[…]» « κατά το πλείστον τα δανεισθέντα χρήματα (από το Τ.Τ.) διοχετεύθηκαν σε αναχρηματοδότηση-εξυπηρέτηση άλλων δανείων προς άλλες τράπεζες» και επομένως, ουδεμία προσωπική ωφέλεια προσπορίστηκε ο ίδιος. Κάτι που μπορεί να βοηθήσει στη συνέχεια.
Το δεύτερο σημείο αφορά μια σειρά από προσκομισθέντα στοιχεία από την πλευρά των συνηγόρων Κοντομηνά αναφορικά με την αγορά ακινήτου στην Αγγλία. Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία η αγορά έγινε το 2006, δηλαδή σε χρόνο πρωτύτερα από τη συνεργασία με το Ταχ. Ταμιευτήριο. Επιπλέον, η αγορά δεν έγινε υπέρ της κόρης του, της Μαρίας αλλά υπέρ εταιρίας συμφερόντων του ίδιου του επιχειρηματία ως επένδυση. Μάλιστα, το συγκεκριμένο ακίνητο πουλήθηκε το 2012 με κέρδος 5 εκατομμύρια ευρώ (μείον τους φόρους) και το ποσό αυτό διατέθηκε για την κάλυψη εταιρικών σκοπών.