Η αλάνθαστη στο πέρασμα του χρόνου τακτική του διαίρει και βασίλευε φαίνεται ότι εφαρμόζεται και στην ελληνική ναυτιλιακή βιομηχανία που είναι παγκόσμια δύναμη. Το νέο φορολογικό έχει προκαλέσει εμφύλιο αφού έστρεψε τους ναυλομεσίτες ενάντια στους εφοπλιστές και ο λόγος είναι η φορολόγηση του ναυτιλιακού συναλλάγματος.

Ενώ το νομοσχέδιο περιελάμβανε και τις ναυτιλιακές εταιρείες, την τελευταία στιγμή αποσύρθηκαν από το τελικό κείμενο. Η έκτακτη  εισφορά από 6% έως 10% για τα έτη 2012 – 2015 επιβάλλεται στους ναυλομεσίτες οι οποίοι αφήνουν υπονοούμενα για τον λόγο που αποφάσισε η κυβέρνηση να φορολογήσει  μόνο αυτούς και όχι και τους εφοπλιστές. 

Οι  ναυλομεσίτες σε συνάντηση που είχαν με κυβερνητικά στελέχη τόνισαν ότι καταστρέφονται και ζήτησαν  μείωση των συντελεστών της έκτακτης εισφοράς και υπολογισμού της με βάση τις εισαγωγές συναλλάγματος που θα πραγματοποιηθούν το 2013 και όχι του 2012. Επίσης επεσήμαναν ότι από το 2008 δεν έχουν απολύσει ούτε έναν υπάλληλο κόντρα στο γενικότερο κλίμα.

Από την άλλη πλευρά οι εφοπλιστές ρίχνουν λάδι στη φωτιά και δηλώνουν ότι σωστά εξαιρέθηκαν από τη φορολόγηση του ναυτιλιακού συναλλάγματος αφού η προσφορά τους στην Ελλάδα είναι συνεχής ενώ τονίζουν ότι οι ναυλομεσίτες σε περιόδους κρίσης συνεχίζουν να βγάζουν κέρδη αν και είναι λιγότερα από πριν. Πρόκειται για μία κατά μέτωπο σύγκρουση η οποία θα έχει και συνέχεια αφού ο κλάδος των ναυλομεσιτών είναι ένα πολύ ισχυρό κομμάτι της ελληνικής ναυτιλιακής βιομηχανίας.

Η πραγματικότητα είναι ότι το ευρωποιούμενο συνάλλαγμα των ναυλομεσιτών κάθε χρόνο συσχετίζεται άμεσα με το ύψος των δαπανών και εκείνες με τη σειρά τους με τον αριθμό των απασχολούμενων στα γραφεία. Η προέκταση αυτής της λογικής οδηγεί στο επιχείρημα ότι προκειμένου να μειωθεί η φορολόγηση θα πρέπει να μειωθεί ο αριθμός των απασχολούμενων, με το ενδεχόμενο μετακόμισης στο εξωτερικό σε δεύτερο πλάνο.

Η μεγάλη αύξηση των μεσιτικών γραφείων τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα αποτελεί μεγάλη κατάκτηση και θα ήταν μεγάλο κρίμα να μπει σε αντίστροφη πορεία. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει το ζήτημα της φορολογικής συμμετοχής, συνεπώς αυτή είναι μια ακόμα περίπτωση ‘’χρυσής τομής’’ για τους σχεδιαστές του μέτρου. Κατά περίεργη συγκυρία μπορεί τα μεσιτικά γραφεία να καλούνται να πληρώσουν εκτάκτως το μάρμαρο της παταγώδους αποτυχίας της υπερφορολόγησης στο πετρέλαιο.

Ο χρόνος θα δείξει τι ακριβώς θα συμβεί, αλλά σίγουρα κάποια άλλα μεσιτικά γραφεία στο Λονδίνο, στη Σαγκάη, στο Αμβούργο, στη Σιγκαπούρη και στη Νέα Υόρκη θα τρίβουν τα χέρια τους.