Αν κανεις ζητούσε από έναν σώφρονα άνθρωπο να εξετάσει την κατάσταση στην Αγγλία και να προτείνει μια λογική εξέλιξη των πραγμάτων πιθανότατα να μας έλεγε τα εξής:

Πρώτον,  το Brexit έχει αποφασιστεί ήδη με δημοψήφισμα και μάλιστα με ικανή πλειοψηφία. Δεύτερον, το κύριο θέμα με το Brexit πλέον δεν είναι μόνο η Συμφωνία, αυτή καθ εαυτή. Το κύριο θέμα είναι οι διαπραγματεύσεις που θα ακολουθήσουν μετα. Διαπραγματευσεις δύσκολες, που τελικά είναι αυτές που θα καθορίσουν την σχέση Μ. Βρετανίας , αλλά και των πολιτών της με την ΕΕ.

Τρίτον: Δεδομένου αυτού, αν είναι κάτι που έχει ανάγκη ο βρετανικός λαός αυτή τη στιγμή, είναι να γνωρίζει πως θα χειριστούν τα κόμματα εξουσίας τις σημαντικότατες αυτές διαπραγματεύσεις απο τις οποίες εν πολλοίς εξαρτάται το μέλλον τους.

Όλα ανάποδα

Με βαση τα παραπάνω, εύκολα  ο άνθρωπος αυτός θα έβγαζε το συμπέρασμα, πως πρώτα πρέπει να γίνει το Brexit και μετά οι εκλογές, με κύριο θέμα την στρατηγική και τις κύριες επιλογές του κάθε κόμματος ως προς τις μελλοντικές αυτές διαπραγματεύσεις.

Και όμως όχι! Όλο το αγγλικό πολιτικό σύστημα, όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα και οι πολιτικοί τους, επί 3 χρόνια παίζουν πολιτικάντικα παιχνίδια “εξουσίας”επί παντός επιστητού. Από την μία, αλλάζουν οι ηγεσίες των κομμάτων γιατί η συμφωνία που έφερε μία Πρωθυπουργός δεν άρεσε ούτε στο ίδιο της το κόμμα. Και από την άλλη,  μετά από μερικούς μήνες ο αντικαταστάτης της, φέρνει μια σχεδόν παρόμοια συμφωνία. Οι προτάσεις για εκλογες πέφτουν σωρηδόν κατά πότε κάθε κόμμα νομίζει ότι το συμφέρει, για να τις αρνηθεί την επόμενη εβδομάδα, αν η ίδια πρόταση έρθει από κάποιον αντίπαλο. Βουλευτές του κυβερνητικού κόμματος, ανατρέπουν νόμους ή προτείνου νέους εναντίον του Πρωθυπουργού τους που μόλις πριν μερικούς μήνες εξέλεξαν.

Εκλογές λοιπόν

Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν εξελίσσονται λογικά. Αλλά δεν παύουν να έχουν τεράστιο ενδιαφέρον. Οι εκλογές θα προηγηθούν και θα γίνουν ή στις 5 ή στις 12 Σεπτεμβρίου.

Ένα ερώτημα που απασχολεί είναι με ποιά ατζεντα θα διεξαχθούν.

Το Συντηρητικό κόμμα θεωρεί της εξέλιξη των πραγμάτων ως εξής: οι εκλογές γίνονται για να βγει μια νέα Βουλή ή οποία επιτέλους δεν θα αγνοεί την βούληση των Άγγλων όπως εκφράστηκε με το Δημοψήφισμα και θα ψηφίσει επιτέλους την συμφωνία που έφερε ο Μπ. Τζόνσον με την ΕΕ. Θεωρώντας λοιπόν την Συμφωνία δεδομένη, το Συντηρητικό κόμμα, θα θελήσει αφ ενός να παρουσιαστεί ώς η δύναμη που υλοποίησε την απόφαση του λαού και αφ ετέρου θα θελήσει να μετατοπίσει το επίκεντρο της προεκλογικής περιόδου σε άλλα φλέγοντα θέματα, κυρίως κοινωνικά: την Εκπαίδευση, το Σύστημα Υγείας κλπ. Ο στόχος του θα είναι διπλός: να πλήξει κατά το δυνατόν το κόμμα Brexit του Ν. Φάρρατζ καθιστώντας το ουσιαστικά άνευ αντικειμένου παίρνοντάς του όσο το δυνατόν περισσότερους ψηφοφόρους και  να συγκρουστεί μετωπικά με τους Εργατικούς σε κοινωνικά και οικονομικά θέματα.

