Όποιοι επενδύουν ή κάνουν συναλλαγές στο χρηματιστήριο, μετά από χρόνια, αποκτούν την αίσθηση, πότε πρόκειται  να κινηθεί έντονα ανοδικά. Η αίσθηση αυτή ήταν εξόφθαλμη μετά την ψήφιση του τελευταίου νόμου.
Έχουμε και λέμε. Τα μέτρα ψηφίστηκαν, η δόση θα πληρωθεί, μια ιδιωτικοποίηση ολοκληρώθηκε, και το ΔΝΤ μαζί με την Γερμανία επιβράβευσαν με τα καλύτερα λόγια το δημιούργημα τους.

Όλα τα παραπάνω δημιουργούσαν τις συνθήκες για μια ισχυρή άνοδο-η οποία, πιθανότατα, θα είναι πολύ  πιο δυνατή όταν ολοκληρωθούν οι αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου. Εξάλλου, η χώρα έχει υποτιμηθεί υπέρ το δέον, ύστερα  από την σκληρή λαίλαπα μέτρων του μνημονίου.   

Η Ελλάδα, εν ολίγοις, αποτελεί το καλύτερο trade για την Morgan Stanley η οποία πρότεινε την αγορά ομολόγων του ελληνικού δημοσίου.              

Δυστυχώς, όμως, ούτε τα Warrants των τραπεζικών μετοχών μπαίνουν στο τσουκάλι, ούτε οι υπόλοιπες μετοχές.
Πως θα μπορούσε, λοιπόν, το χρηματιστήριο να  παίξει τον πραγματικό του ρόλο; Ο πραγματικός σκοπός δεν είναι η σκληρή αναδιανομή του χρήματος που πραγματοποιήθηκε το 1999 και το 2009. Ο ρόλος του είναι η εξασφάλιση φθηνών κεφαλαίων για τις εισηγμένες και η εισαγωγή εταιρειών που θα  ανταποκρίνονται στο νέο παραγωγικό μοντέλο της χώρας.

Με άλλα λόγια, αν μια εταιρεία αντλήσει 20 ή 50 εκατ. ευρώ ( και όχι 100 εκατ. ευρώ όπως παλιά) θα μπορέσει στην συνέχεια να επενδύσει σε μια μονάδα δημιουργώντας θέσεις εργασίας.

Δεν ισχυριζόμαστε πως θα λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας, ωστόσο υπάρχουν μικροί και μεγάλοι βιομηχανικοί όμιλοι που επιδιώκουν να επενδύσουν. Και η κινητοποίηση του χρηματιστηρίου,  μπορεί να προέλθει από την  ραχοκοκαλιά των μικρομεσαίων εταιρειών.           

Οι μη εισηγμένες εξαγωγικές εταιρείες τροφίμων ή άλλων κλάδων μπορούν να αντικαταστήσουν τις επιχειρήσεις που αποχωρούν για να μην πληρώσουν φόρους ή για να παίρνουν 100% τα κέρδη ( βλέπε Coca- Cola, S&B ). Ο πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς γνωρίζει καλά το θέμα του χρηματιστηρίου και σε ανύποπτο χρόνο είχε επιχειρηματολογήσει για τον πραγματικό ρόλο του.   

Επειδή δε καταλαβαίνει, η χρυσή ευκαιρία είναι να μειώσει χθες την τιμή του ρεύματος/ φυσικού αερίου για τις βιομηχανίες. Τα υπόλοιπα θα τα αναλάβουν οι διαχειριστές από το Λονδίνο- ΗΠΑ που συνήθως αγοράζουν στην μέση  της χρονιάς.

Σε κάθε οικονομική κρίση αυτοί που ευνοούνται περισσότερο είναι οι πλούσιοι, όπως παραδέχονται ιστορικοί της οικονομίας. Είναι απλό. Οι πλούσιοι διαθέτουν τον δικό τους λογιστή, δικηγόρο, χρηματιστή και φροντίζουν να  αποφεύγουν τις κακοτοπιές.

Στην Ελλάδα, το 2009, η «φάκα» έπιασε μερικούς πλούσιους οι οποίοι θεωρούσαν ότι, ήταν φθηνές οι ελληνικές τράπεζες στα 28 ευρώ. Αργότερα, ο τότε υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου-  εν μέσω των ακατάσχετων δηλώσεων  για χρεοκοπία φρόντισε να εξέλθουν τα κεφάλαια στο εξωτερικό.