Η πρωτοβουλία του υπ. Εργασίας Γιάννη Βρούτση να προχωρήσει η κυβέρνηση σε αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου έως το τέλος του 2013 προκαλεί κλυδωνισμούς στην συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ να δηλώνουν ανοικτά ότι δεν πρόκειται να την υποστηρίξουν ρίχνοντας τα βέλη τους κατά του υπουργού.
«Καμία συνεννόηση δεν έχει γίνει για αλλαγή του Ν1264/82 και η συζήτηση αυτή δεν μας βρίσκει σύμφωνους» τονίζει η Ιπποκράτους, σε ανακοίνωση που εξέδωσε για το ζήτημα. Η Εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Φώφη Γεννηματά, τόνισε ότι «ο κ. Βρούτσης όπως και άλλοι υπουργοί, στελέχη της Ν.Δ., θα πρέπει να καταλάβουν ότι δεν προωθούν το πρόγραμμα του κόμματός τους, αλλά το πρόγραμμα της κυβέρνησης συνεργασίας». Η κ. Γεννηματά προσθέτει, μάλιστα, ότι «ιδιαίτερα σήμερα, μια τέτοια ενέργεια μπορεί να ερμηνευθεί ως τιμωρητικού χαρακτήρα κίνηση απέναντι στις διεκδικήσεις των εργαζομένων και να οδηγήσει σε όξυνση την ώρα που η χώρα χρειάζεται συνεννόηση και κοινή προσπάθεια». «Οι σχεδιασμοί για νομοθετικές παρεμβάσεις δεν προσφέρουν, πρέπει να εγκαταλειφθούν», τονίζει χαρακτηριστικά.
Η πρώτη αντίδραση στα σχέδια του υπουργού Εργασίας ήρθε από τη Δημοκρατική Αριστερά με τον Δημήτρη Χατζησωκράτη να είναι ιδιαίτερα αυστηρός με τον Γιάννη Βρούτση και να προϊδεάζει ότι η ΔΗΜΑΡ δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να συναινέσει σε μια τέτοια εξέλιξη. «Από ποια προγραμματική συμφωνία, από ποιες προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης αντλεί το δικαίωμα ο Υπουργός Εργασίας για να ανοίξει συζήτηση για τροποποίηση του συνδικαλιστικού νόμου1264/82 για αλλαγές στον τρόπο λήψης απόφασης για απεργία (το περίφημο άρθρο 4 του Γ. Αρσένη), για επαναφορά της ανταπεργίας (λοκ αουτ) και για καθορισμό της οργάνωσης και δομής των συνδικαλιστικών οργανώσεων;», δηλώνει χαρακτηριστικά ο Δημήτρης Χατζησωκράτης.
Στο κενό
Η κυβέρνηση με την πρωτοβουλία του υπουργού Εργασίας εμφανίζεται εκ των πραγμάτων να θέλει να περιορίσει το δικαίωμα της απεργίας σε μια εποχή που χρησιποίησε σε δύο περιπτώσεις την πολιτική επιστράτευση για την αντιμετώπιση των κινητοποιήσεων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν προβλήματα με τον τρόπο λήψης των αποφάσεων γα την κήρυξη απεργιών ή την αναντιστοιχία συνδικαλιστικών ηγεσιών με τον κλάδο τους.
Ωστόσο είναι φανερό ότι με την αντίδραση ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ η κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να προχωρήσει σε μια τέτοια πρωτοβουλία τουλάχιστον άμεσα, καθώς είναι βέβαιον ότι το Μέγαρο Μαξίμου θα επανέλθει επί του θέματος σε πιο πρόσφορο χρονικό διάστημα.
Αντιπολίτευση
Σκλήρη κριτική στην κυβέρνηση άσκησε για το θέμα ο ΣΥΡΙΖΑ. Σε δήλωσή του ο βουλευτής του κόμματος, Δημήτρης Στρατούλης έκανε λόγο για «αυταρχικό κατήφορό της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ που δεν έχει τέλος», προσθέτοντας ότι «βάζει σε διακινδύνευση πλέον και την ίδια τη δημοκρατία στη χώρα μας». Παράλληλα, αναφερόμενος στις αντιρρήσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς για το θέμα, σημείωσε ότι «η φραστική διαφωνία της ΔΗΜΑΡ είναι “για τα μάτια του κόσμου”, εφόσον εξακολουθεί να στηρίζει αυτή την κυβέρνηση».
Στα σχέδια της κυβέρνησης αναφέρθηκε και ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πάνος Καμμένος, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, που έδωσε στο περιθώριο του προσυνεδρίου του κόμματος στη Θεσσαλονίκη. «Σήμερα άλλο πρωτοσέλιδο αναφέρει “απεργίες τέλος επιστροφή του λοκ άουτ”. Απαγόρευσαν να βγάλουμε τις εικόνες της αλήθειας για το τι συμβαίνει στην πατρίδα μας, απαγορεύουν την απεργία, επιστρατεύουν τους Έλληνες ναυτικούς, γιατί; Γιατί αντέδρασαν στο νομοσχέδιο που καταργεί τα καράβια στα νησιά, δηλαδή τη δεκάμηνη δρομολόγηση. Γιατί τα νησιά θα πρέπει να πουληθούν και έρχονται να μας πουν σήμερα ότι ξέρετε δεν θα τα ξεπουλήσουμε όλα, θα δίνει άδεια και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας», τόνισε ο κ. Καμμένος.
Οξύτατη υπήρξε και η αντίδραση του ΚΚΕ, το γραφείο Τύπου του οποίου εξέδωσε την εξής ανακοίνωση: «Ο υπουργός Βρούτσης επιβεβαιώνει τα δημοσιεύματα και τις δηλώσεις βουλευτών της ΝΔ, ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει νόμο που απαγορεύει, στην ουσία, το δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία, επαναφέροντας ακόμη και κατάπτυστους νόμους, ακόμα και από τον περιβόητο 330 που προβλέπει το λοκ άουτ για τους εργοδότες. Επίσης παρεμβαίνει στη δομή και στη λειτουργία των συνδικάτων, επιδιώκοντας να αποκλείσει εξ ολοκλήρου το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Πρόκειται για αντιδραστικό σχέδιο, που στοχεύει να φορέσει πιο βαριές αλυσίδες στην εργατική τάξη. Αποδεικνύεται ότι ο έξαλλος αυταρχισμός της κυβέρνησης με το δόγμα νόμος και τάξη, τις επιστρατεύσεις απεργών, τη χρησιμοποίηση των ΜΑΤ, τις προβοκάτσιες και τις επιθέσεις κατά των ταξικών συνδικάτων και του ΠΑΜΕ, δεν είναι τυχαία. Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να ξεσηκωθούν, να γίνουν μια γροθιά για να αποκρούσουν τη νέα βάναυση επίθεση σε βάρος των στοιχειωδών δικαιωμάτων τους. Το πώς θα απεργούν, το πώς θα λειτουργούν τα σωματεία, είναι αποκλειστικό δικαίωμα να το καθορίζουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με τη θέση και τη δράση τους. Να ταχθούν ενάντια να μην περάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης, της ΕΕ και των μεγαλοεπιχειρηματιών».