Του Δημήτρη Μαρκόπουλου

Στα πλέον παράξενα μέρη του πλανήτη κινούνται οι υγιείς ελληνικές βιομηχανίες με στόχο να βρουν τρόπο εξυγίανσης των ταλαιπωρημένων οικονομικών μεγεθών τους αλλά και για να ανακαλύψουν εναλλακτικούς τρόπους ανάπτυξης, μιας και η εγχώρια αγορά καταρρέει.

Μετά την πρωινή ανακοίνωση της Vivartia για τα σήματα Goody’s – Everest και την επένδυση στη δύσκολη από κάθε άποψη Λιβύη (όπου τα προϊόντα της εταιρείας θα παράγονται με αρνίσιο κιμά, για να προσαρμοστούν στις προσταγές της τοπικής αγοράς), στη λίστα των επιχειρήσεων που φεύγουν “για άλλη γη και άλλα μέρη” προστίθεται και η Μέλισσα Κίκιζας, η οποία ανοίγει πανιά για την αγορά της Ινδίας. Η βιομηχανία ζυμαρικών ποντάρει σε μια καταναλωτικά  αναδυόμενη αγορά, η οποία έχει μεγάλες πιθανότητες “δυτικοποίησης”, με αποτέλεσμα να συζητά πολύ σοβαρά τη δημιουργία μέχρι και μονάδας στην ασιατική χώρα.

Την ίδια στιγμή τα Προϊόντα Κρόκου Κοζάνης μελετούν άνοιγμα στις σκανδιναβικές χώρες, η Μαρινόπουλος ανακοίνωσε μεγάλη εξαγορά στην Αλβανία ενώ κινείται δυναμικά και στη Σερβία, η Chipita εξετάζει καινούργιες αγορές στην ανατολική Ευρώπη, η Όλυμπος προσέλαβε το γνωστό μάνατζερ Γιάννη Θεοτοκά για να διεισδύσει ακόμα πιο δυναμικά στις ΗΠΑ, η Κρι Κρι μελετά καινούργιες κινήσεις εξωστρέφειας και η Γερμανός διεθνοποιεί κυρίως τη Sunlight, ενώ έχει ήδη πολύ καλό αποτύπωμα στην αγορά της Πολωνίας.

Ξεκάθαρα, η επένδυση σε χώρες είτε του πρώην τρίτου κόσμου, είτε σε σε ευρωπαϊκές που ωστόσο  δεν είναι κορεσμένες, δίνει μια πρόσθετη ευκαιρία στις επιχειρήσεις από την πατρίδα μας, οι οποίες βλέπουν ότι η καθίζηση της Ελλάδος τους στερεί δυναμική και προοπτική.

Δεν είναι τυχαίο πως ο όμιλος καλλυντικών Σαράντης πέτυχε πολύ θετικά αποτελέσματα αποκλειστικά λόγω της ενεργοποίησης του στην Πολωνία κι όχι χάρη σε πιο ώριμες αγορές ενώ και άλλες επιχειρήσεις, όπως η ΦΑΓΕ, διασώζονται μόνο και μόνο λόγω της βαρύτητας που έδωσαν στις εξαγωγές και τις εκτός Ελλάδος θυγατρικές τους.