Εάν τα λεγόμενα των Αυστραλών ερευνητών επαληθευτούν, ίσως να αποσοβηθεί ο κίνδυνος να ξεσπάσει σε λίγες δεκαετίες πόλεμος για το νερό. Κι αυτό, γιατί, όπως υποστηρίζουν, ανακάλυψαν τεράστια κοιτάσματα φρέσκου νερού που “κρύβονται” κάτω από τον πυθμένα του ωκεανού και τα οποία θα μπορούσαν να συντηρήσουν τις μελλοντικές γενιές, μιας και τα υπάρχοντα αποθέματα βαίνουν διαρκώς μειούμενα.
Πιο συγκεκριμένα, η επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου Flinders της Αυστραλίας εκτιμά ότι κάτω από τον πυθμένα των υφαλοκρηπίδων της Αυστραλίας, της Κίνας, της Β. Αμερικής και της Νοτίου Αφρικής κρύβονται περί τα 500.000 κυβικά χλμ. νερού χαμηλής αλατότητας.
“Ο όγκος αυτού του φυσικού πόρου νερού είναι εκατό φορές μεγαλύτερος από την ποσότητα νερού που έχουμε εξάγει από το υπέδαφος της γης από το 1900”, αναφέρει η μελέτη που συντάχθηκε με επικεφαλής τον καθηγητή Vincent Post.
“Τα αποθέματα πόσιμου νερού στον πλανήτη μειώνονται διαρκώς, οπότε ανακαλύψεις σαν κι αυτή είναι τουλάχιστον συναρπαστικές, καθώς σημαίνουν ότι υπάρχουν πλέον περισσότερες επιλογές στην προσπάθεια αντιμετώπισης της ξηρασίας και της έλλειψης νερού που απειλεί τον πλανήτη”.
Σύμφωνα με την υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών για το νερό, η χρήση του πολύτιμου αγαθού έχει υπερδιπλασιαστεί σε σχέση με την αύξηση του πληθυσμού τον τελευταίο αιώνα, εξαιτίας των αυξημένων απαιτήσεων της αρδευόμενης γεωργίας και της παραγωγής κρέατος.
Σημειώνεται ότι πάνω από το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε συνθήκες λειψυδρίας, ενώ η αρμόδια υπηρεσία του ΟΗΕ εκτιμά ότι μέχρι το 2030, το 47% των ανθρώπων θα ζουν με την αγωνία να βρουν νερό.
Όπως αναφέρει ο Post, τα ευρήματα της ομάδας του ήταν αποτέλεσμα ερευνών στην περιοχή που πραγματοποιήθηκαν για άλλους σκοπούς, όπως πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
Τα εν λόγω αποθέματα δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια εκατοντάδων χιλιάδων ετών, όταν το επίπεδο της θάλασσας ήταν πολύ χαμηλότερο και περιοχές που τώρα έχουν βυθιστεί, ήταν εκτεθειμένες στη βροχή που απορροφούσε ο υδροφόρος ορίζοντας.
Όταν πριν από 20.000 χρόνια άρχισαν να λιώνουν οι πολικοί πάγοι, αυτές οι ακτογραμμές εξαφανίστηκαν κάτω από το νερό, όμως οι υδροφόροι ορίζοντες παρέμειναν ανέπαφοι και προστατευμένοι κάτω από στρώματα αργίλου και ιζήματα.
Όπως λέει ο Post το κόστος για την αφαλάτωση των συγκεκριμένων αποθεμάτων θα είναι πολύ χαμηλότερο από την αφαλάτωση του θαλάσσιου νερού και προειδοποίησε ότι οι γεωτρήσεις θα πρέπει να γίνουν πολύ προσεκτικά ώστε να μην μολυνθεί αυτό το πολύτιμο εύρημα.