Aλλάζει πράγματι το κλίμα στην ελληνική οικονομία?Ξαφνικά άρχισαν να συμβαίνουν πολλά πράγματα μαζί.Να στοιχειοθετείται σχέδιο ανάκαμψης με τη σφραγίδα Ράιχεμπαχ,να προετοιμάζεται επανεκκίνηση των έργων, να ασχολείται το Μαξίμου με την μείωση του ενεργοβόρου κόστους της βιομηχανίας.Το επιτόκιο του ελληνικού ομολόγου στην δεκαετία έγραψε χθες 11,7% σε απόδοση,που δεν είναι κακό νούμερο σε σχέση με όσα έχουμε δει τα τελευταία χρόνια.

            Παράλληλα οι τράπεζες ξεκίνησαν να χρηματοδοτούνται από την ΕΚΤ και για πρώτη φορά όλα δείχνουν, ότι με τις ευλογίες των Γερμανών το αντικείμενο της κυβέρνησης δεν είναι μόνο λογιστικά μέτρα για να κλείνουν θεωρητικά τρύπες.Το περιβάλλον αντίστοιχα διαγράφεται σε διεθνές επίπεδο πολύ πο ελεγχόμενο όσον αφορά τις κεφαλαιαγορές,την ρευστότητα αλλά και την σταθεροποίηση της Ευρωπαικής οικονομίας για φέτος.

            Είναι χαρακτηριστικό ότι σε χθεσινή της έκθεση η Goldman εμφανίζεται θετική για ουσιαστική επανενεργοποίηση της αγοράς χρήματος στις περιφερειακές οικονομίες της Ευρωζώνης και ειδικά για την Ιταλία,όπου από  τον περασμένο Νοέμβριο οι πραγματικές εισροές στις επιχειρήσεις δείχνουν ότι αρχίζουν να μπαίνουν κεφάλαια στο σύστημα.Το ζήτημα είναι πόσο μακριά ή κοντα είναι αυτό και για την χώρα μας,όπου τα κόκκινα δάνεια υπερβαίνουν πια κατά πολύ τα 40 δισ ,που ήταν και η αρχική εκτίμηση της Blackrock.

            Mισογεμάτο ή μισοάδειο ποτήρι,την ώρα που η ανεργία συνεχίζει να ανεβαίνει?Είναι παρήγορο ότι ακόμα και ο ωσεί παρών πρόεδρος του ΣΕΒ κινητοποιήθκε για ζητήματα που αφορούν το κόστος παραγωγής,ιδιαίτερα κρίσιμο μέγεθος στην φάση που διανύουμε, για τις μονάδες που θα επιβιώσουν.Δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς, ότι δημιουργούνται σταδιακά  οι προυποθέσεις για ένα ορατό μέλλον σε μια οικονομία,που επί 3 χρόνια φαινόταν έτοιμη, μέρα με την μερα ,να χτυπήσει τοίχο. Από την άλλη πλευρά όμως οι σχεδιασμοί πρέπει να καταστούν πιο ολοκληρωμένοι και αποτελεσματικοί.Και κυρίως να λάβουν υπόψη τους το πραγματικό  πλαίσιο δυνατοτήτων του Ελληνα.