λογιστική prosvasis: τεύχος 415

Πάλι χθες με πήρε ένας απελπισμένος επιχειρηματίας ο οποίος έχει έρθει σε δύσκολη θέση με το προσωπικό του, το οποίο του έφερε τη λίστα με τις επίσημες αργίες του ελληνικού κράτους, όπως αυτές φαίνονται σε διάφορα sites (ιστοσελίδες) στο internet (διαδίκτυο), όταν κάνει κανείς την απλή αναζήτηση «επίσημες αργίες του ελληνικού κράτους». Μέσα σε αυτές και η Μεγάλη Παρασκευή και η ημέρα του Αγίου Πνεύματος (9 Ιουνίου).Το προσωπικό ζήταγε επιπλέον αποζημίωση γιατί δούλεψε την Μεγάλη Παρασκευή και ήθελε άδεια την Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος. Ο λογιστής του βέβαια άλλα του έλεγε, αλλά ο άνθρωπος ήθελε να αντιμετωπίσει τους εργαζομένους του με τον νόμο. Οπότε, με ρωτάει για το τι πρέπει να κάνει στην πραγματικότητα (αναρωτώμενος για το τι κάνω εγώ στην επιχείρηση).
Άρχισα βέβαια να τον ηρεμώ λέγοντάς του ότι δεν έχει κάνει κάτι παράνομο ή λάθος. Μετά του θύμισα ότι για την Ελλάδα υπάρχουν τα παιδιά και τα αποπαίδια της. Δηλαδή οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο – ΝΠΔΔ – ΟΤΑ και οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα.
Στη συνέχεια τον πληροφόρησα ότι μπλέκεται ο κόσμος, γιατί για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο – ΝΠΔΔ – ΟΤΑ οι υποχρεωτικές αργίες είναι δεκατέσσερις (14) τον αριθμό, οκτώ (8) περισσότερες από αυτές που έχουν καθοριστεί με το άρθρο 1 του Ν.Δ.3755/1957, όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 1 του Ν.Δ.147/1943 και στη συνέχεια όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 παρ. 1 του Ν.435/1976, παράλληλα με το Β.Δ.748/1966 για τον ιδιωτικό τομέα και οι οποίες είναι οι εξής:
– Η 25η Μαρτίου
– Η Δευτέρα του Πάσχα
– Η 15η Αυγούστου
– Η 28η Οκτωβρίου
– Η ημέρα των Χριστουγέννων (25η Δεκεμβρίου)
– Η 1η Μαΐου, με την προϋπόθεση να κηρυχθεί υποχρεωτική με ετήσια απόφαση του Υπουργού Εργασίας – Απασχόλησης (κάτι που εθιμικά γίνεται μετά το Α.Ν.380/1968 κατά κανόνα κάθε χρόνο). Ο υπουργός έχει δικαίωμα μετάθεσης της ημερομηνίας (όπως έγινε το 2013).
Αυτοί που θα δουλέψουν τις ανωτέρω ημέρες υποχρεωτικών αργιών, δικαιούνται προσαύξηση μισθού κατά 75%.
Και ερχόμαστε στις λοιπές ημέρες αργίας, οι οποίες καλούνται κατ’ έθιμο αργίες.
Αυτές είναι αργίες για τον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, αλλά μερικές από αυτές, με Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (Σ.Σ.Ε.) ή Διαιτητικές Αποφάσεις (Δ.Α.) ή κατ’ έθιμο, σε μερικές επιχειρήσεις, έχουν αναχθεί σε μη εργάσιμες ημέρες για τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, και είναι:
– Η Μεγάλη Παρασκευή
– Η ημέρα του Αγίου Πνεύματος
– Η ημέρα των Θεοφανείων (6 Ιανουαρίου)
– Η Καθαρά Δευτέρα
– Η 1η Ιανουαρίου
– Η 26η Δεκεμβρίου
Οι μισθωτοί μπορούν να απασχοληθούν σε αυτές τις ημέρες νόμιμα και δεν δικαιούνται πρόσθετη αμοιβή για την εργασία τους. Επιπλέον, είναι υποχρεωμένοι να παραστούν κανονικά στην εργασία τους.
Εάν τυχόν όμως σε Σ.Σ.Ε. ή Δ.Α. ορίζονται για τον συγκεκριμένο κλάδο ως αργίες, δικαιούνται προσαύξηση 75%, λόγω του ότι ο όρος είναι ευνοϊκότερος από την γενική ρύθμιση εάν εργάζονταν και δύνανται να μην προσέλθουν στην εργασία τους, χωρίς να απωλέσουν το ημερομίσθιο ή τον μισθό που αναλογεί σε αυτή την ημέρα.
Μία προσοχή εδώ όμως. Εάν μία επιχείρηση έκλεινε κατ’ έθιμο κάποια από αυτές τις ημέρες, χωρίς να την υπολογίζει σαν ημέρα κανονικής τους άδειας, με σχετική της πρότερη ειδοποίηση, τότε λογίζεται σαν επιπλέον παροχή στους εργαζόμενους και εφόσον αποφασίσει να λειτουργήσει αυτή την ημέρα, οι εργαζόμενοι δικαιούνται εκτός του μισθού τους και πρόσθετη αμοιβή ίση με το 1/25 του μηνιαίου μισθού τους.

Τέλος και γρήγορα γιατί κοντά στην εορτή του Αγίου Πνεύματος είναι και οι εκλογές, θυμίζουμε το τι ισχύει για άδεια προς άσκηση του εκλογικού δικαιώματος.
Βάσει των Ν.2623/1998, Π.Δ.92/1994, 410/1995, 30/1996 και 50/1999, η άδεια ορίζεται:

α) Για πενθήμερη εργασία
– Για μετακίνηση από 200 έως 400 χλμ., μία (1) εργάσιμη ημέρα.
– Για οδική μετακίνηση άνω των 401 χλμ., δύο (2) εργάσιμες ημέρες, με έγγραφη δήλωση του εργαζόμενου.
– Για μετακίνηση σε νησιά και αναλόγως της οδικής πρόσβασης σε αυτά, από μία (1) έως τρεις (3) το μάξιμουμ ημέρες.

β) Για εξαήμερη εργασία
– Για μετακίνηση από 100 έως 200 χλμ., μία (1) εργάσιμη ημέρα.
– Για μετακίνηση από 201 έως 400 χλμ., δύο (2) εργάσιμες ημέρες.
– Για μετακίνηση άνω των 401 χλμ. οδικώς, τρεις (3) εργάσιμες ημέρες με έγγραφη δήλωση του εργαζόμενου.
– Για μετακίνηση σε νησιά, κατά περίπτωση, με το περισσότερο να είναι οι τρεις (3) εργάσιμες ημέρες.

γ) Γι’ αυτούς που εργάζονται Κυριακές, η Κυριακή των εκλογών θεωρείται ημέρα ειδικής αργίας απουσίας επιπλέον των προηγούμενων και δεν συμψηφίζεται με την κανονική ή άλλες άδειες.

Ουφ.. αυτά. Και καλό βόλι (που λέγανε και οι αρματωλοί) στις εκλογές που έρχονται.
(Για τους πιο μυημένους, ανατρέξατε στον τρόπο των πρώτων εκλογών).

Θ. Αλαφογιάννης