search icon

Ευρώπη

Esther Duflo: «Ηθικό χρέος» ύψους $500 δισ. τον χρόνο έχουν οι πλούσιες χώρες στις φτωχές (tweet)

Τι δήλωσε η βραβευμένη με Νόμπελ οικονομολόγος, βασιζόμενη κυρίως στις επιπτώσεις που έχει η υπερθέρμανση του πλανήτη στον αναπτυσσόμενο κόσμο

Οι πλούσιες χώρες χρωστούν 500 δισ. δολάρια τον χρόνο σε «ηθικό χρέος» στις φτωχές χώρες, εκτιμά η βραβευμένη με Νόμπελ Οικονομίας Εστέρ Ντιφλό, η οποία προτείνει να αναλάβουν οι αναπτυγμένες χώρες την ευθύνη για την υπερθέρμανση του πλανήτη μέσω δύο φόρων.

«Αυτό είναι που ονομάζω ηθικό χρέος. Αυτό δεν είναι το κόστος προσαρμογής, δεν είναι αυτό που θα κόστιζε να μετριαστεί. Αυτό είναι που οφείλουμε», είπε η οικονομολόγος σε συνέντευξη που παραχώρησε χθες στους Financial Times, βασιζόμενη κυρίως στις επιπτώσεις που έχει η υπερθέρμανση του πλανήτη στη θνησιμότητα στις φτωχές χώρες.

«Θα υπάρξουν τεράστιες ζημιές», συνέχισε η Ντιφλό, η οποία στηρίχθηκε σε μια μελέτη που διεξήγαγε το Global Impact Lab το 2020, η οποία καταδεικνύει ότι ο αριθμός των θανάτων που συνδέονται με τη ζέστη κινδυνεύει να εκτοξευθεί στις φτωχές χώρες έως τα τέλη του αιώνα. «Οι ζημιές θα επικεντρωθούν στις φτωχές χώρες εκτός του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης», συμπλήρωσε η ίδια, επισημαίνοντας την ευθύνη των πλούσιων χωρών στην κλιματική αλλαγή.

Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας, οι χώρες της G7 (Γερμανία, Καναδάς, ΗΠΑ, Γαλλία, Ιταλία, Ιαπωνία, Βρετανία), ήτοι το 10% του πληθυσμού του πλανήτη, εκπέμπει περίπου το 25% του διοξειδίου του άνθρακα που συνδέεται με το παγκόσμιο ενεργειακό σύστημα.

Η Εστέρ Ντιφλό στηρίζεται στο έργο του Αμερικανού οικονομολόγου Μάικλ Γκρίνστοουν, ο οποίος βασιζόμενος σε μια δεδομένη χρηματική αξία για ένα έτος ζωής και την επίδραση που έχει η υπερθέρμανση του πλανήτη στην αύξηση της θνησιμότητας, υπολογίζει στα 37 δολάρια το κόστος ενός τόνου άνθρακα. Πολλαπλασιάζοντάς το με την ποσότητα των ετήσιων εκπομπών που αποδίδονται στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, που ισοδυναμούν με 14 δισ. τόνους CO2, η τιμή του «ηθικού χρέους» ανέρχεται σε 518 δισ., υποστηρίζει η Ντιφλό.

Προκειμένου να χρηματοδοτηθεί, προτείνει να αυξηθεί ο ελάχιστος φορολογικός συντελεστής στις πολυεθνικές και να φορολογηθούν οι μεγάλες περιουσίες, δύο μηχανισμοί που θα επέτρεπαν, σύμφωνα με την ίδια, να καλυφθεί το ετήσιο κονδύλι.

Η οικονομική βοήθεια για το κλίμα που οφείλουν οι πλούσιες χώρες στις αναπτυσσόμενες έχει οριστεί αυτήν τη στιγμή στα 100 δισ. δολάρια τον χρόνο. Η COP29, τον Νοέμβριο στο Μπακού, αναμένεται να καθορίσει το νέο ποσό πέραν του 2025.

Ο μελλοντικός στόχος, κρίσιμος για την ανανέωση της εμπιστοσύνης μεταξύ του Βορρά και του Νότου, θα παραμείνει πολύ χαμηλότερα των αναγκών: Σύμφωνα με υπολογισμούς ειδικών του ΟΗΕ, οι αναπτυσσόμενες χώρες (εκτός της Κίνας) έχουν ανάγκη από 2,4 τρισ. δολάρια τον χρόνο έως το 2030 για να χρηματοδοτήσουν τη μετάβασή τους και να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή.

Παράλληλα, πολυάριθμα σενάρια βρίσκονται στο επίκεντρο διεθνών διαπραγματεύσεων για να βρεθεί πώς θα καλυφθεί το κενό, μεταξύ άλλων η ελάφρυνση του χρέους των φτωχών χωρών ή χρηματοοικονομικές καινοτομίες μέσω νέων διεθνών φόρων.

Διαβάστε ακόμη

Η Κίνα παρακάμπτει τις αμερικανικές κυρώσεις σε βάρος του Ιράν – Στο στόχαστρο η Βενεζουέλα

Randstad: Το 72% των επιχειρήσεων σχεδιάζει αύξηση των μισθών των εργαζομένων τους

Δημοσκόπηση Opinion Poll: Σε ποσοστά 2019 ξανά η ΝΔ – Ποιοι προηγούνται στη μάχη του σταυρού

Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ

 

Exit mobile version