Της Ελένης Στεργίου

Διαβάζοντας τον νόμο για τον ενιαίο φόρο ακινήτων υπάρχει μία διάταξη που αναφέρει “…Είναι απαράδεκτη η συζήτηση εμπράγματης αγωγής ή οποιαδήποτε άλλη ενέργεια ενώπιον δικαστηρίου ή δημόσιας αρχής από υπόχρεο στον ΕΝ.Φ.Ι.Α. επί ακινήτου, αν δεν προσκομισθεί μέχρι τη συζήτηση της, κατά περίπτωση, το πιστοποιητικό των παραγράφων 1 ή 3 του άρθρου αυτού…”.

Τι σημαίνει αυτό; Ό, τι όποιος χρωστά το χαράτσι, ακόμα και για μικροποσά δεν έχει δικαίωμα να προβεί σε καμία νομική διαδικασία κάποιας υπόθεσης που έχει σχέση με το ακίνητό του. Αν για παράδειγμα, υπάρχει θέμα κληρονομικό για το ακίνητο ή για παράδειγμα αν έχει γίνει καταπάτηση στο οικόπεδο από τον γειτονικό ιδιοκτήτη δεν μπορείς να προβείς στη δικαιοσύνη… χωρίς πρώτα να έχεις πληρώσει ή να βεβαιώσεις ότι έχεις πληρώσει το χαράτσι.

Τι αλλάζει η ανωτέρω διάταξη η οποία θεσπίστηκε με το 9 § 5 του νόμου 4223/2013., του νόμου δηλαδή με τον οποίο ρυθμίζονται τα ζητήματα του νέου ενιαίου φόρου ιδιοκτησίας ακινήτων;
Σύμφωνα με νομικούς, έως και την ημέρα δημοσίευσης του νόμου αυτού, η εξέταση από το εκάστοτε αρμόδιο δικαστήριο, του αιτήματος του προσφεύγοντος στη δικαιοσύνη, να διαπιστωθεί η ύπαρξη δικαιώματος αυτού επί ακινήτου ή ακόμα και να προστατευθεί το δικαίωμα αυτό από παρέμβαση τρίτου,  δεν συνδεόταν, με τη τήρηση ή μη των φορολογικών του υποχρεώσεων ως προς το ακίνητο αυτό, κατ’ εκτέλεση της συνταγματικής επιταγής του άρθρου 20 του Συντάγματος  σύμφωνα με την οποία «..καθένας έχει δικαίωμα στην παροχή έννομης προστασίας από τα δικαστήρια και μπορεί να αναπτύξει σ` αυτά τις απόψεις του για τα δικαιώματα ή συμφέροντά του, όπως ο νόμος ορίζει…»

Με την εν λόγω ρύθμιση ο «καθένας» της ανωτέρω διάταξης του Συντάγματος αντικαταστάθηκε από «εκείνον ο οποίος έχει ήδη καταβάλει κατά το χρόνο συζήτησης της αγωγή ή αίτησης του, τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. για το  επίδικο ακίνητο και έχει προσκομίζει στο δικαστήριο πιστοποιητικό της φορολογικής αρχής, με το οποίο πιστοποιείται ότι το ίδιο ακίνητο, με τα ίδια στοιχεία, περιλαμβάνεται στη δήλωση Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων, καθώς και ότι ο έχει καταβάλει, ή νόμιμα απαλλαγεί από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. για το συγκεκριμένο ακίνητο..»

Και ποια είναι η συνέπεια που θα υποστεί ο προσφεύγων στην Δικαιοσύνη σε περίπτωση μη καταβολής του ΕΝ.Φ.Ι.Α. ή μη προσκόμισης του πιστοποιητικού έως το χρόνο της συζήτησης της υπόθεσή του;
“Εδώ για άλλη μια φορά ο φορολογικός νομοθέτης, εγκαταλείπει το γνώριμο και ανιαρό περιβάλλον της διαμόρφωσης φορολογικού συστήματος, αναζητώντας νέες φοροεισπρακτικές περιπέτειες στον παρθένο χώρο της δικονομίας, βιάζοντας ωμά τις συνταγματικές διατάξεις περί ακώλυτης πρόσβασης του πολίτη στη δικαιοσύνη. Η συνέπεια λοιπόν δεν είναι άλλη από την απόρριψη της αγωγής για τυπικούς λόγους, δίχως της εξέταση του αιτήματος στην ουσία”, σχολιάζουν δικηγορικοί κύκλοι.