Του Δημήτρη Μαρκόπουλου

Υπήρξε ένας κλάδος που εντός κρίσης άντεξε. Που δεν παρουσίασε τις απώλειες που άλλες αγορές παρουσίασαν. Η εμπλοκή όμως του σημαντικού βιομήχανου Σπύρου Θεοδωρόπουλου στη ΝΙΚΑΣ έρχεται να σηματοδοτήσει μια νέα συνθήκη. Ο γνωστός ως Mr. Chipita επιδιώκει με ένα σχέδιο ανάταξης δυνάμεων της ομολογουμένως ταλαιπωρημένης από τα διατροφικά και διοικητικά της ζητήματα ΝΙΚΑΣ να την ξαναπαρουσιάσει στον καταναλωτή. Με μαξιμαλιστικό, ομολογουμένως, κι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί στόχο την επιστροφή στα κέρδη από το β΄εξάμηνο του 2017, η ΝΙΚΑΣ δεν θα βγει από το Χρηματιστήριο, θα ολοκληρώσει σύντομα το business plan της, θα επενδύσει στο μάρκετινγκ ενώ συζητιούνται κι αλλαγές ως προς τις βιομηχανικές της εγκαταστάσεις.

Μείζον πάντως πρόβλημα που δύσκολα μπορεί να αλλάξει είναι η αρνητική εικόνα που η εταιρεία έχει αποκτήσει τα τελευταία χρόνια λόγω των απανωτών προβλημάτων που υπήρξαν στα προϊόντα της. Η ΝΙΚΑΣ αυτή τη στιγμή διατηρεί μερίδια αγοράς κοντά στο 11% αρκετά πίσω από αυτά που είχε συνηθίσει, με την Creta Farm που δεν μπλέχθηκε ποτέ σε διατροφικό πρόβλημα (σε αντίθεση και με την ΝΙΚΑΣ και την Υφαντής) να κυριαρχεί με 30%. Κι όλα αυτά σε έναν κλάδο ο οποίος παρουσιάζει πωλήσεις 300 εκατ. ευρώ το χρόνο.

Ένα άλλο ζήτημα που ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος πρέπει να λύσει είναι αυτό της καινοτομίας. Με τις επενδύσεις τους οι Τάκης και Μανώλης Δομαζάκης και τη διαρκή έρευνα και καινοτομία, έχουν ομολογουμένως φύγει πολύ μπροστά. Η αποχώρηση από το deal για τη ΝΙΚΑΣ της βουλγαρικής Impala αναγκάζει τον κ. Θεοδωρόπουλο να σηκώσει μόνος το βάρος ανάταξης της αλλαντοβιομηχανίας, γεγονός δύσκολο αν κρίνουμε από την εικόνα της ελληνικής αγοράς. Όσο κι αν η Chipita έχει μια μεγάλη κληρονομιά δικτύων και τεχνογνωσίας εξαγωγών και παρουσίας στις διιεθνείς αγορές, τα προϊόντα της ΝΙΚΑΣ ως έχουν δεν μπορούν να περπατήσουν εκτός Ελλάδος, άρα πρέπει να υπάρξει μεγάλη επένδυση.

Από την πλευρά της η Υφαντής, μετά την περιπέτεια της ληστείας εις βάρος της, επικεντρώνεται στη διατήρηση της σε τροχιά κερδών, αν και αυτή με τη σειρά της δεν έχει ανανεώσει την γκάμα προϊόντων της παρά τις απανωτές εξαγορές που έχει επιτύχει. Μια εταιρεία ισορροπημένη οικονομικά, κινδυνεύει να χάσει το ανταγωνιστικό της πλεονέκτημα καθώς ο κλάδος του αλλαντικού αλλάζει πολύ τα τελευταία χρόνια και ο καταναλωτής γίνεται πιο απαιτητικός. Επίσης παρά την παρουσία της στη Ρουμανία, η Υφαντής δεν επικεντρώθηκε όσο έπρεπε στις εξαγωγές κι αυτό είναι ένα σημείο καμπής.

Η Creta Farm ενδεχομένως είναι η εταιρεία εκείνη που παρέμεινε περισσότερη “ζωηρή” σε σχέση με τις υπόλοιπες στην περίοδο της κρίσης. Με διαρκείς επενδύσεις σε νέα προϊόντα, με το Εν Ελλάδι ως ναυαρχίδα της, με έμφαση στις εξαγωγές, ανέβηκε ψηλά και κυριάρχησε. Αξιοποιώντας ευρωπαϊκούς πόρους και το περίφημο πρόγραμμα Γιούνκερ, η κρητική εταιρεία έδειξε αντανακλαστικά. Επίσης η ενοικίαση της πατέντας της με τη χρήση ελαιόλαδο σε διεθνές επίπεδο, οι συνεργασίες με ξένα σούπερ μάρκετ και συνολικά η εξωστρέφεια της έδωσαν πλεονέκτημα. Αυτό τώρα πρέπει να διατηρήσει σε μια περίοδο που ακόμα και κυβερνητικά στελέχη δίνουν μεγάλη σημασία στην πορεία του κλάδου και την ενίσχυση ανταγωνιστικών προς αυτή σχημάτων. Γιατί η πορεία της ΝΙΚΑΣ αποτελεί εκτός των άλλων κι ένα στοίχημα για την κυβέρνηση που με την παρουσία Θεοδωρόπουλου θέλει να διασφαλίσει την ομαλή της πορεία. Ένα εξάλλου ακόμα… «λουκέτο» μιας μεγάλης βιομηχανίας της χώρας σε συνδυασμό με την δυσκολιά του εγχειρήματος Μαρινόπουλος δεν είναι απλό πράγμα.