Τη συνεργασία των επιχειρήσεων με ανταλλαγή ακόμα και εργαζομένων ώστε να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας και να ελαφρυνθεί το Δημόσιο απ’ τα επιδόματα των 800 ευρώ, προτείνει με ανάλυση του το τμήμα μακροοικονομικής ανάλυσης του ΣΕΒ υπό τον κ. Μιχάλη Μασουράκη.

Η μελέτη προτείνει τις κάτωθι μορφές συνεργασίας:

• Η πρώτη αφορά στην κάλυψη των αναγκών με τη μεταφορά εργαζομένων μέσω σχημάτων «δανεισμού», ένα σχήμα το οποίο ήδη προβλέπεται από τη νομοθεσία και εφαρμόζεται ήδη είτε ενδοομιλικά, είτε μέσω Εταιριών Προσωρινής Απασχόλησης. Εργαζόμενοι επιχειρήσεων που υπολειτουργούν να «δανείζουν εργαζόμενους» σε επιχειρήσεις προμηθευτών ή πελατών τους που αντιμετωπίζουν ελλείψεις προσωπικού με διατήρηση των συμβατικών τους προβλέψεων.

Ήδη, όπως παρατηρεί η μελέτη, με την ΠΝΠ68/20.3.2020, η δυνατότητα μεταφοράς εργαζομένων παρέχεται σε επιχειρήσεις που ανήκουν στον ίδιο όμιλο. Σύμφωνα με τον ΣΕΒ «πρόκειται για μια πρακτική που διατηρεί θέσεις εργασίας, και καλύπτει ανάγκες με ταχύτητα και σχετική ευκολία. Παράλληλα, καθώς πρόκειται για επιχειρήσεις που ήδη συνεργάζονται, είναι ευκολότερη η άμεση ενσωμάτωση στο νέο εργασιακό περιβάλλον ‘εργοδότη’ λόγω εξοικείωσης, αλλά και ταιριάζει στην διαδεδομένη πρακτική πολλών επιχειρήσεων να προσλαμβάνουν στελέχη που είναι ‘από γνωστό περιβάλλον’».

• Η δεύτερη αφορά συνεργασίες μεταξύ ανεξάρτητων επιχειρήσεων, με προσωπικό προμηθευτών ή πελατών το οποίο βρέθηκε, λόγω της συγκυρίας, εκτός εργασίας, ιδιαίτερα όταν δεν καλύπτεται από τις προστατευτικές διατάξεις των πρόσφατων μέτρων. Παραδείγματος χάριν θα μπορούσε να εξετασθεί η διανομή προϊόντων από τα supermarket ή τις επιχειρήσεις ηλεκτρονικών ειδών στα σπίτια των καταναλωτών, αν μπορεί να γίνει από των αναλόγων ειδικοτήτων προσωπικό εκείνων των επιχειρήσεων προμηθευτών τους που αντιμετωπίζουν μείωση εργασιών.Σε αυτήν την περίπτωση, σημειώνει η μελέτη, οι επιχειρήσεις θα μπορούσαν να συνεργαστούν σχεδιάζοντας από κοινού τα σχήματα προσδιορισμού των κατάλληλων υποψηφίων ώστε να μειωθεί ο χρόνος πλήρωσης των κενών θέσεων, αλλά και οι απαιτήσεις προσαρμογής στο νέο εργασιακό περιβάλλον.

• Η τρίτη αφορά την επέκταση υφιστάμενων επιχειρηματικών συνεργασιών σε τμήματα της παραγωγής και διανομής προϊόντων για λογαριασμό τρίτων. Ουσιαστικά πρόκειται για μια χρήση του μοντέλου της υπεργολαβίας ώστε να καλυφθούν άμεσα όχι μόνο οι ανάγκες σε ανθρώπινο δυναμικό αλλά και σε κεφαλαιουχικό εξοπλισμό (μεταφορικά μέσα, κλπ.), ή/και συνδυαστικά αυτών των δύο εναλλακτικών.

Ο ρόλος του ΟΑΕΔ

Επίσης ο ΣΕΒ τονίζει πως παράλληλα με τις πρωτοβουλίες και τις αποφάσεις που μπορούν να πάρουν οι επιχειρήσεις για επέκταση ή μη των συνεργασιών μεταξύ τους, «μία αποτελεσματική δημόσια υπηρεσία απασχόλησης, αυτό δηλαδή που θα έπρεπε να γίνει ο ΟΑΕΔ, θα μπορούσε να εντοπίζει σε πραγματικό χρόνο τα κενά, τις ελλείψεις, και τις συμφορήσεις στην αποτελεσματική σύζευξη ζήτησης και προσφοράς εργασίας στις συνθήκες της τρέχουσας κρίσης, με σκοπό την υποστήριξη της παραγωγής και των βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου από τις επιχειρήσεις που λειτουργούν και οφείλουν να λειτουργούν και για αυτόν τον σκοπό». Τονίζει δε πως «οι σημερινές έκτακτες συνθήκες είναι μια ευκαιρία και ο ΟΑΕΔ να δράσει διαφορετικά, ενεργητικά, και προληπτικά, ενισχύοντας την εξωστρέφεια που ανέπτυξε τους τελευταίους μήνες για την επαφή με επιχειρήσεις και βελτιώνοντας υποδομές και λειτουργίες. Έτσι, θα είναι σε θέση να παρακολουθεί εγγύτερα τις εξελίξεις, όσο το δυνατόν πιο κοντά στον ‘πραγματικό χρόνο, όπως απαιτεί η τρέχουσα κρίση.’»..

Όλα τα παραπάνω μέτρα και δράσεις, σύμφωνα με τον ΣΕΒ «μεγιστοποιούν τη δυνατότητα διατήρησης των θέσεων εργασίας και άρα μειώνουν την ανάγκη δημόσιας χρηματοδοτικής παρέμβασης (όπως η πρωτοβουλία με την επιχορήγηση των €800) ή επιτρέπουν την αξιοποίησή της για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και με μεγαλύτερη εξειδίκευση στόχων για την υποστήριξη της παραγωγής, των θέσεων εργασίας και της κοινωνικής συνοχής. Παράλληλα όμως, ανοίγουν νέους δρόμους για την επιβίωση και ανάπτυξη των επιχειρήσεων με νέες διασυνδέσεις, νέες δραστηριότητες και νέες προοπτικές, στις αλυσίδες αξίας, που είναι απολύτως απαραίτητα για την επιβίωση και ανάπτυξη των ελληνικών επιχειρήσεων και τον παραγωγικό μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας».