Της Σοφίας Νέτα

Η σύγχρονη αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού δεν επιβάλει πολυήμερη απουσία από την εργασία, όπως εσφαλμένα πιστεύεται από εργαζόμενες και εργοδότες. Το φαινόμενο της άρνησης θεραπείας υπό το φόβο απόλυσης που παρατηρείται τελευταία στη χώρα μας είναι επικίνδυνο, καθώς μια τέτοια απόφαση μπορεί να αποβεί ακόμα και μοιραία για τη ζωή της ασθενούς.

Πιο αναλυτικά, οι γυναίκες με καρκίνο του μαστού που ακολουθούν χημειοθεραπεία πριν από τη χειρουργική επέμβαση «απαιτείται να απέχουν από την εργασία τους μόνο για 3 ώρες κάθε 21 μέρες και για 6-8 φορές συνολικά, καθώς τα σύγχρονα φάρμακα χημειοθεραπείας δε δημιουργούν παρενέργειες, τουλάχιστον στην ίδια έκταση με τα παλαιότερα, αλλά ακόμα κι αν δημιουργήσουν υπάρχουν προφυλακτικά σκευάσματα που μπορούν να απαλλάξουν τις γυναίκες από αυτές», μας εξηγεί ο Δρ. Βασίλης Πιτσινής, χειρουργός μαστού στην κλινική μαστού του Cambridge στο νοσοκομείο Mediterraneo στην Αθήνα. Εξάλλου, για την προστασία της ψυχολογίας της ασθενούς η συνέχιση της εργασίας, όπως και κάθε άλλης δραστηριότητας ενταγμένης στο καθημερινό πρόγραμμά της πριν από τη διάγνωση, κρίνεται ιδιαίτερα χρήσιμη. Το ίδιο ισχύει και όταν η χημειοθεραπεία γίνεται μετά από τη χειρουργική επέμβαση.

Πόσες όμως είναι οι ημέρες αδείας που θα χρειαστεί μια γυναίκα με καρκίνο μαστού για να υποβληθεί στην επέμβαση και πόσες για την ανάρρωσή της; Με δεδομένο ότι το 70% των καρκίνων του στήθους δε θέλουν μαστεκτομή, θα απαιτηθούν 2-3 ημέρες αποχής, όταν η φύση της εργασίας δεν είναι κουραστική για τη γυναίκα, και έως 7 ημέρες το πολύ εάν η δουλειά επιβάλει ορθοστασία ή είναι χειρωνακτική, επειδή η θεραπεία σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι η τοπική ευρεία εκτομή, μια συγκριτικά απλή, ημερήσιας νοσηλείας, επέμβαση.

Για το 30% των καρκίνων του μαστού που θα απαιτηθεί αφαίρεση στήθους (μαστεκτομή), ή αφαίρεση λεμφαδένων στη μασχάλη, ή και τα δύο, η παραμονή στο νοσοκομείο είναι 3-5 ημέρες. Συνδυάζεται σχεδόν πάντα με κάποια άμεση ανακατασκευή, η οποία όμως δεν προσθέτει μέρες νοσηλείας, ούτε το χειρουργείο γίνεται “βαρύτερο” με αυτή. Τόσο η μαστεκτομή όσο και η αφαίρεση λεμφαδένων είναι από  μόνες τους δύσκολες επεμβάσεις και η αποθεραπεία ποικίλει από 3-6 εβδομάδες, ανάλογα με το είδος της ανακατασκευής και τον οργανισμό της γυναίκας. Η επιστροφή πάντως στα πλήρη επαγγελματικά καθήκοντα δε ξεπερνά τις 6 εβδομάδες, ανάλογα και πάλι με τη φύση της δουλειάς

Το 15% των γυναικών που κάνουν χημειοθεραπεία λαμβάνουν επιπλέον και Trastuzumab – τη μοναδική βιολογική θεραπεία του καρκίνου του μαστού που διαθέτουμε μέχρι στιγμής. Όσες γυναίκες ανήκουν σ’ αυτή την κατηγορία χρειάζεται να απουσιάζουν 1 φορά το μήνα επί 1 χρόνο (συνολικά δηλαδή 12 φορές σε ένα έτος) προκειμένου να προσέρχονται στο νοσοκομείο για να τους χορηγείται ενδοφλεβίως 1 ορός για 2 ώρες. Εάν υπάρχει βέβαια η δυνατότητα τροποποίησης του ωραρίου τους, η επιστροφή στην εργασία μετά από τη θεραπεία είναι απόλυτα ασφαλής και θεμιτή, υπογραμμίζει ο κ. Πιτσινής.

Για τις ασθενείς που έχει επιλεγεί η ορμονοθεραπεία ως ενδεδειγμένη αγωγή μετά από την επέμβαση -ποσοστό που ξεπερνά το 80% των καρκίνων του μαστού- δεν υπάρχει λόγος απουσίας από την εργασία, καθώς η συγκεκριμένη θεραπεία δεν απαιτεί τίποτα παραπάνω από τη λήψη 1 χαπιού κάθε βράδυ. Οι μόνες παρενέργειές του είναι οι εξάψεις, ή ο πόνος στις αρθρώσεις, η ένταση των οποίων όμως δεν απαγορεύουν στη γυναίκα να πάει στη δουλειά της.

Τέλος, οι γυναίκες που θα υποβληθούν σε τοπική ευρεία εκτομή -το 70% του συνόλου των καρκίνων του μαστού όπως προαναφέρθηκε- θα χρειαστούν ακτινοθεραπεία στο μαστό, για την οποία απαιτούνται μόνο μερικά δευτερόλεπτα κάθε εργάσιμη ημέρα επί 3,5 εβδομάδες. Η έλλειψη πόνου και παρενεργειών καθιστά τη συνέχιση της καθημερινής ρουτίνας απολύτως επιβεβλημένη.