Η αντιπολίτευση είναι σε κατάσταση άμυνας,  με εξαίρεση ίσως το 3ο σε δύναμη κόμμα το LD, τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες που είναι ξεκάθαρα υπέρ της παραμονής στην ΕΕ. Οι Εργατικοί ενω είχαν απέναντί τους μια κυβερνηση όπως αποδείχθηκε ευάλωτη στο να εφαρμόσει την πολιτική της, δεν κατόρθωσε να το εκμεταλλευτεί κυρίως λόγω του αρχηγού του, του κου Κόρμπυν ο οποίος είναι αντιδημοφιλής και δεύτερον γιατί δεν αρθρωσε έναν συνεκτικό λόγο καθ όλη αυτη την τελευταία περίοδο σχετικά με το Brexit. Απλώς αντιδρούσε αρνητικά σε κάθε κίνηση του Μπ. Τζόνσον. Και αυτό φαίνεται στην τάση της εκλογικής του δύναμης στις δημοσκοπήσεις  των τελευταίων μηνών, που είναι πτωτική. Το κόμμα του Brexit του Ν. Φάραντζ, αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα, κυρίως γιατί ο Μπ. Τζόνσον πέτυχε μια συμφωνία για το Brexit και μάλιστα επιμένοντας στην αποχώρηση μέχρι 31 Οκτωβρίου (ασχέτως αν δεν την πέτυχε). Έτσι δεν μπορεί να γινει ο κύριος εκφραστής του. Θα αποτελέσει την κύρια δεξαμενή ψήφων του συντηρητικου κόμματος. Τέλος οι Φιλελευθεροι Δημοκράτες έχουν ξεκάθαρα δηλώσει πώς θα επιδιώξουν ένα νέο δημοψήφισμα. Τελευταίες εξελίξεις αναφέρουν πως ίσως δεν αποτελέσει έκπληξη, και οι Εργατικοί να συμφωνήσουν σε κάτι τέτοιο!.

Το εκλογικό σώμα έχει κουραστεί για να το πούμε ήπια, από την ιστορία του Brexit και τους χειρισμούς του από κόμματα και πολιτικούς. Το βασικό ερώτημα είναι εάν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, πχ Εργατικοί και Φιλελεύθεροι δημοκράτες, στοχεύοντας να πλήξουν το Συντηρητικό κόμμα, και βασιζόμενοι στο γεγονός ότι αντιτίθενται στην συμφωνία επαναφέρουν  το θέμα ενός νέου δημοψηφίσματος. Γι αυτό τον λόγο, ισως, σε αντίθεση με τους Συντηριτικούς, το Brexit θα ειναι υψηλα στην προεκλογική τους ατζέντα.

Οι δημοσκοπήσεις

Σε δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε στις 25 Οκτωβρίου, η διαφορά μεταξύ Συντηρητικού κόμματος και Εργατικών ήταν 12 ποσοστιαίες μοναδες με τάσεις διεύρυνσης. Ίσως αυτό να εξηγεί και γιατί τους τελευταίους μήνες, ο Μπ. Τζόνσον ζητούσε συνεχώς εκλογές. Όμως με τόσο ρευστά τα πράγματα, κύκλοι του Συντηρητικού κόμματος αναγνωρίζουν πως οι αναγγελθείσες εκλογές από τον Μπ. Τζόνσον , ίσως είναι ένα μεγάλο ρίσκο. Στο παρελθόν, μεγαλύτερες δημοσκοπικές διαφορές, ανατραπηκαν θεαματικά. Όποια πρωτοβουλία πήρε μεχρι τωρα ο Μπ. Τζόνσον κατέληξε να “έχει πυροβολήσει τα πόδια του”.